|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Μύλοι, 4 Αυγούστου 1822
Επιστολή του Παναγιώτη Κρεββατά προς τον Νικήτα Σταματελόπουλο με την οποία τον ενημερώνει για τις κινήσεις των γιων του Ζαχαριά, του Θεοδωρή Ζαχαρόπουλου (: «ὁ ἀδελφός σου κ. Θεοδωρής») που μετακινείτο στο στρατόπεδο του Νικηταρά, του Ανδρέα (: «καπ. Ἀνδρέας») που παρέμενε στην επαρχία Μυστρά και του [Σωτήρη] (: «Ὁ μικρότερος») που βρισκόταν στο στρατόπεδο του Νικόλα Σταματελόπουλου στην πολιορκία Ναυπλίου. Επιπλέον, του ζητά να εμψυχώσει τους καπετάνιους της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας οι οποίοι παραμένουν αδρανείς και να στείλει ενθαρρυντική επιστολή στους Σουλιώτες. Τέλος, μεταφέρει ειδήσεις σχετικά με τον απόπλου του οθωμανικού στόλου από την Πάτρα, που έλαβε με επιστολή του Γ. Σισίνη.
|
|
Κείμενο
|
|
Γενναιότατε στρατηγὲ κύριε Νικῆτα Σταματελόπουλε,
Ἐάν δὲν σὲ ἔγραψα μερικῶς, δὲν ἐλπίζω νὰ μὲ τὸ κάμῃς ἔγκλημα, γνωρίζωντας τὴν κλίσιν καὶ ἀγάπην ὁποῦ ἔχω κοντά σας, καὶ τώρα μάλιστα πολλὰ περισσότερον, μὲ τὸ νὰ ὀνομασθῆς ἀφ’ ὅλην τὴν Πατρίδα [τουρκοφάγος] διὰ τὰ ἡρωϊκά σου κατορθώματα. Ἐλπίζομεν καὶ αὐτόσε εἰς τὰ Δερβένια νὰ τὰ τετραπλασιάσης καὶ νὰ φανῇς ὁ πρῶτος ἐλευθερωτής τῆς Πατρίδος. Καὶ τοῦτα μὴν νομίσης ὅτι σοῦ τὰ γράφω διὰ κολακείαν, ὅτι τὸ ὄνομά σου τοιοῦτον φημίζεται. Ἰδοῦ ὁποῦ ἔρχεται καὶ ὁ ἀδελφός σου κ. Θεοδωρὴς διὰ νὰ παρευρίσκεται μαζύ σου, πρὸς τὸν ὁποῖον ἐλπίζω νὰ δείξῃς τὴν ἀδελφικήν σου ὑπεράσπισιν. Ὁ μικρότερος ἔμεινεν εἰς τὴν πολυορκίαν τοῦ Ναυπλοίου ὁμοῦ μετὰ τοῦ αὐταδέλφου σου κ. Νικόλα. Ὁ δὲ καπ. Ἀνδρέας εἶναι εἰς τὸν Μιστρὰν εὑρισκόμενος ἐκεῖσε εἰς κάθε δούλευσιν τῆς Πατρίδος. Ἐπιθυμῶ πάντοτε διὰ νὰ μὲ γράφῃς τὴν καλήν σου ὑγείαν καὶ κάθε ἀναγκαῖον, καὶ κουσοῦρι δὲν κάμνω κατὰ τὸ χρέος μου, κάθε εἴδησις εἰς τὰ ὅσα τρέχουν αὐτόσε. Κάμε τρόπον ὅμως ν’ ἀγρικοιθῆς μὲ τούς καπ. τῆς Ἀνατολικῆς Ἑλλάδος, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ εὐλογημένοι δὲν ἀκούονται τελείως, εἴτε ζωντανοὶ εἶναι εἴτε ἀποθαμμένοι. Καὶ πρέπει πρὸς τούτοις νὰ κάμῃς κάθε τρόπον νὰ γράψῃς κᾀνένα γράμμα εἰς τὸ Σοῦλι φανερώνοντας τὸν ἀφανισμὸν ὁποῦ ἔπαθαν ἐδώ, καὶ ὅτι θέλει ἐξολοθρευθοῦν διόλου, καὶ ὅτι πρέπει νὰ σταθοῦν μὲ κάθε γενναιότητα, ἕως ὅτου νὰ παστρέψωμεν τοὺς εἰς Πελοπόννησον καὶ τότε ἀμέσως θέλει τρέξωμεν εἰς βοήθειάν των. Αὐτὸ τὸ γράμμα νὰ κάμῃς παντοίους τρόπους διὰ νὰ τοὺς ὑπάγῃ ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν ἔλλειψιν τῶν ζωοτροφιῶν εἶναι πολλὰ στενοχωρημένοι καὶ φοβούμεθα ὅτι ἂν αὐτοὶ πάθουν τίποτες, ὁ Θεὸς νὰ μὴν δώση, τότε καὶ ἡ Πελοπόννησος καὶ ὅλον τὸ Γένος μας εἶναι κακά. Ἀπ’ αὐτόθι ἔχετε τὸν τρόπον ν’ ἀγρικοιθῆτε καλλήτερα μὲ τούς καπ. ὅλους τῆς Ἀνατολικῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τόπον εἰς τόπον διὰ νὰ πάρῃ κουράγιον ἕνας τοῦ ἄλλου καὶ νὰ βαστάξωμεν ἕνα δύω μῆνες, ὥστε νὰ ἰδῶμεν ὁ Θεὸς τὶ θέλει κάμη. Σήμερον ἐλάβομεν γράμμα ἐκ Γαστούνης ἀπὸ τὸν κὺρ Γεώργιον Σισίνην, γράφοντάς μας ὅτι ὁ ἐχθρικὸς στόλος ἐσηκώθη ἀπὸ τὴν Πάτραν, πέρνοντας μαζύ του καὶ ὅσα ἄλλα παρτίδα ἄφησε εἰς Πρέβεζαν καὶ φαίνεται ὅτι τραβᾷ εἰς ἐτοῦτα τὰ μέρη. Διὰ ποῦ ὅμως εἶναι; Δὲν ἠξεύρομεν καὶ εὑρισκόμεθα πάντοτε προσεκτικοί. Ὑγιαίνετε γενναιοφρονῶν.
Ἐκ τῶν Μήλων Ναυπλοίου
Τῇ 4: Αὐγούστου 1822
Ὁ Ἀδελφός
Παναγιώτης Κρεββατάς:-
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ γεναιοτάτῳ στρατηγῷ κυρίῳ Νικῆτα Σταματελοπούλῳ
Εἰς Δερβένια
|