|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 26 Σεπτεμβρίου 1825
Επιστολή του Ανδρέα Μεταξά προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία απαντά σε γράμμα της 23ης Σεπτεμβρίου. Ο Αν. Μεταξάς επισημαίνει πως θα προσπαθήσει να προωθήσει με όλες του τις δυνάμεις «τὴν ὑπόθεσιν ὁποῦ διὰ τῶν φίλων παῤῥησιάζεται», αλλά θεωρεί ότι είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Αν και στο παρόν δεν γίνεται σαφές ποια υπόθεση αφορά, υποθέτουμε πως σχετίζεται με τη μετακίνηση της τριμελούς επιτροπής διαχείρισης του γενικού στρατοπέδου από το Άστρος στους Μύλους και την ανάγκη να μεταφερθούν εκεί τρόφιμα (βλ. Κ. Κοτσώνης, Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, σ. 327-329). Επιπλέον, διατυπώνει την ικανοποίησή του για τις επιστυχίες του Νικήτα Σταματελόπουλου και εκφράζει ορισμένες σκέψεις για την αποτελεσματικότητα των διασπασμένων ελληνικών δυνάμεων, προκρίνοντας τη συγκρότηση ενός ενιαίου στρατοπέδου. Ο αναφερόμενος διδάσκαλος Ιωάσαφ είναι ο γραμματικός του Γενναίου Κολοκοτρώνη και επιφέρων την παρούσα. Ο γραμματικός Μιχαλάκης είναι ο Μιχαήλ Οικονόμου, ενώ ο αναφερόμενος Κωνσταντίνος είναι ο γιος του Κολλίνος, για τον οποίο επικοιωνούσε συχνά με τον Αν. Μεταξά (βλ. σχετικά [468], [519], [560]).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε στρατηγὲ καὶ φίλτατε ἀδελφέ,
Ἔλαβον τὸ ἀδελφικόν μοι γράμμα σου σημειωμένον κατὰ τὴν 23 τοῦ τρέχοντος ἀπὸ Βαμπακοῦν, καὶ εἶδον τὰ ἐν αὐτῷ γραφόμενα. Εἰς ἀπάντησιν σᾶς λέγω, ὅτι ἐγὼ δὲν θέλω λείψει νὰ ὑπερασπισθῶ ὅλαις δυνάμεσι τὴν ὑπόθεσιν ὁποῦ διὰ τῶν φίλων παῤῥησιάζεται μὲ ἀναφοράν σας πρὸς τὴν Σεβ(αστὴν) Διοίκησιν· προβλέπω δυσκολείας, αἱ ὁποῖαι προέρχονται καὶ ἐκ τῶν περιστάσεων, καὶ ἐκ τῆς φύσεως τοῦ ἰδίου πράγματος, διότι ἂν καὶ τὸ ζήτημα εἰς τὸν ἑαυτόν του εἶναι δικαιώτατον καὶ ἀναπόφευκτον, ὁ τρόπος τοῦ νὰ βαλθῇ εἰς πρᾶξιν ἐπιφέρει δυσκολίαν, καθώς ἡ ἀναλογία τῶν ἐπαρχιῶν, ἡ ὁποία δὲν συμβιβάζεται μὲ τὴν στρατιωτικὴν ἀξιότητα, ἥτις ἀπαιτεῖται σήμερον, καὶ ἄλλα πολλά, τὰ ὁποῖα ἐνοεῖτε χωρὶς ἐγὼ νὰ σᾶς τὰ ἐκθέτω. Μ’ ὅλα ταῦτα θέλομεν κάμει κάθε δυνατὸν τρόπον, μεταχειριζόμενοι τὴν περίστασιν μ’ ὅσην ἐπιτηδειότητα ἔχομεν διὰ νὰ λάβῃ τέλος τὸ πρᾶγμα κατὰ τὴν ἀνάγκην καὶ κατὰ τὴν ζήτησίν σας.
Ἀπὸ τὴν πρὸς τὸ Ὑπουργεῖον ἀναφοράν σου ἐπληροφορήθην καὶ τὰ τοῦ ἐχθροῦ, καθώς καὶ τὴν γενναίαν ἀνθίστασιν ὁποῦ εὕρεν εἰς τὸ μέρος τοῦ καλοῦ ἀδελφοῦ μας στρατηγοῦ Νικῆτα, καὶ ὅτι ἀκολούθως διευθύνεται διὰ Τριπολιτζᾶν, ἐπληρο- | φορήθημεν τέλος πάντων καὶ τὸ ἔμβασμά του εἰς Τριπολιτζᾶν, κἀθώς καὶ τὸ φθάσιμόν σας εἰς Ἀχλαδόκαμπον διευθυνόμενοι νὰ τοποτεθῆτε εἰς Τζιπχανὰ ὡς ἡ καταλληλοτέρα θέσις κατὰ τὸ γράφειν σας. Διὰ τοῦτο σπεύδω καὶ ἐγὼ δι’ ἐπίτηδες ταχυδρόμου νὰ σᾶς γράψω τὸ παρόν, δίδωντὰς σας κατὰ χρέος τὴν φιλικὴν γνώμην μου· ἐπειδὴ ἂν καὶ μακρὰν μὲ τὸν στοχασμόν μου ὅμως εἶμαι πάντα μαζύ σας, ζητῶ συγγνώμην διὰ τοῦτο, πλὴν ἡ ἀγάπη μὲ σπρώχνει χωρὶς νὰ θέλω.
Ἡ πεῖρα μᾶς ἀπέδειξε τρανώτατα, ὅτι διεστῶτα τὰ στρατιωτικὰ σώματά μας εἰς διάφορα μέρη ὀλίγον ἠμπόρεσαν νὰ βλάψουν τὸν ἐχθρόν, καὶ νὰ τὸν ἐμποδίσουν ἀπὸ τοὺς ὀλεθρίους σκοπούς του, ἄρα λοιπὸν ἀναγκη πᾶσα νὰ ἑνωθῶμεν ὅλοι εἰς ἓν κέντρον, ἐκ τοῦ ὁποίου νὰ γίνεται κάθε κίνημα κατὰ τοῦ ἐχθροῦ, ἤ ἂν ὁ ἐχθρὸς κινεῖται κατεπάνω μας ὅλοι ἑνωμένοι ἠμποροῦμεν νὰ τὸν ἀπαντήσωμεν. Πρὸς τούτοις ἑνομένον τὸ στρατόπεδον, καὶ οἱ ἀρχηγοὶ ὅλοι σκέπτονται ὑγιέστερα, δὲν ἀκολουθεῖ ποτὲ μεταξύ των ψυχρότης, ἀλλὰ θέλει βασιλεύει εἰς τὸ στρατόπεδον ἡ ὁμόνοια καὶ ἡ ἀγάπη, ἥτις εἶναι ἡ ἀληθινὴ δύναμις. Αὐτή, ἀδελφέ, συμφέρει καὶ διὰ τὰς ἐσωτερικὰς περιστάσεις, αἱ ὁποῖαι δὲν σᾶς λανθάνουν. Ἡ διατήρησις αὐτῆς κρέμαται περισσότερον ἀπὸ τὸ ἐδικόν σας μέρος, γνωρίζων μ’ ὅλον τοῦτο ὅτι ὅσον μεγάλη εἶναι ἡ ἐπιθυμία σου, ἄλλαι τόσαι εἶναι μεγάλαι αἱ δυσκολίαι ὁποῦ συμπίπτουν | ἀλλὰ μ’ ὅλον τοῦτο πρέπει, ἀδελφὲ εἰλικρινέστατε, μὲ τὴν ὑπομονὴν καὶ φρόνησίν σου ὅλα νὰ τὰ διασκεδάζῃς καὶ ἀπαντᾷς. Ἔχω κᾄποιαν αἰτίαν, καὶ διὰ τοῦτο σᾶς ὡμίλησα ὀλίγον ἐπάνω εἰς τὸ οὐσιωδέστατον τοῦτο κεφάλαιον· ἐπειδὴ ὅμως καὶ ὁ διδάσκαλος κύριος Ἰωάσαφ ἔρχεται πρὸς ἀντάμωσίν σας, τὸν ἐπαρήγγειλα διὰ νὰ σὲ εἴπῃ μερικὰ στοματικῶς καὶ οὕτω δὲν ἐκτείνομαι. Ὅσα ἄλλα ἐσωτερικὰ ὁ ἴδιος θέλει σᾶς τὰ ὁμολογήσει· ἐξωτερικὰ ἔχομεν, ὅτι ὁ λόρδος Κονχρὰν ἐσυμφώνησε μετὰ τοῦ ἐν Λονδίνῳ Ἑλληνικοῦ Κομητάτου, καὶ ὅτι ἐξεκίνησε μὲ τὸν μικρὸν στόλον του διὰ τὰ ἐδῶ, καὶ εἴθε νὰ φθάσῃ ἐν τάχει, διότι θέλει συντελέσει μεγάλως πρὸς καταστροφὴν τοῦ ἐχθροῦ μας. Ὁ ἐχθρικὸς στόλος ἐξ Ἀλεξανδρείας μὲ τὸ ἰμντάτι ἀκόμη δὲν ἐξέπλευσεν, ἐκ τούτου συμπεραίνεται, ὅτι κάτιτι ἔκτατος [[πρ]] αἰτία τὸν ἐμπόδισεν. Ἰδού καιρὸς νὰ χρησιμεύσουν οἱ ἀναίσθητοι Ἕλληνες εἰς τὴν εὐκαιρίαν ταύτην.
Διὰ τὸν Κωνσταντῖνον σᾶς ἔγραψα, καὶ περιμένω ἀνυπομόνως ἀπάντησίν σας. Τὸν ἐκλαμπρότατον κ. Ἀνδρέαν Ζαΐμην ἀσπάζομαι ἀδελφικῶς. Τοὺς στρατηγοὺς Κολιόπουλον, Νοταρᾶν, Ἀποστόλην σύν τῷ καλῷ Γενναίῳ ὁμοίως ἀσπάζομαι· ἐντοσούτῳ μένω μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην.
Τῇ 26 Σεπτεμβρίου 1825, Ναύπλιον.
ὁ εἰλικρινὴς φίλος σας
[Πλαγίως:] Τὸν γραμματικόν σας Μηχαλάκην σύν τῷ Ζαφιρόπουλῳ Παναγιώτη ἀκριβῶς χαιρετῶ.
Ὁ εἰλικρινὴς ἀδελφὸς
Ἀνδρέας Κ(όντε) Μεταξᾶς
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν ἐκλαμπρότατον στρατηγὸν κύριον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην.
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Α. Μεταξας
|