|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Αλωνίσταινα, 2 Ιουλίου 1825
Αναλυτική αναφορά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς το Υπουργείο Πολέμου σχετικά με τη μάχη στο διάσελο της Αλωνίσταινας (28 Ιουνίου 1825). Ο στρατηγός περιγράφει με ακρίβεια ποιοι οπλαρχηγοί με τα στρατιωτικά τους σώματα συμμετείχαν και πώς εξελίχθηκαν οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά. Στο τέλος της αναφοράς ενημερώνει το Υπουργείο ότι έχει υπόνοιες πως την επόμενη ή τη μεθεπόμενη ημέρα οι εχθροί θα επιχειρήσουν εκ νέου επίθεση και δηλώνει πως αποφάσισαν να παραμείνουν στις θέσεις τους. Ο Νικηφόρος Μπαμπούκης (ή Παμπούκης) είναι ο γνωστός ιερομόναχος, Φιλικός και διδάσκαλος από τα Καλάβρυτα (βλ. Φ. Χρυσανθόπουλος, Βίοι Πελοποννησίων, σ. 324-325· Αθ. Τζώρτζης, Ιστορικό Λεξικό επαρχίας Καλαβρύτων, τ. 4, σ. 623-627). Το παρόν έχει αναδημοσιευτεί, πιθανόν εξ αντιγραφής από την έκδοση των Υπομνημάτων (Φωτάκος, Απομνημονεύματα, 1899, τ. 2, σ. 153-155 και Δ. Κόκκινος, Ελληνική Επανάστασις, τ. 9, σ. 145-146). Το πρωτότυπο του παρόντος σώζεται στο αρχείο του Υπουργείου Πολέμου και έχει δημοσιευτεί στο Αρχείο Ύδρας (ΑΚΥ, τ. 11, σ. 422-423· σχόλια για τις δημοσιεύσεις του βλ. στο Κ. Κοτσώνης, Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, σ. 170). Η παρούσα αναφορά πρέπει να διαβαστεί συνδυαστικά με την επόμενη που περιγράφει τα γεγονότα μεταξύ 3ης και 10ης Ιουλίου (Κοτσώνης, ό.π., σ. 172-176 και σχετικό [398]).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἀντεγράφη ἐκ τοῦ Ἐλεκτικοῦ Συνεδρίου.
Πρὸς τὸ ἔξοχον Ὑπουργεῖον τοῦ Πολέμου
Μὲ τὸν κύριον Ν. Μπαμπούκην ὑστάτως σᾶς ἔγραφα τὰ πρακτικά μου, ὅτι εἶχον σκοπὸν ὕστερον ἀπὸ 4-5 ἡμέρας νὰ ἐγκεντρισθῶ εἰς τὸ διάσελον τῆς Ἀλωνισταίνης, ἀλλὰ διὰ νὰ ἐμψυχωθοῦν τὰ ὄπισθεν τούτου τοῦ μέρους στρατεύματα τῆς Καρυταίνης, καὶ νὰ συναχθοῦν εἰς τὸ γενικὸν μας στρατόπεδον, ἔστειλα ἐναλλὰξ πρῶτον μέρος πρακτικῶν, ἀκολούθως ὀλίγους ἐκ τῶν σωμάτων τοῦ Γενναίου καὶ στρ(ατηγοῦ) Λόντου, ὅλον τὸ σῶμα τοῦ στρατ(ηγοῦ) Νοταρᾶ, τὸ ἥμισυ τοῦ σώματος τοῦ στρ(ατηγοῦ) Κανέλλου, τὸ ἥμισυ τοῦ σώματος τοῦ κυρ. Ζαΐμη καὶ τὸν ἴδιον στρ(ατηγὸν) Πλαποῦταν μέχρι χθὲς τὸ ἑσπέρας. Ἀκολούθως ἐδόθη ὁδηγία εἰς ὅλους τοὺς ὁπλαρχηγοὺς ὅπου ἦτον μαζί μου εἰς Μαγούλιανα, διὰ νὰ ἐκκινήσωμεν ἅμα πρωΐας διὰ ἐκεῖ καθώς καὶ ἐγένετο. Πρὸ τοῦ φθάσωμεν ὅμως ἦλθαν εἰς Ἀλωνίσταιναν πεντακόσιοι πεζοὶ καὶ ὀλίγοι ἱππεῖς τῶν ἐχθρῶν· οἱ ταπεινοὶ αὐτοὶ Ἄραβες, στοχασθέντες, ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀπόστασαν νὰ πολεμοῦν ἀφοῦ ἄρχισεν ὁ ἀκροβολισμός, ἤρχισαν νὰ προχωροῦν οἱ ἐχθροὶ πρὸς τὸ ἀνατολικὸν μέρος τῆς Ἀλωνίσταινας, ἐκεῖ ἀντεκρούσθησαν ἀνδρείως ἐκ τοῦ σώματος τοῦ Νοταρᾶ καὶ τῶν Ἀλωνιστιώτων. Συγχρόνως κατῆλθεν ἐκ τοῦ δυτικοῦ μέρους τοῦ αὐτοῦ χωρίου ὁ συνετὸς στρ(ατηγὸς) Πλαπούτας, τοὺς ἔκοψαν εἰς τὸ μέσον καὶ οὕτως ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοὺς ἐκτύπησαν μὲ ὁρμήν, ἐσκότωσαν ἑκατὸν καὶ ἐπίασαν δεκαπέντε. Εἰς τὴν φθορὰν καὶ τροπήν των ἐφθάσαμεν καὶ ὅλοι ἡμεῖς οἱ ἄλλοι, καὶ ἐνῷ καθήμενοι ἐφραινόμεθα θεωροῦντες τὸ φέρσιμον τῶν κεφαλῶν καὶ τῶν ζωντανῶν τακτικῶν καὶ ἐφροντίζαμεν νὰ συνάξωμεν τοὺς ὁρμήσαντας Ἕλληνας καὶ νὰ βαλθῶμεν εἰς τάξιν, ἦλθε μία δευτέρα κολῶνα πεζῶν τε καὶ ἱππέων περισσοτέρα τῆς πρώτης. Τότε οἱ Ἕλληνες ἐξώρμησαν ἐκ δευτέρου μὲ περισσοτέραν γενναιότητα καὶ προθυμίαν καὶ οἱ ἐχθροὶ φοβισμένοι ἀπὸ τὸ πρῶτον δὲν ἐδέχθησαν διόλου τὴν προσβολήν, ἀλλ’ ἐτράπησαν εἰς φυγὴν καὶ ἐκ τούτου ἐφονεύθησαν ὀλιγώτεροι ἀπὸ αὐτοὺς παρὰ πρότερον. Ὁ Θεός, οἱ βραχίονες τῶν Ἑλλήνων | καὶ ἡ εὐχὴ τῆς Διοικήσεως, ἂς ἐνισχύσῃ τὸ ἔργον μας. Ἐλησμόνησα νὰ εἰπῶ, ὅτι εἰς τὸ ἀνατολικὸν μέρος τῆς μάχης ἑνωμένος μὲ τὸ σῶμα τοῦ Νοταρᾶ, ἐπολέμησεν ἀνδρείως καὶ ὁ στρ(ατηγὸς) Νικόλαος Πετμεζᾶς. Ἀκολούθως θέλει θεωρήσει ἡ Διοίκησις εὐτακτότερον τὴν περιγραφὴν αὐτῆς τῆς μάχης, καὶ μερικώτερον τὰ ὀνόματα τῶν ἐν αὐτῇ ἀριστευσάντων.
Ἐγώ καὶ οἱ περὶ ἐμοῦ ὁπλαρχηγοὶ μένομεν ἀπόψε ἐδῶ, διὰ νὰ σχεδιάσωμεν πῶς αὔριον πρέπει νὰ φερθῶμεν, ἐπειδὴ ὑποπτεύω, πῶς ἢ ταχὺ ἢ [[αὔριον]] μεθαύριον ὁ ἐχθρὸς θέλει μᾶς δώσει γενικὴν μάχην. Εἶθε αἱ εὐχαὶ τῶν ὁμογενῶν καὶ ἡ εὐχὴ τῆς Διοικήσεως νὰ ἐνισχύσουν τοὺς βραχίονας τῶν Ἑλλήνων· πρὸς τὸ παρὸν δὲν ἠμπορῶ νὰ σᾶς εἴπω ἄλλο, εἰμὴ τὸ νὰ φροντίσετε καθὼς ἀνήκει εἰς τὸν σεβαστὸν χαρακτῆρα τῆς Διοικήσεως, περὶ ὅλων τῶν ἄλλων πραγμάτων καὶ περὶ τῆς σταθερᾶς συστάσεως τούτου τοῦ γενικοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ ἡμῶν νὰ ἔχετε ἀδίστακτον πληροφορίαν, ὅτι δὲν εἶναι δυνατὴ καμμία αἰτία τὸ νὰ μᾶς κάμῃ ν’ ἀλλάξωμεν τὴν ἀπόφασιν, τοῦ ἤ νὰ νικήσωμεν ἤ ν’ ἀποθάνωμεν· καὶ ἐν τοσούτῳ μένῳ μὲ σέβας.
ὁ Πατριώτης
Θ. Κολοκοτρώνης
Τῇ 2 Ἰουλίου 1825, ἀπὸ τὸ διάσελον Ἀλωνισταίνης.
Πρὸς τὸ δυτικὸν μέρος τῆς μάχης ἑνωμένος μὲ τὸν στρ(ατηγὸν) Πλαπούταν ἦτον καὶ ὁ χιλίαρχ(ος) Γεώργιος Λεχουρίτης.
|