|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε στρατηγὲ καὶ φίλτατε ἀδελφέ!
Ὁ καλὸς φίλος μας, καὶ γενναῖος Χατζὴ Μηχάλης Ἰταλιάνος, σᾶς γράφει ἓν γράμμα του δι’ ἐπίτηδες πεζοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου σᾶς ἐπενθυμίζει τὴν πρὸς σὲ εἰλικρινῆ ἀγάπην, καὶ ἄπειρον σέβας του, καὶ περὶ πλέον, ὅτι ὁ μοναχὸς πατριωτικὸς ζῆλος, καὶ ἡ εὐχαρίστησις νὰ δουλεύῃ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν σου τὴν Πατρίδα, τὸν ἔκαμε μόνον καὶ μόνον νὰ λάβῃ τὸν στρατιωτικὸν χαρακτῆρα· καὶ ἐπειδὴ προσπαθοῦν μὲ τὸ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν του στρατιωτικὸν σῶμα νὰ τὸν τραβίξουν εἰς Κρήτην, ἢ ἀλλαχοῦ, σᾶς παρακαλεῖ ὁποῦ δι’ ἀναφορᾶς σας πρὸς τὴν Διοίκησιν, νὰ τὸν ζητήσετε ὡς ἀναγκαῖον, καὶ τὸ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν του πεζικὸν καὶ ἱππικὸν σῶμα εἰς τὸ πελοποννησιακὸν γενικὸν στρατόπεδον.
Αὐτὸ τοῦτο παρακαλεῖ καὶ διὰ μέσου ἐμοῦ τοῦ φίλου σου. Ὅθεν στοχαζόμενος πόσον ἀγαπᾷς τοὺς εὐπειθεῖς καὶ ἀξίους στρατιωτικούς, οἷος ὁ Χατζὴ Μηχάλης, ὅστις καὶ τρανώτατα σᾶς ἀπέδειξε τὴν πρὸς τὴν Πατρίδα ἀγάπην του, τὴν γενναιοκαρδίαν του, τὸ πρὸς σὲ σέβας του, καὶ τὴν ἐκ τούτων ὠφέλειαν, σᾶς παρακαλῶ νὰ ἤθελε δεχθῆτε τὸ ὅσον σᾶς προβάλλει, καὶ κάμετε τὴν περὶ τούτου ζήτησίν σας εἰς τὴν σεβ(αστήν) Διοίκησιν.
Ἐξ Ὕδρας μανθάνομεν, ὅτι ὁ αἰγυπτιακὸς στόλος ἐξαρμάτωσε, καὶ δέν σκοπεύει πλέον τοῦτον τὸν χειμόνα διὰ τὰ ἐδῶ, καὶ ὅτι ὁ βυζαντινὸς ἑτοιμάζετο νὰ ἐκπλεύσῃ διὰ Κωνσταντινούπολιν. Εἴθε ἀδελφέ! νὰ εἶναι τοῦτο ἀληθινόν, διότι τότε ἰδού εὐκαιρία νὰ ἀπαλλάξωμεν τὴν δυστυχισμένην Πατρίδα ἀπὸ τόσους καὶ τόσους | κινδύνους, καὶ δυστυχίας· ἰδού εὐκαιρία νὰ τιμήσωμεν τὸν ἑαυτόν μας, καὶ νὰ ἀποπλύνωμεν τὰς ὕβ<ρ>εις ὁποῦ ὡς ἐκ τῆς τύχης, καὶ τῶν περιστάσεων προῆλθον, ἀλλὰ πάμπολλοι προσαρμάζουν αὐτὰς εἰς τὴν ἀναξιότητα τῶν Πελοποννησίων. Τοῦτο σήμερον μὲ τὴν βοήθειαν τῶν τοσούτων περιστάσεων, καὶ διὰ τὰς τόσας εὐκολίας ὁποῦ ἡ σεβ(αστή) Διοίκησις σᾶς παῤῥησιάζει, μάλιστα διὰ τῆς πατρικῆς ἀποφάσεως, τοῦ νὰ μισθοθῶσιν οἱ Πελοποννήσιοι, περιμένεται ἀπὸ τὸν πατριωτισμὸν σου καὶ ἀπὸ τὴν δραστηριότητὰ σου. Δέν ἔχω καιρὸν νὰ ἐκτανθῶ περισσότερον, παρὰ μένω μ’ ἀδελφικὴν ἀγάπην.
Τῇ 7 Ὀκτωβρίου 1825, ἐν Ναυπλίῳ.
ὁ εἰλικρινής φίλος σου,
Ἀνδρέας Κ. Μεταξᾶς
Μὲ τὸν κύριον Πελοπίδαν θέλω σοὶ γράψη περὶ πάντων ἐκτεταμένως.
|