|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 1 Αυγούστου 1825
Επιστολή του Ανδρέα Μεταξά προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με την οποία τον ενημερώνει πως δεν έχει νεότερα από όσα του είχαν μεταφέρει «διὰ ζώσης» ο Γενναίος Κολοκοτρώνης και ο Ανδρέας Λόντος. Μολονότι δεν είναι σαφές το περιεχόμενο των συνομιλίων, πρόκειται για τις συνεννοήσεις τους σε σχέση με το αίτημα προστασίας και την αντιμετώπιση όσων αντενεργούν (βλ. σχετικές επιστολές των ίδιων ημερών με συντάκτες τον Γενναίο Κολοκοτρώνη και τον Κανέλλο Δεληγιάννη η πρώτη και τον Ανδρέα Λόντο η δεύτερη, με παραλήπτη τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, οι οποίες αναφέρονται σε αυτό το ζήτημα: Εμμ. Πρωτοψάλτης, Αρχείο Μαυροκορδάτου, τ. 5, τχ. V, σ. 241-242 και 249). Από την παρούσα φαίνεται και ο διαμεσολαβητικός ρόλος του Ανδρέα Μεταξά μεταξύ των Αλέξ. Μαυροκορδάτου και Θεόδ. Κολοκοτρώνη: «Ὁ ἐκλαμπρότατος κύριος Μαυροκορδάτος … εἴθε ν’ ἀκολουθήσῃ οὕτως διὰ πάντα». Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σχολίαζε και σε γράμμα του της 28ης Ιουλίου προς τον Αλέξ. Μαυροκορδάτο: «Τὴν πατριωτικὴν σας εἰλικρίνειαν μ’ ἐπληροφόρησεν καί ὁ ἐξοχ. κύριος Ἀνδρέας Μεταξᾶς διὰ τῶν ἰδιαιτέρων του γραμμάτων» (Εμμ. Πρωτοψάλτης, ό.π., σ. 243). Το αναφερόμενο έγγραφο της Διοίκησης και η επιστολή Γ. Σαχτούρη, με τα οποία έφταναν οι πληροφορίες για το Μεσολόγγι, σώζονται στο αρχείο (βλ. σχετικά). Τέλος γίνεται αναφορά στον μικρότερο γιό του Κωνσταντίνο (Κολλίνο) Κολοκοτρώνη και στη μέριμνα του επιστολογράφου για την εκπαίδευσή του· την ίδια περίοδο είχε καταταγεί στο υπό συγκρότηση τακτικό στρατό υπό τον Κάρολο Φαβιέρο και ένα χρόνο αργότερα μετέβη στο Παρίσι για να σπουδάσει νομικά (βλ. Ντ. Κονόμος, «Κωνσταντίνος – Κολλίνος Κολοκοτρώνης», σ. 169). Αναφορά του Μεταξά στον Κολλίνο γίνεται και στο έγγραφο [519].
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε στρατηγὲ καὶ φίλτατε ἀδελφέ!
Ἀναφερόμενος εἰς ὅσα προλαβόντως σᾶς ἔγραψα καὶ σᾶς ἐμήνυσα διὰ ζώσης μὲ τὸν Γενναῖον, καὶ ἀκολούθως μετὰ τοῦ ἐξοχοτάτου στρατηγοῦ Λόντου δὲν ἔχω κατὰ τὸ παρὸν τὶ περισσότερον νὰ προσθέσω εἰμὴ ὅτι ὑγιαίνω, καὶ ὅτι τὸ αὐτὸ ἐπιθυμῶ καὶ διὰ λόγου σας, καὶ περιπλέον ὅτι καταγίνομαι εἰς τὸ ὑπέρ Πατρίδος συμφέρον. Τὰ χαροποιὰ νέα τοῦ Μεσολογγίου τὰ πληροφορεῖσθε ἀπὸ τὸ γράμμα τῆς Διοικήσεως καὶ ἀπὸ τὸ ἀντίγραφον τοῦ ἀντιναυάρχου Στακτούρη, καὶ διὰ τοῦτο κρίνω περιττὸν νὰ τὰ ἐπαναλάβω. Ὁ ἐκλαμπρότατος κύριος Μαυροκορδάτος σᾶς γράφει ἐκτεταμμένως, καὶ μὲ εἰλικρινῆ πατριωτικὰ αἰσθήματα, αὐταὶ εἶναι καὶ αἱ πράξεις του πραγματικῶς κατὰ τὸ παρόν, καὶ εἴθε ν’ ἀκολουθήσῃ οὕτως διὰ πάντα. Ἡμεῖς ὅμως ἐνθυμούμενοι τ’ ἀπερασμένα πρέπει νὰ μεταχειριζώμεθα μὲ φρόνησιν τὰ παρόντα, διὰ νὰ ἠμπορέσωμεν νὰ προειδῶμεν καὶ καλλιώτερα τὰ μέλλοντα· βάλλε ὅμως εἰς πρᾶξιν ὅλα ὅσα σᾶς γράφει, διότι εἶναι τῳόντι ἀναγκαῖα καὶ συντείνοντα εἰς τήν παροῦσαν περίστασιν. Τὸ γράμμα ὁποῦ ἐγράψατε εἰς τὸν υἱόν σας Κωνσταντῖνον ἐκάματε καλὰ ὡς φρόνιμος καὶ ἀγαπητὸς πατήρ, πλήν σᾶς βεβαιῶ ἀδελφέ, ὅτι δὲν εἶναι διόλου ἀληθινὰ ὅσα σᾶς εἶπον· ὡς αὔριον θέλω σᾶς πληροφορήσει ἐκτεταμμένως περὶ τούτου, καὶ ὁ ἴδιος Κωνσταντῖνος θέλει σᾶς ἀποκριθῆ εἰς τὸ γράμμα σας, τὸ ὁποῖον σᾶς βεβαιώνω, ὅτι ἐπροξένησεν ἄκραν λύπην εἰς τήν ψυχήν του, εὐαίσθητος ὢν καθώς τὸν ἠξεύρετε. Ἐγώ μόλης ἦλθε δὲν ἐστοχάσθην παρὰ πῶς νὰ τὸν προβλέψω διδάσκαλον καλόν, διὰ νὰ μὴ χάνῃ ἀδίκως τὸν καιρὸν του, | καὶ αὐτὸς τὸ ἐδέχθη μὲ εὐχαρίστησίν του μεγάλην, ὤστε ὁποῦ εἰς τοῦτο εἶσθε ἥσυχος, διότι ἐγώ θέλει κάμω ὡς νὰ εἶσθε ὁ ἴδιος. Αὔριον θέλω σᾶς γράψει εἰς πλάτος, ἐπειδὴ πρὸς τὸ παρὸν δὲν ἔχω καιρόν, μάλιστα ὁποῦ αὔριον εἶναι ἄνθρωποι πιστοὶ ἰδικοὶ σας δι’ αὐτοῦ. Ὅλους τοὺς καλοὺς ἀδελ[φοὺς] συντρόφους ἀσπάζομαι ἀδελφικῶς, ἐξόχως δὲ τὸν στρατηγὸν Κανέλλον καὶ Γενναῖον, ἐν τοσούτω σὲ ἀσπάζομαι ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας, καὶ μένω.
ἐκ Ναυπλίου, τῇ 1 Αὐγούστου,
1825
ὁ ἀδελφὸς καὶ εἰλικρινής σας
φίλος
Ἀνδρέας Κό(ντε) Μεταξᾶς
|