|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς Δημήτρη Πλαπούτα ως προειδοποίηση για την ανάγκη κατάσβεσης της "εμφυλίου φωτιάς"
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Τριπολιτσὰ
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
13/10/1822
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
151x204
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Τριπολιτσά, 13 Οκτωβρίου 1822
Επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον Δημητράκη Πλαπούτα. Αναφέρεται σε συγκρούσεις με τους «Δεληγιαννόπουλους» οι οποίοι φαίνεται ότι δυσκολεύουν τη στρατολογία του Δημ. Πλαπούτα σε κάποια χωριά επιρροής της οικογένειας Δεληγιάννη στην επαρχία Καρύταινας. Ο Πλαπούτας έχει ενημερώσει τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη ότι χειρίστηκε με ηπιότητα την υπόθεση και ο Κολοκοτρώνης επικροτεί την στάση του και προσθέτει: «Αδελφέ, πάσχισε… νὰ σβύσῃς τὴν ἐμφύλιον φωτιὰν διότι ἡ περίστασις εἶναι ἐπικίνδυνος». Στην επιστολή παρατίθενται πληροφορίες για τις εξελίξεις στα διάφορα μέτωπα και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τον διατάσσει, αμέσως μετά τον γάμο της κόρης του, να εκστρατεύσει με τους ενόπλους που θα συγκεντρώσει από τα χωριά του διαμερίσματος (: κόλι) της Λιοδώρας.
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ Ι.Ε.Θ: Β Σελ 53
ΙΑΘ, τ. 2, σ. 53
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολιόπουλος (Πλαπούτας) Δημήτριος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἁδελφὲ καπ(ετὰν) Δημητράκη σὲ ἀσπάζομαι ἀδελφικῶς.
Ἔλαβον δύω ἁδελφικά σου καὶ ἴδον ὅσα μ’ ἔγραφες. Ἴδον ὅτι οἱ κύριοι Δελιγιαννόπουλοι ἀντέστησαν μὲ τουφέκι καὶ ἀνθίστανται, καὶ ὅτι εὑρέθης βιασμένος νὰ στείλῃς διὰ νὰ τοὺς καθησυχάσῃς καὶ ἕως τώρα τοὺς καθησύχασας. Ἀδελφέ! Πάσχησαι νὰ ἐξοικονομήσῃς αὐτὴν τὴν δουλειὰν μὲ τὸν πλέον εὐλογοφανῆ τρόπον, νὰ σβύσῃς τὴν ἐμφύλιον φωτιὰν διότι ἡ περίστασις εἶναι ἐπικίνδυνος. Τὰ Δερβενάκια εἶναι διόλου ἀδύνατα καὶ οἱ Τοῦρκοι μᾶς ἐκαταγεβέντισαν καὶ χάνομεν τὸ Ἀνάπλι. Τὰ Ντερβένια εἶναι ἀνοικτὰ καὶ οἱ ἐχθροὶ καταλεηλατοῦν τὴν Ἀνατολικὴν Ἑλλάδα καὶ εἶναι ἐγγύς. Ἠξεύρεις καὶ τὴν κατάστασιν τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος, ὁποῦ ἡ μόνη ἐλπίς ἦτον τὰ καράβια καὶ αὐτὰ δὲν εὐγαίνουν. Ἂν χαθοῦμεν λοιπόν, ἀδελφέ, ἂς χαθοῦμεν ἀλλεοτρόπως, μὴν χανόμεθα ἀπὸ ἐμφύλιον πόλεμον. Οὔτε δὲν θέλω μάλιστα νὰ ἀκουσθῇ ὅτι ἐδυνάσθημεν νὰ κάμωμεν ἓν τοιοῦτον μὲ τὴν δύναμιν τῶν ἁρμάτων. Ἄς τὸ ἀφήσωμεν νὰ διορθωθῇ μὲ τὸν καιρὸν καὶ τὴν ὑπομονήν. Στὸ διάβολο διακόσια ἅρματα. Ὅσοι θέλουν αὐτοπροαιρέτως, ἂς ἔλθουν, καὶ ὅσοι φοβοῦνται ἂς καθήσουν, καὶ τῶν ἀδικημένων ἐγώ ὑπόσχομαι τὸ δίκαιόν τους. Ὥστε, ἀδελφέ, προσπάθησε νὰ τὴν ἐξοικονομήσῃς αὐτὴν τὴν ὑπόθεσιν μὲ τὸν πλέον καλὸν καὶ ἥσυχον τρόπον, καὶ ἄς βασιλεύσῃ ὁ Καραλῆς· εἶναι παληκάρι! |
Ὅθεν εὐθὺς ὁποῦ μὲ τὴν εὐχὴν τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὴν εὐχήν σας δόσῃς εἰς τὸ καλὸν τὴν θυγατέρα σου, εὐθὺς τὴν Δευτέραν νὰ συκωθῇς μ’ ὅλα τ’ ἅρματα τῆς Λειοδόρας νὰ προφθάσῃς ἐκεῖ ὁποῦ ἡ Πατρίς ἔχει χρείαν. Καὶ αὐτουνοὺς πάλιν σοῦ λέγω ἄφες τους στὸν διάβολον. Τάχυναι, ἀδελφέ, εἰς τῆς Πατρίδος τὴν δούλευσιν ν’ ἀσφαλισθῶμεν ἀπὸ τὸν κίνδυνον καὶ νὰ τὸν ἀπαντήσωμεν. Εἶσαι ἀρκετὸς καὶ νὰ σοῦ γράφω περισσότερα δὲν εἶναι ἀνάγκη. Ὄθεν μένω ἐν τοσούτῳ ἀνυπομόνως περιμένων σας μὲ τοὺς στρατιώτας ὅσον τάχος. Ἐγώ ἀναχωρῶ διὰ τὸ Δερβενάκι αὔριον ἠ μεθαύριον.
Τῇ 13 8βρίου 1822
Ἐκ Τριπολητζᾶς
Ὁ ἀδελφός
Θεοδορος Κολοκοτρονης
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ γενναιοτάτῳ στρατηγῷ Δημητράκῃ Πλαπούτα
Εἰς Παλούμπα
|