|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Μονεμβασία, 5 Σεπτεμβρίου 1825
Επιστολή του Γεώργιου Πάνου, έπαρχου Μονεμβασίας, προς τον Γενικό Αρχηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με την οποία τον ενημερώνει πως η επαρχία συγκεντρώνει στρατιώτες στο χωριό Φοινίκι υπό τις οδηγίες του Δημήτριου Καρακίτζου (του Φελούρη, βλ. και σχόλιά μας στο έγγρ. [405]). Παράλληλα, ο έπαρχος αγωνίζεται για την καλύτερη οχύρωση του φρουρίου της Μονεμβασίας, καθώς και για την εξασφάλιση προμηθειών. Σχολιάζει την πρόθεση του Θεόδ. Κολοκοτρώνη να τοποθετήσει στρατιωτικές δυνάμεις στην Καταβόθρα (σημ. Μεταμόρφωση) και στη Συκιά, δηλώνοντας πως υπάρχουν χωριά σε στενώματα με νερά, οπού έχουν και ισχυρούς πύργους, όπως οι Μολάοι και το Φοινίκι, για τους οποίους προτείνει ή να «πιαστούν» από τις ελληνικλές δυνάμεις, ή να γκρεμιστούν για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Ενημερώνει, ακόμη, πως εκτός του φρουρίου, στα χωριά, βρίσκεται μεγάλη ποσότητα εθνικών γεννημάτων. Μετά την παραλαβή της παρούσας η Διοίκης απέστειλε παξιμάδι και σφαίρες, τα οποία φαίνεται πως παρελήφθησαν στις 9 του μηνός (βλ. δύο σχετικές επιστολές δηοσιευμένες στο Κ. Κοτσώνης, Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, σ. 312-313). Για τον Σπετσιώτη Γεώργιο Πάνου βλ. Αναστ. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι, τ. 7, σ. 377-404. Ο αναφερόμενος Ιωάννης Ευγενίδης, που αποστέλλει χαιρετισμούς στον Θεόδ. Κολοκοτρώνη, είναι ο πρόκριτος Μονεμβασιάς και παραστάτης της επαρχίας στο Βουλευτικό σώμα (Βαγγ. Σαράφης, «Ευγενίδης Ιωάννης (Δεσποτόπουλος)»).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐξοχώτατε Γεννικὲ Ἀρχηγὲ Κύριε Θ. Κολοκοτρώνη,
Ἂν τὰ ἁπλὰ γράμματά σας ἐμπνέουν ἐνθουσιασμὸν καὶ εἰς αὐτὰς τὰς λαγωϊκὰς ψυχάς, πολλῷ μᾶλλον ἡ προσωπικὴ παῤῥησία σας, καὶ τῶν λοιπῶν ἐξόχων στρατηγῶν εἰς ταύτα τὰ μέρη. Ὁ λαὸς ὅλος, ἡ Πατρίς, καὶ αὐτὰ τὰ ἀναίσθητα βρέφη ἐγκαρδιώθησαν, καὶ ἀπεφάσισαν νὰ χύσωσι καὶ τὴν τελευταίαν ῥαννίδα τοῦ αἵματός των μαζύ σας, παρὰ νὰ ἀφήσῃ νὰ θριαμβεύσῃ ὁ τολμητίας τύραννος τῆς Αἰγύπτου. Ἡ ἐπαρχία αὕτη περιέμενε νὰ ἰδῇ σῶμα συγκεντρωμένον εἰς ἓν μέρος καὶ νὰ τρέξουν καὶ αὐτοὶ ὅλοι μαζύ σας, τοὺς ἐγράψαμεν, καὶ πάλιν θέλει τοὺς γράψομεν νὰ ἑνωθῶσιν ὅλοι εἰς Φοινίκι μὲ τὸν καπ. Δημητράκην Καρακίτζον, καὶ θέλει εὔγω καὶ μόνος μου πρὸς περισσότερον ἐνθουσιασμόν τούς, μ’ ὅλα ταῦτα ὅσα ἀφοροῦν πρὸς ὀχύρωσιν τοῦ φρουρίου τούτου καταγινόμεθα ἀκαταπαύστως νὰ τὰ οἰκονομήσωμεν, ἐγράψαμεν καὶ πρὸς τὴν Σ(εβαστὴν) Διοίκησιν νὰ μᾶς καταφθάσουν ὅλα τὰ ἀναγκαῖα, καὶ ἀκόμη τὰ περιμένομεν καὶ δὲν ἐφάνησαν, μᾶς λείπουν πολλὰ πράγματα, καὶ ὑπομένομεν! Μὴ δυνάμενοι νὰ κάμωμεν διαφορετικά, καὶ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ χάσωμεν τοὺς ἐκχυθέντας ὑδρῶτας, καὶ ἀγῶνάς μας διὰ τὸ φρούριον τοῦτο, ἐλπίζομεν εἰς τὴν Θείαν Πρόνοιαν νὰ φανῶμεν τοιοῦτοι, ὅτι λογῆς μᾶς ἐνθαῤῥύνετε. Ἱστάμεθα ἅπαντες προσεκτικώτατοι, ὁποῦ ἂν προσβάλλει ὁ ἐχθρὸς νὰ δείξωμεν καὶ τὸν ἑλληνικὸν χαρακτῆρα, καὶ τό[[ν]] χριστιανικόν μας χρέος, αἱ ἐλπίδες ὅμως τῶν εὐεσθήτων κρέμανται πάντοτε ἀπὸ τὴν ἔξω δύναμιν, καὶ προσωπικὴν παῤῥησίαν σας· καὶ ἐπειδὴ μὲ λέγετε εἰς τὸ ἔξοχόν σας ὅτι μελετᾶτε νὰ τοποθετηθῆτε εἰς Συκαίαν καὶ Καταβόθρα, κρίνω χρέος μου νὰ σᾶς εἰπῶ ὅτι νὰ μὴ παραβλέψητε ποτὲ καὶ τὰς πλησιεστέρας εἰς ἐκεῖνα τὰ μέρη θέσεις, ὅπου εἶναι καὶ στενόματα, ἔχουν καὶ νερά, καὶ ἐπειδὴ ἔνδον τῶν στενῶν θέσεων εὑρίσκονται καὶ χωρία ὅπου ἔχουν καὶ πύργους δυνατοὺς καὶ νερὰ ἀρκετά, οἷον Μολάοι, Φοινίκι, καὶ λοιπά, ἂν στοχάζεσθε (συμβουλευθῆτε ὅμως μὲ τοὺς εἰδότας τὰς θέσεις ἐκείνας ἀκριβῶς) ἂν εἶναι δυνατὸν νὰ πιασθοῦν, εἰδὲ νὰ στείλλετε ἐντόνους διαταγὰς νὰ κρημνισθῶσιν οἱ πῦργοι διὰ νὰ μὴ τοὺς καταλάβῃ ὁ ἐχθρός, καὶ θέλει κάμῃ βλάβην πολλήν. [[Τά]] Ἐθνικὰ γενήματα ἔξω εἰς τὰ χωρία εὑρίσκονται ἀρκετά, καὶ διὰ αὐτὰ φροντίσατε, ὅτι ὁ λαὸς ἔπεσεν εἰς τὸ νὰ ἐμβάσῃ τὸ πρᾶγμα του, τροφάς του, καὶ φαμηλείας του μέσα εἰς τὸ φρούριον. Ἐγώ τε καὶ <οἱ> σύν ἐμοὶ εἴμεθα ἀφοσιωμένοι εἰς τὴν πατριωτικήν σας πρόνοιαν, καὶ εἰλικρίνειαν, καὶ ἀνταμωθέντες θέλει ὁμιλήσομεν καὶ ἰδιαιτέρως, μ’ ὅλον τοῦτο μὴ μᾶς ἀφίνετε ὑστερημένους καὶ ἀπὸ γράμματά σας, καὶ ἀπὸ συμβουλάς σας συνεχεῖς, καὶ μένω ὅλος πρόθυμος.
Τῇ 5 7βρίου 1825, ἐκ τοῦ φρουρίου Μονεμβασίας.
καὶ εἰς τοὺς ὁρισμούς σας,
γιωργης πανου
[Πλαγίως:] Ἅπαντας τοὺς ἐξοχωτάτους στρατηγοὺς ἀσπάζομαι εἰλικρινῶς.
Καἰγώ ὁ Ἰω(άνν)ης Εὐγενίδης σᾶς προσκυνῶ, ὁμοίως καὶ τοὺς ἐξοχωτάτους.
|