|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 7 Αυγούστου 1825
Επιστολή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία αναφέρεται κυρίως στις προσπάθειες που γίνονταν στο Ναύπλιο από όσους αντιτίθεντο στο αίτημα προστασίας προς τη Μεγάλη Βρετανία και ήταν υπέρμαχοι της «γαλλικῆς ὑπόθεσης». Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο αίτημα του Κολοκοτρώνη και των άλλων στρατηγών προς το Εκτελεστικό, να σταλούν 750000 γρόσια για τις ανάγκες του πολέμου στην Πελοπόννησο. Ο Αλέξ. Μαυροκορδάτος επισημαίνει πως πρέπει τέτοια αιτήματα να γράφονται με προσεχτικό τρόπο, γιατί είναι «ἁμαρτία ἐν ᾧ εἰς τὴν βάσιν εἶναι εἰλικρίνεια, διὰ μερικὰς φράσεις νὰ γενῶνται ὑποψίαι». Ακόμη, αναφέρει πως δεν γνωρίζει αν ο Σπυρίδων Τρικούπης είχε φτάσει στην Ζάκυνθο, καθώς η μόνη πληροφορία που έχει είναι πως βρισκόταν στις 31 Ιουλίου στο Κατάκωλο (βλ. και σχετικό [460]). Η επιστολή της 4ης Αυγούστου που είχε στείλει ο Θ. Κολοκοτρώνης, αλλά και η απαντητική στην παρούσα, που απεστάλη στις 10 Αυγούστου από το Διάσελο της Αλωνίσταινας έχουν δημοσιευτεί (βλ. στο Εμμ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Αρχείο Μαυροκορδάτου, τ. 5/τχ. V, σ. 251-253 και σ. 266). Η αναφερόμενη επιστολή προς τον Γκούρα, την οποία δεν εντοπίσαμε, είναι απαντητική στην επιστολή του τελευταίου της 5ης Αυγούστου (βλ. σχετικό [488]).
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστὲ μου ἀδελφέ,
Ἔλαβα ἀσφαλῶς τὸ ἀπὸ 4 τοῦ τρέχοντος γράμμα σου, καὶ εἶδα τοὺς πατριωτικούς σου σκοπούς, τοὺς ὁποίους ἐπαινῶ, καὶ θέλω συντρέξει τὸ κατὰ δύναμιν εἰς τὴν καλὴν ἔκβασιν τῶν κατὰ τοῦ ἐχθροῦ ἐπιχειρημάτων σου. Ἀπορῶ πῶς δὲν εἶχε φθάσει ἀκόμη ὁ Γρίβας, διὰ νὰ λάβῃς καὶ τοῦ προέδρου τὸ γράμμα. Τὸ πρὸς αὐτὸν γράμμα σου ἦτον πολλὰ καλόν, καθὼς καὶ τὸ πρὸς τὸν Γούραν, τὸ ὁποῖον φροντίζω νὰ στείλω μὲ πρώτην ἀσφαλῆ εὐκαιρίαν. Μ’ ἔδειξεν ὁ κος Ἀναγνώστης καὶ τὸ γράμμα τῶν ἐν Ζακύνθῳ φίλων, καὶ εἴθε τὰ πάντα ν’ ἀποβῶσιν εἰς τὸ καλόν, καὶ συμφέρον τῆς Πατρίδος. Ἐδῶ οἱ φίλοι δὲν ἔπαυσαν τοῦ νὰ ἐνεργοῦν διὰ τὴν γαλλικὴν ὑπόθεσιν, καὶ χθὲς συνέῤῥαψαν μίαν διεξοδικὴν κατηγορίαν ἐναντίον μου, μεταχειρισθέντες ὄργανον κᾄποιον Γάλλον, μὲ φαίνεται ὅμως ὅτι ἔσκαψαν μόνοι των τὸν τάφον τους, διότι τώρα θέλουν ἐβγῇ ὅλα τους τὰ σκεπαστὰ εἰς τὴν μέσην. Ἂς φωνάζουν, ὀλίγον μὲ μέλλει, τὴν συνείδησίν μου τὴν ἔχω ἐλευθέραν, καὶ τοῦτο κᾀνένας ἄλλος δὲν τὸ γνωρίζει τόσον καλὰ ὅσον ἡ ἐξοχότης σου. Κατ’ αὐτὰς ἐλπίζω ὅτι γίνεται καὶ ὁ διορισμὸς εἰς τὸ Ὑπουργεῖον τῶν Ἐσωτερικῶν κατὰ τὸν τρόπον ὁποῦ πρὸ καιροῦ εἶχες γράψει εἰς μερικοὺς φίλους, καὶ αὐτὸ ἁκόμη θέλει συντελέσει, ἐλπίζω, εἰς τὸ νὰ λάβουν κᾄποιον ῥυθμὸν τὰ πράγματα. Τὸ γράμμα τῶν ὁπλαρχηγῶν ὁποῦ ἐστείλατε εἰς | τὸ Ἐκτελεστικὸν δὲν ἐφάνη πρόσφορον οὔτε εἰς ἐμέ, οὔτε εἰς τὸν ἀδελφὸν Μεταξᾶ· ὄχι διὰ τὴν ζήτησιν τῶν 750 χ(ιλιάδων) γρο(σίων), ἐπειδὴ τοῦτο ἤθελεν εἶναι ἀδιάφορον· ἡ ποσότης τῶν χρημάτων εἶναι γνωστή, καὶ αἱ διάφοροι χρεῖαι εἶναι φανεραί, ὅθεν ἐσυμβιβάζετο τὸ πρᾶγμα κατὰ τὸ δίκαιον, καὶ κατὰ τὰς χρείας, ἀλλὰ δὲν μᾶς ἐφάνη πρόσφορον, διὰ τὸν τρόπον τῆς ἐκθέσεως, καὶ ἀπορῶ μὲ τὸν κυρ. Ζαΐμην, ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νὰ προσέξῃ εἰς τοῦτο, διότι τὰ αὐτὰ νοήματα ἠμποροῦσαν νὰ εἰπωθοῦν μὲ ἄλλαις λέξεις, καὶ νὰ μὴν κάμνουν κακὴν ἐντύπωσιν, οὔτε νὰ δίδουν λαβὴν εἰς ὅσους θέλουν νὰ ὑποτρέφουν τὰς διχονοίας. Καὶ πάλιν σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφέ, καθώς καὶ τὸν κοινὸν ἀδελφὸν κυρ. Λόντον, νὰ εἶσθε προσεκτικοὶ εἰς τὰ τοιαῦτα, ἐπειδὴ οἱ ἐναντίοι ἠξεύρουν νὰ ὠφελοῦνται ἀπὸ ὅλα, καὶ εἶναι ἁμαρτία ἐν ᾧ εἰς τὴν βάσιν εἶναι εἰλικρίνεια, διὰ μερικὰς φράσεις νὰ γενῶνται ὑποψίαι, ὡστόσον καὶ ὁ κος Ἀναγνώστης, καὶ ὁ κος Μεταξᾶς, καὶ ἐγώ ἐκάμαμε, καὶ κάμνομε τὸ καλήτερον, διὰ νὰ μὴν εἰσχωρήσουν παρεξηγήσεις.
Εὔχομαι νὰ εὐδοκιμήσουν τὰ κατὰ τοῦ ἐχθροῦ σχέδιά σας, καὶ τὸ ἐλπίζω· χθὲς ἀνεχώρησε καὶ ὁ Χ(ατζῆ) Μιχάλης μὲ ὅσους ἠμπόρεσε νὰ κάμῃ ἱππεῖς, καὶ δὲν εἶναι ἀμφιβολία ὅτι αὐτὸ τὸ σῶμα θέλει σᾶς χρησιμεύσει· διὰ δὲ τὸν Γρίβαν δὲν ἠξεύρω | ποῖα μέτρα ἐλάβετε τώρα ὁποῦ ἀναχωρεῖτε ἀπὸ τὰ Βέρβενα· σᾶς ἔγραψα καὶ προλαβόντως ὅτι ἐπειθυμοῦσα νὰ οἰκονομηθῇ, καὶ ἤμουν βέβαιος ὅτι σιμμὰ εἰς τὴν ἐξοχότητα σας οἰκονομεῖτο καλήτερα, παρὰ σιμὰ εἰς κάθε ἄλλον. Ἀπὸ τὸν Τρικούπην ἀκόμη δὲν ἔχομε γράμμα· ἠξεύρομε ὅτι εἰς τας 31 τοῦ περασμένου ἦτον ἄντικρυ εἰς τὸ Κατάκωλον μὲ τὸ καράβι, καὶ τὴν πρώτην τοῦ τρέχοντος ἕπεται νὰ ἔφθασεν εἰς τὴν Ζάκυνθον. Αἱ εἰδήσεις τῆς Κρήτης μ’ εὐχαρίστησαν μεγάλως, διότι ἐλπίζω ὅτι θέλουν ἀνατρέψει μέγα μέρος τῶν σχεδίων τοῦ Ἰμπραχίμη, καταγινόμεθα νὰ δώσωμεν ἐκεῖ ὅσην βοήθειαν ἠμποροῦμε, ὡς πρὸς τὰς περιστάσεις μας.
Δὲν γράφω πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς κυρίους Λόντον, Κανέλον, καὶ Γενναῖον, ἐπειδὴ εἶμαι περικυκλωμένος ἀπὸ διαφόρους ὑποθέσεις.
7 Αὐγούστου 1825, Ναύπλιον.
Ὁ εἰλικρινὴς ἀδελφός σας
Ἀ. Μαυροκορδάτος
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν ἐξοχώ(τα)τον γενικὸν ἀρχηγὸν κον Θ. Κολοκοτρόνην
κτλ κτλ
Ὅπου εὑρίσκεται
|