|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Δημήτρη Πλαπούτα προς Αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με κρίσιμες πληροφορίες και νεα από το Φρούριο του Ναυπλίου
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
02/02/1823
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
155x210
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Αντίγραφο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 2 Φεβρουαρίου 1823
Επιστολή του Δημήτριου Πλαπούτα προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει ότι παρέδωσε, άγνωστο σε εμάς, πρόσωπο στο Καστέλι για να φυλακιστεί. Επιπλέον, τον ενημερώνει πως από γράμμα του βουλευτή Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου, το οποίο λαθραία ανέγνωσε, κατάλαβε πως ο Πυργιώτης Πέτρος Μήτζιος προβιβάστηκε σε χιλίαρχο (ο προβιβασμός του είχε υπογραφεί στις 31 Ιανουαρίου στην Ερμιόνη, βλ. ΑΕΠ, τ. 1, σ. 135), καθώς και πως ο παραστάτης της επαρχίας Πύργου δεν είχε εμφανιστεί ακόμη στις εργασίες της Βουλής. Επιπλέον, ζητά να μεριμνήσει για την αποστολή στο Ναύπλιο στρατιωτών από την επαρχία τους, δηλαδή την επαρχία Καρύταινας, και να βρεθούν οι πόροι για την κάλυψη των εξόδων του, επειδή δεν μπόρεσε να εκποιήσει το «γενικόν πράγμα» (προφανώς λάφυρα της πολιορκίας Ναυπλίου), και τώρα βρίσκεται σε αδυναμία καταβολής μισθών κ.λπ. Τέλος, αναφέρεται στην άφιξη της μητέρας του Θ. Κολοκοτρώνη, Ζαμπέτας ή Ζαμπίας, από την Ζάκυνθο. Δύο ημέρες αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απαντά στον Δημήτριο Πλαπούτα, προσφέροντας πληροφορίες για την άφιξη της οικογένειάς του (βλ. Αγ. Τσέλαλης, Πλαπούτας, σ. 294).
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ Ι.Ε.Θ Β Σελ 112
ΙΑΘ, τ. 2, σ. 112.
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολιόπουλος (Πλαπούτας) Δημήτριος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐξοχότατε ἀρχιστράτιγε,
Χθές με μαχσούς πεζόν σου ἔγραφα ὄσα εἰ όρα ἐκαλούσε και περιμένο τήν ἀποκρισίν σου, εἴδη σε λέγο ὅτι ἔλαβα το γράμα σου με τούς παρόντας και τόν δια φιλακίν ἄνθροπον, τον οπίον ἐπεράδοσα εἰς τό Καστέλι κατά τίν ὀρδινείαν σου εἰς τίν φιλακίν καλά σιγουρευμένον. Σήμερον ἐπέρασεν ἕνας Πιριώτις πεζός με έναν πλίκον γράματα τής βουλεῖς πρός τόν καπ(ετάν) Πέτρον Μίτζιον, εἴτον ὅμως καλά βουλομένα, ὄθεν ἀπό ἔνα γράμα του κυρίου Παπαδιαματόπουλου, Πατρέου, εἴδα το νώημα ὁποῦ τον έλεγε ὄτι το δίπλομα τις χιληἀρχίας του εἰπάγι κατά το γράφιν του, καί εἴθε να εὐδοκιμήση με ἀνδραγαθείαν καλά εἰς τήν Πατρίδαν, πρός τούτις του έλεγε ὀτί εἰ βουλή περιμένετε ἐδώ και ὁ παραστάτις τής ἐπαρχίας του Πύργου δεν εφάνη να ἔλθη, αὐτά εἴδον και έστω εἰς ρεγουλάν σου· γνωρίζω ἀναγκέους να ἔλθουν ἐκ τίς ἐπαρχίας μας διακοσίους στρατιώτας, ἐπιδί και ἀπό τάς ἄλας ἐπαρχίας δεν ζεστένουν γονιάν, τρέχουν ἄστατα, δια τοῦτο εἴναι ἀνάγκη να έλθουν, εἴναι του Γενέου εἱ στρατιώται ἑκατόν εἴκωσι, του στρατιγού Νικήτα ἐκατό, και δια τίν ὀλιγότιτα τοῦτον ἔβαλα ἀκόμη ἑκατόν λουφετζίδες, δια τίν ἀσφάλιαν του φρουρίου. Το γενικόν πράγμα μὄλον ὁποῦ με μεγάλιν ἐπιμέλιαν ἐφρόντησα να πουληθή και δεν ιμπόρεσα νά βρο πραγματευτήν καί τα εξοδά μας ἐσόθηκαν, ἀνάγκη λιπόν να γενί πρόβλεψις να σταλθούν ἔξοδα, δια τίν εἰκονομίαν τον στρατιωτόν. Ἔμαθον τόν ἐρχομόν τις κυρίας μητρό σου, και πεδίον καί ὑπερεχάρηκα, λιπόν καλώς του ἑδέχθεις, καί να μοῦ φανερόσης πως εἴνε και τί ὁμολόγισαν ἀπο Ζάκηνθων. Ὕγίεναι καί μένο.
Τήν 2 Φεβρουαρίου 823, Ναύπλι.
ὁ πρόθιμος
διμητρ. πλαπούτας
[Επὶ τοῦ νώτου:]
Εἴσον ἀπαράλακτον.
|