|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 16 Αυγούστου 1825
Επιστολή του Ανδρέα Μεταξά προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία αρχικά δηλώνει τη χαρά του για τις στρατιωτικές νίκες των ελληνικών δυνάμεων. Αναφέρεται στις προσπάθειες αποστολής πολεμοφοδίων και προμηθειών και επισημαίνει τη δυσκολία μεταφοράς λόγω έλλειψης ζώων. Στο τέλος της παρούσας επιστολής αναφέρεται στον γιο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη Κωνσταντίνο (Κολλίνο) και την εκπαίδευσή του από τον Κάρολο Φαβιέρο στον τακτικό στρατό (βλ. και σχετικό [468], [559], [581]). Ακόμη, τον πληροφορεί ότι το έγγραφο προαγωγής του σημαιοφόρου του Ανδρέα Ζαΐμη, Μιχαήλ Παπα-Αθανασόπουλου, στον βαθμό του χιλιάρχου (βλ. σχετικό [514]), θα το λάβει την επόμενη ημέρα.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε στρατηγὲ καὶ φίλτατε ἀδελφέ,
Ἔλαβον διάφορα γράμματά σου εἰς τὰ ὁποῖα δὲν σοὶ ἀπεκρίθην περιστατικῶς εἰς τὴν στιγμήν, οὔτε τώρα ἠμπορῶ νὰ τὸ κάμω, διότι ὁ καιρός δὲν μοὶ τὸ συγχωρεῖ, καὶ διὰ τοῦτο περιορίζομαι εἰς τὸ νὰ σοὶ εἰπῶ μόνον τὴν ἀνέκφραστον χαράν, τὴν ὁποίαν ἐδοκίμασαν ὅλοι οἱ καλοὶ πατριῶται διὰ τὰς λαμπρὰς νίκας, τὰς ὁποίας οἱ Ἕλληνες κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἔκαμον, ὁδηγούμενοι ἀπὸ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπὸ τὴν ἐδικήν σου στρατιωτικὴν σύνεσιν καὶ ἐμπειρίαν. Εἰς τοῦτα ἐπιστηριζόμενος περιμένω ὅσον τάχος νέας νίκας λαμπροτέρας τῶν πρώτων καὶ εἴθε!
Ἕως χθές διὰ τῆς Ἐπιτροπῆς, καὶ διὰ τῶν ἀνθρώπων Ζαΐμη, καὶ Νοταρᾶ σᾶς ἐστάλησαν κάσσαις ἑκατὸν ἕξ, καὶ ἱκανὰ στορνάρια, ζαϊρέδες ὡς μᾶς πληροφορῆ ἡ Ἐπιτροπὴ δὲν ἔπαυσε νὰ σᾶς στέλλει ἀφθόνως, ἐδῶθεν σᾶς ἐστάλησαν παξυμάδι ὀκάδες ἑπτὰ ἥμισυ χιλ(ιά)δ(ες) περίπου. Βεβαιωθεῖτε ὅτι ἤθελε σᾶς σταλῆ πολύ περισσότερον ἂν δὲν ἐδυσκολευώμεθα ἀπὸ ζῶα, μ’ ὅλον τοῦτο ἡ Ἐπιτροπὴ στοχάζομαι, ὅτι δὲν θέλει λείψη νὰ σᾶς στέλῃ ἐγκαίρως τὰ ἀναγκαῖα πολεμεφόδια καὶ ζαϊρέδες.
Ἰδού σᾶς περικλείω ἓν γράμμα τοῦ ἐκλαμπροτάτου προέδρου, καὶ τὰς ἐγκυκλείους διαταγὰς τοῦ Ὑπουργείου διὰ τοὺς ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν σου ὁπλαρχηγοὺς κατὰ τὴν ζήτησίν σου· περικλείω καὶ δύο ἕτερα γράμματα τοῦ φίλου μας Ζαφυρόπουλου. Λάβε καὶ ἀπὸ τὸν σουρτζῆν ἓν ῥέσιμον χαρτὶ μεγάλον, καὶ δύο κουτία μπουλήνια· τὰ τζαρούχια, πεταλόκαρφα, καὶ κάπα, ἦτον ἑορτὴ καὶ | τὰ ἐργαστήρια εὑρίσκοντο κλεισμένα, αὔριον σᾶς τὰ στέλλω διὰ τῆς Ἐπιτροπῆς, τάζωντάς σας νὰ σᾶς γράψω περιστατικῶς κάθετι κατὰ τὸ χρέος μου. Τὸν ἐκλαμπρότατον κύριον Ἀ. Ζαΐμην ἀδελφικῶς ἀσπάζομαι, εἰπέτω ὅτι θέλω τῷ γράψει ἀκολούθως, διότι σήμερον δὲν εἶχον καιρόν. Τὸν ἐξοχώτατον στρατηγὸν Λόντον ὁμοίως ἀσπάζομαι, καὶ εἰς αὐτὸν εἰπὲ παρακαλῶ, ὅτι αἱ ὑποθέσεις του κατὰ τὴν ἀναφοράν του εἰς τὴν Διοίκησιν ἔλαβον τέλος καθώς ἐπιθυμοῦσε, καὶ ὅτι αὔριον θέλω τὸν γράψει κατὰ τὸ χρέος μου. Τὸν στρατηγὸν Κανέλον, Γιατράκον, τὸν καλὸν Γενναῖον σύν τοῖς λοιποῖς ἀδελφοῖς ἀσπάζομαι. Ὁ καλός Κωνσταντῖνος εἶναι καλά, καὶ σᾶς προσκυνᾶ, ἀκολουθᾷ τὰ μαθήματά του μ’ ὅλην τὴν προσοχὴν κατὰ τὴν διαταγήν σου, ἔσο βέβαιος, ὅτι ἐπιδίδει καλά, καὶ ὅτι ἐγώ δὲν λείπω νὰ ἐπαγρυπνῶ μὲ πατρικὴν ἐπιμέλειαν διὰ τὴν καλλιωτέραν διαγωγήν του· μὴ παύετε ὅμως νὰ τῷ γράφετε εἰς τὸ νὰ κάμνῃ τὸ χρέος του κατὰ τὰς ἐδικάς μου ὁδηγίας καὶ τῶν διδασκάλων του. Γράψαι εἰς τὸν καλὸν φίλον μας κολονέλον Φαβιέρον εὐχαριστήριον γράμμα διὰ τὴν τόσην ἐπιμέλειαν ὁποῦ δεικνύει διὰ τὸν καλὸν Κωνσταντῖνον. Ἡ μητέρα σας καὶ λοιποὶ τοῦ ὀσπητίου σας εἶναι καλά. Τὴν χιλιαρχίαν διὰ τὸν σημαιοφόρον τοῦ Ζαΐμη αὔριον τὴν λαμβάνετε· ἐντοσούτῳ ἀδελφικῶς ἀσπαζόμενός σας μένω.
Ἐν Ναυπλίῳ τῇ 16 Αὐγούστου 1825.
ὁ εἰλικρινὴς φίλος σας
Ἀνδρέας Κ(όντε) Μεταξᾶς
|