|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 6 Αυγούστου 1825
Επιστολή του Προέδρου του Εκτελεστικού Γεώργιου Κουντουριώτη προς τον στρατηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, απαντητική σε προηγούμενη επιστολή της 4ης Αυγούστου (δημοσιεύεται στο Αντ. Λιγνός, Αρχεία Κουντουριώτου, τ. 5 σ. 95-96). Ο Κουντουριώτης δηλώνει ότι χρειάζεται ομόνοια και συμφωνία για να αντιμετωπιστεί ο εχθρός και πως θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να μην διαλυθεί το στρατόπεδο, γι’ αυτό τον συμβουλεύει να ασχολείται με την αρχηγία και να συμβιβάζει τους «δυσοικονομήτους χαρακτῆρας». Ακολουθεί μια πρωτότυπη διατύπωση περί τοπικισμού που αξίζει να προσεχθεί ιδιαίτερα: «Ὅταν οἱ Πελοπονήσιοι δὲν ἔχετε μεταξύ σας Μωραΐτας, πίστευσέ με ὅτι ὅλα διορθόνονται». Ακόμη αναφέρεται στον Ανδρέα Λόντο, από τον οποίο ζήτησε «νὰ μὴ διαλείπῃ ἀπὸ τὰς συνεδριάσεις μας» (του Εκτελεστικού), προκειμένου να μην αποφασιστεί κάτι «ἀπὸ ἄγνοιάν μου… ἀσύμφορον εἰς τὴν ἀρχηγίαν σου». Τέλος, ενημερώνει τον Αρχηγό πως ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης εκστράτευσε και τον συστήνει ως «σεβάσμιο, ἀνδρεῖο καὶ καλὸ πατριώτη». Η παρούσα δημοσιεύτηκε και στα Αρχεία Κουντουριώτου εξ αντιγραφής από την έκδοση των Υπομνημάτων.
|
|
Κείμενο
|
|
Γενναιότατε στρατηγὲ καὶ ἀγαπητὲ μοι ἀδελφέ,
Μὲ πολλὴν εὐχαρίστησιν μανθάνω ἀπὸ τὸ 4 τρέχοντος ἀδελφικόν σου ὅτι ἔφθασες εἰς Βέρβαινα καὶ μὲ τὴν χαρακτηρίζουσάν σε δραστηριότητα καὶ ἱκανότητα ἐνεργεῖς τὰ δυνατὰ πρὸς εὐταξίαν τῶν στρατιωτῶν μας. Σ’ ἔγραψα πολλάκις καὶ ἤδη σ’ ἐπαναλαμβάνω ὅτι ὡς πατριώτης, ὡς οἰκοκύρις καὶ ὡς διοικητὴς συναισθάνομαι πόσον συμφέρει ἡ ὁμόνοια καὶ συμφωνία, διὰ νὰ ἀπαντηθῇ ὁ ἐπικίνδυνος ἐχθρός μας, καὶ ὅτι ὅσον ἀπὸ μέρους μου ἑκουσίως δὲν θὰ ἀμεληθῇ τίποτες ἀπὸ ὅσα συντρέχουν, εἰς τὸ νὰ βασταχθῇ τὸ στρατόπεδόν σου· ἀμερίμνει λοιπὸν περὶ τούτου, καταγινόμενος εἰς τὸ μέγα βάρος τῆς ἀρχηγίας σου, συμβιβάζων τοὺς δυσοικονομήτους χαρακτῆρας καὶ ὁδηγῶν καὶ χαλινώνων τοὺς ὅσοι δὲν ἔχουν μήτε τὴν πεῖράν σου μήτε τὸ προβλεπτικόν σου. Βεβαίωσε καὶ τοὺς αὐτόσε συναδελφούς σου καθώς καὶ τοὺς μακράν, ὅτι ἡ συνέργειά μου, διὰ νὰ εὐδοκιμήσετε εἰς τὸ δεινὸν σημερινὸν στάδιον, εἶναι ὡς νὰ μὴ συνέβη τίποτε μεταξύ μας, καὶ ἔχω ὅλην τὴν ἐπιθυμίαν νὰ σᾶς ἰδῶ νικητὰς μου εἰς τὸν ὑπέρ τῶν καλῶν ἀγῶνα· ἀλλ’ ἂς συμφιλοτιμηθοῦν καὶ οἱ συναδελφοί σου νὰ ἀφαιρέσουν κάθε ὑποψίαν ἀπὸ τοὺς ἄλλους σημαντικοὺς Πελοπονησίους, καὶ νὰ γίνωμεν ὅλοι μία ποίμνη εἷς ποιμήν. Ὅταν οἱ Πελοπονήσιοι δὲν ἔχετε μεταξύ σας Μωραΐτας, πίστευσέ με ὅτι ὅλα διορθόνονται, καὶ ἐδῶθεν γίνονται ὅλα τὰ πρέποντα. Εὔχομαι λοιπὸν νὰ ἀκούσω ὀγλίγωρα ὅτι καὶ ὁ Κολιόπουλος καὶ ὁ Γιατράκος συμφιλοτιμοῦνται μαζί σας ποῖος ποῖον νὰ περάσῃ εἰς τὸν κατὰ τοῦ ἐρημωτοῦ μας πόλεμον.
Λυπηρὰ πεῖρα μ’ ἐδίδαξε νὰ τρομάζω τὰς διχονοίας καὶ ἀσυμφωνίας, | ὅθεν μήτε ἡ γενναιότης σου, μήτε ἄλλος τις δὲν πρέπει νὰ παραξενεύεται ἐὰν πολλάκις γράφω πέραν τοῦ δέοντος ὑπὲρ ὁμονοίας· μήτε ἀπὸ μέρους σου, μήτε ἀπὸ μέρους ἄλλου τινος μοὶ περνᾶ ὑποψία κᾀμμία, καὶ οἱ λόγοι μου καὶ τὰ γράμματά μου καὶ αὐτὰ τὰ πράγματα ἀποδείχνουν ὅτι καὶ σᾶς ἐμπιστεύομαι, καὶ σᾶς τιμῶ, καὶ ἀπὸ σᾶς μόνους προσμένω τὴν σωτηρίαν τῆς Πατρίδος. Ὁ ἀδελφὸς κύριος Α. Λόντος θὰ σ’ ἐκοινολόγησε τὶ τῷ ἔγραψα περὶ τοῦ κύρ Α. Δελιγιάννη· τὸν ἐπροσκάλεσα νὰ μὴ διαλείπῃ ἀπὸ τὰς συνεδριάσεις μας, διὰ νὰ παρατηρῇ μήπως ἀπὸ ἄγνοιάν μου γένῃ τι ἀσύμφορον εἰς τὴν ἀρχηγίαν σου. Μεγαλῃτέρα τούτου ἀπόδειξις περὶ τῆς εἰλικρινείας μου δὲν χρειάζεται.
Σήμερον ἐξεστράτευσε καὶ ὁ Χατζῆ Μιχαλης, σεβάσμιος, ἀνδρεῖος καὶ καλὸς πατριώτης. Τοῦτω συσταίνω εἰς τὴν ἀγάπην σου καὶ ἐπειδὴ εὐτήχησε νὰ μὴν ἐμπλεχθῇ εἰς τὰς παρελθούσας διχονοίας, ἠμπορεῖ νὰ χρησιμεύσῃ μεγάλως, διὰ νὰ ἀρχίσῃ ἡ παλαιὰ ἐμπιστοσύνη μεταξύ Πελοπονησίων καὶ Στερεοελλαδιτῶν.
Ἐὰν δὲν ἐγίνετο μακρὰ ἡ ἐπιστολή μου καὶ ἐὰν δὲν ἔπρεπε νὰ σ’ οἰκονομήσω τὸν πολύτιμον καιρόν σου ἤθελα ἐκτανθῆ εἰς τὸ περὶ γενικῆς ἐμπιστοσύνης καὶ τῆς ἀνάγκης νὰ παύσουν πλέον αἱ τοπικαὶ διαιρέσεις, αἱ ὁποῖαι μᾶς ἐπαπειλοῦν ὄλεθρον, καὶ νὰ ὀνομαζώμεθα καὶ νὰ εἴμεθα ἁπλοῖ Ἕλληνες.
Ὑγίαινε καὶ εὐτυχει.
ὁ πρόθυμος πατριώτης καὶ φίλος σου
γεώργιος κουντουριώτης
6 Αὐγούστου 1825
ἐν Ναυπλίῳ.
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ γενναιοτάτῳ Γενικῷ Ἀρχηγῷ τῶν ἐν Πελοπονήσῳ στρατοπέδων, κυρίῳ Θ. Κολοκοτρώνῃ
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Γιωργηος Κουντουριωτης
1825
|