|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ύδρα, 13 Νοεμβρίου 1822
Επιστολή των πρόκριτων Ύδρας αδελφών Λάζαρου και Γεώργιου Κουντουριώτη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με την οποία αφού διεκτραγωδούν την πολιτική κατάσταση της χώρας, επαινούν τον Κολοκοτρώνη και δηλώνουν πίστη στο χρέος τους προς την Πατρίδα, του ζητούν να γράψει προς την Διοίκηση για να επιταχυνθούν οι εκλογές παραστατών για τη νέα Εθνοσυνέλευση. Τον παροτρύνουν επίσης να φροντίσει ώστε «νὰ ἐκλεχθῶσιν αὐτόθεν ἄνδρες εἰλικρινεῖς, ἄνδρες πνέοντες τὸν ὑπέρ Πίστεως καὶ Πατρίδος ζῆλον».
|
|
Κείμενο
|
|
Γενναιότατε!
Τὴν 13 Νοεμβρίου 1822
Ὕδρα
[...] εἶναι χρέος ἀπαραίτητον ὄχι μόνον ἡμῶν νὰ ἀποδίδωμεν τὸν ὀφειλόμενον ἔπαινον εἰς τὰ ἀληθινὰ τῆς φίλης Πατρίδος τέκνα, ἀλλὰ καὶ παντὸς ἄλλου, ὅστις θέλει καὶ νὰ ἦναι καὶ νὰ ὀνομάζεται δίκαιος τῶν πράξεων αὐτῶν κριτής. Καὶ διατὶ νὰ μὴν ἀπολαμβάνῃ τὸν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του ἔπαινον, ὅστις θυσιάζει ἑαυτὸν πρὸς σωτηρίαν των; Διατὶ νὰ μὴν ἐγκωμιάζεται, ὅστις ἄλλον σκοπὸν δέν ἔχει εἰ μὴ τὴν δόξαν τῆς Πίστεως καὶ τὴν σωτηρίαν τῆς Πατρίδος; Ἆ, πότε θέλει ἐλθεῖ ὁ καιρὸς κατὰ τὸν ὁποῖον ἡ Πίστις ἔνδοξος καὶ λαμπρὰ καὶ ἡ Πατρίς ἐλευθέρα καὶ τροπαιοῦχος θέλουσι στέψει τοὺς ἀληθινοὺς υἱούς των, καὶ τοὺς μὴ ψευδομένους τὸ ὄνομα ἥρωάς των; Δέχου λοιπόν, φίλε, τοὺς παρ’ ἡμῶν ἐπαίνους ὡς χρεωστουμένους εἰς τὴν εἰλικρίνειάν σου εἰ τὴν [...] σου, εἰς τοὺς ὑπέρ Πίστεως καὶ Πατρίδος ἀγῶνας σου, καὶ εὐτύχει καὶ θριάμβευε κατὰ τῶν ἀσπόνδων ἐχθρῶν μας. Εἴθε νὰ εἶχες καὶ ἄλλους πολλοὺς μιμητάς, ἀξίους νὰ ἀπολαμβάνωσι τοὺς ἀδόλους καὶ εἰλικρινεῖς τῶν ἀδελφῶν των ἐπαίνους. Καὶ τότε βέβαια καὶ τοῦ Ἔθνους μας αἱ ὑποθέσεις ὄχι μόνον ἤθελαν προχωρεῖ μὲ γιγανταῖα βήματα, ἀλλ’ ἴσως καὶ τελειωμέναι κατὰ τὰς διακαεῖς εὐχάς, καὶ ἡμῶν καὶ τῶν ἀδελφῶν μας καὶ ὅλων τῶν φιλελλήνων. Τώρα ὅμως (καὶ τὸ βλέπομεν μὲ ἄκραν μας ἀθυμίαν) πολλοὶ ἀντὶ νὰ ζητῶσι τὸ καλὸν τῆς κοινῆς Πατρίδος, ἐπιθυμοῦσι νὰ ἐκτελέσωσι τὰ πάθη των, βλέπουσι τὰ ὀλέθρια τῆς διχόνοιας καὶ τῆς ἀταξίας ἀποτελέσματα, καὶ ὅμως πολλὰ ὀλίγον φροντίζουσι νὰ τὰ διορθώσωσι. Ἔχουσι πρὸ ὀφθαλμῶν τὸν μέγιστον τῆς Πατρίδος κίνδυνον, καὶ ἴσως ἀμεριμνῶσι. Ταῦτα μᾶς θλίβουσι, ταῦτα μᾶς σπαράττουσι τὴν καρδίαν. Ἀλλὰ τὶ ἠμποροῦμεν πλέον νὰ κάμωμεν. Εἷς οὐδείς, λέγει ἡ παροιμία. Ἡμεῖς καὶ ἐπληρώσαμεν καὶ πληρώνομεν καὶ θέλομεν πληρώσει τὸ χρέος μας τὸ πρὸς τὴν Πατρίδα. Ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ συνεργήσωσι πολλοὶ διὰ νὰ γενῇ καὶ ἀνάλογον μὲ τὰς κατεπειγούσας ταύτας περιστάσεις τὸ πρᾶγμα. Ἄν ἦναι ἀναγκαῖον νὰ γενῇ γενικὴ συνέλευσις πρὸς διόρθωσιν τῶν ἐπαπειλούντων κακῶν θέλομεν συνεργήσει ὅσον τὸ δυνατὸν καὶ εἰς τοῦτο, πρόσθες ὅμως καὶ ἡ γενναιότης σου εἰς τοὺς ὑπέρ τῆς Πατρίδος ἀγῶνας σου καὶ τὴν φροντίδα τοῦ νὰ ἐκλεχθῶσιν αὐτόθεν ἄνδρες εἰλικρινεῖς, ἄνδρες πνέοντες τὸν ὑπέρ Πίστεως καὶ Πατρίδος ζῆλον, ἕνα μόνον ἔχοντες σκοπόν, τὴν ἐλευθερίαν τῶν ἀδελφῶν μας. Ὄχι, σεβασμία Πατρίς, ἡμεῖς δέν θέλομεν | σὲ ἐγκαταλείψει ποτέ. Εἴθε μόνον αἱ δυστυχίαι σου, εἴθε [...] εἴθε ὅσα ἕπαθες καὶ πάσχεις δεινὰ νὰ ἐμπνεύσωσιν εἰς ὅλους τοὺς ἀδελφούς μας τὴν ὁμόνοιαν, τὴν συμφωνίαν, τὴν εἰλικρίνειαν, καὶ τὸν ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας σου διακαέστατον ζῆλον. Ἂν τὸ κρίνετε εὔλογον, θέλετε γράψει πρὸς τὴν Ὑπερτάτην Διοίκησιν, προτρέποντές την νὰ κάμῃ προκηρύξεις εἰς ὅλας τὰς ἐλευθέρας ἐπαρχίας διὰ νὰ ἐκλέξωσι τοὺς παραστάτας των νὰ συναχθῶσιν εἰς ἕν μέρος διὰ νὰ συγκροτηθῇ συνέλευσις καὶ νὰ ἐκλεχθῶσι τὰ μέλη τῆς διοικήσεως καὶ νὰ στερεωθῇ ἡ νέα διοίκησις ἐνδυναμωμένη ἀπὸ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν ἁρμάτων διὰ νὰ ἐκτελῇ τὰ καθήκοντα χρέη της. Ἔρρωσθε.
Οἱ πατριῶται καὶ ἀδελφοί
Λάζαρος Κουντουριώτης
Γεώργιος Κουντουριώτης:-
[Σημείωση στὴν κορυφὴ τῆς 2ης σελ., μὲ ἄλλο χέρι:] ήνε πρὸς τὸν Θ. Κολοκοτρώνην
|