|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Άγιος Γεώργιος (Νεμέα), 26 Ιουλίου 1822
Επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον Νικήτα Σταματελόπουλο και τον Δημήτριο Υψηλάντη, με την οποία τους παρέχει οδηγίες για την ενίσχυση των Δερβενίων στον ισθμό και την επικοινωνία με οπλαρχηγούς από την Στερεά Ελλάδα. Αναφέρει ότι θα γράψει και του «Αγίου Αρχιμανδρίτου να έλθη, αν έως τώρα δεν ήλθεν, με όλον του το σώμα», ένδειξη ότι ο Δικαίος κατά τη διάρκεια της θητείας του ως μέλους της Πελοποννησιακής Γερουσίας, διατηρούσε δικό του ισχυρό σώμα. Επιπλέον, ο Θ. Κολοκοτρώνης διαβεβαιώνει τον Νικήτα Σταματελόπουλο πως θα μεριμνήσει να του αποστείλει χρήματα για την κάλυψη μέρους της μισθοδοσίας των στρατιωτών του. Στο τέλος προστίθενται πληροφορίες για την εμφάνιση του οθωμανικού στόλου στην Πάτρα, προκειμένου να παραλάβει τον Μεχμέτ πασά, διάδοχο του Καρά Αλή στο αξίωμα του καπουδάν πασά (βλ. Σπ. Τρικούπης, Ιστορία, τ. 2, σ. 241). Ο γραμματικός που στέλνει προσωπικό χαιρετισμό είναι ο Μιχαήλ Οικονόμου.
|
|
Κείμενο
|
|
Τὸν ὑψηλότατον προσκυνῶ καὶ σὲ παιδί μου Νικήτα σὲ ἀσπάζομαι πατρικῶς.
Ἔλαβα τὰ γράμματά σας ὁμοῦ καὶ τὰ ἐσώκλειστα καὶ ἐγνώρισα τὴν χρείαν τῶν Δερβενιῶν. Δὲν ἐλπίζω ἕως τώρα νὰ ἦσθε αὐτοῦ. Εἶμαι μὲ ἐλπίδας ὅτι θὰ ἐφθάσετε εἰς τὰ Δερβένια, θὰ ἀρχήσατε νὰ συνάζητε τὰ στρατεύματα, νὰ βάζητε εἰς κατάστασιν τὴν ἀσφάλειαν τῶν θέσεων ὅλων τῶν ἀναγκαίων, καὶ νὰ ἐμπνεύσητε ψυχὴν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἔξω, οἱ ὁποῖοι ἀφ’ ὅσον βλέπω κατήντησαν λαγωοί. Γράφω καὶ τοῦ ἁγίου ἀρχιμανδρίτου νὰ ἔλθῃ, ἂν ἕως τώρα δέν ἦλθε, μὲ ὅλον του τὸ σῶμα, καὶ τοῦ γράφω νὰ μὴν πιστεύῃ καὶ μεταβάλλεται μὲ τὴν ἀτμοσφαίραν τοῦ Μαρτίου. Νὰ μείνῃ αὐτοῦ, ἕως τὰ Δερβένια νὰ τὰ ἰδῇ εἰς καλὴν κατάστασιν καὶ ἀσφάλειαν καὶ τότε, ἂν δέν ἦναι χρεία ἀπὸ ξενικὰ στρατεύματα, ἐπιστρέφει ὅ,που εἶναι ἀνάγκη.
Παιδί μου Νικήτα.
Γνωρίζω ὅτι πολὺ σοῦ ἀναγκαιοῦν ὀλίγα χρήματα, καὶ ὄχι διὰ λόγου σου, ὅτι πολλὰ ὀλίγον σοῦ χρησιμεύουν, εἰμὴ διὰ οἰκονομίαν τῶν στρατιωτῶν σου. Λυποῦμαι ὁποῦ δέν εἶναι ἡ Πατρὶς εἰς κατάστασιν νὰ κάμω τὸ πρεπούμενον, ἀγκαλὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι πατριῶται καὶ ἀπό πατριωτισμὸν ὑποφέρουν. Διὰ μικρὰν ὅμως παρηγορίαν των, αὔριον στεῖλε μου δύω καλοὺς καὶ | πιστούς στρατιώτας σου, ὁποῦ προσμένω νὰ μοῦ ἔλθουν κᾄτι παράδες ὁποῦ μοῦ στέλλονται διὰ νὰ οἰκονομήσω φουσέκια, νὰ σοῦ στείλω χίλια ἤ δύω χιλιάδες γρόσια, νὰ προφθάσουν διὰ ταμπάκον οἱ στρατιῶται σου· καὶ πάλιν ἔχει ὁ Θεός. Ἂν ἀγαποῦν τὴν Πατρίδα καὶ ἐσένα, δὲν συνερίζονται εἰς αὐτὴν τὴν ἐποχήν, καὶ ἂν ὁ Θεός δῶ καὶ ἰδοῦμεν τὴν ἐλευθερίαν μας ὅλα διορθώνονται. Ὡς τόσον ἀπό τὴν φρόνησιν τῆς ὑψηλότητός του καὶ τὴν γενναιότητά σου ἐλπίζω κάθε καλὸν εἰς τὰ αὐτόθι, καὶ τὴν ἀναψυχὴν καὶ ἐγκαρδίωσιν τῶν Ἀνατολικοελαδιτῶν. Γράφω εἰς τοὺς Μύλους νὰ βιάσουν τὴν ἀποστολὴν ζωοτροφιῶν καὶ ἐφοδίων καἰ ἐν τοσούτῳ μένω ἀσπαζόμενός σας.
Τῇ 26 Ἰουλίου 1822 ἀπὸ Ἁγιώργη
Ὁ ὅλος ἐδικός σας
Θεόδορος Κολοκοτρόνης
Καὶ ἐγὼ ὁ γραμματικὸς προσκυνῶ ἐπίσης τὴν ὑψηλότητά του καὶ γενναιότητά σου.
[πλαγίως:]
Εὐθὺς φθάσαντες εἰς Δερβένια νὰ γράψετε εἰς ὅλα τὰ μέρη νὰ συνακουσθῆτε μὲ τοὺς γενναίους καπεταναίους τῆς Ἑλλάδος, τὸν Ὀδυσσέα, Πανουργιά, Διοβουνιότη καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους, καὶ νὰ τοὺς παραγγίλετε νὰ εἶναι ἕτοιμοι καὶ ἄγρυπνοι νὰ ἐπιπέσουν καὶ ἀπό πίσω, ἂν ὁ ἐχθρός δοκιμάση. Καὶ γράφετέ μου συχνὰ καὶ ἐμένα διὰ ῥέγουλάν μου.
| Ἡ ἁρμάδα ἦλθεν εἰς Πάτρας, πλὴν μᾶς γράφουν ἀπὸ Ζάκυνθον τὴν κατάστασίν της ὅτι εἶναι ἀθλιωτάτη. Ἀνθρώπους δὲν ἔχει οὔτε τὸ ἓν τρίτον τῶν ὅσοι χρειάζονται εἰς τὰς θαλασσινάς της χρείας. Εἶναι διχονοημένοι καὶ οἱ ἄνθρωποι ὅλοι ψυχραμμένοι, διότι εἶναι ἀπλήρωτοι, καθότι ὁ χασνές των ἐπιάσθη εἰς τὸ βασσέλο. Καὶ ὁ σκοπὸς τοῦ ἐρχομοῦ της εἶναι διὰ νὰ πάρῃ τὸν πασά, ὅτι ἐχειροτονήθη καπετὰν πασάς. Αὐτὰ τὰ ἐπληροφόρησαν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εὐγῆκαν ἀπό τὴν ἁρμάδα μέσα ἐλευθερωθέντες παρὰ τῶν Ἐγγλέζων, ἂνθρωποι σημαντικοί, καὶ μᾶς τὰ γράφει ἄνθρωπος ἐδικός μας.
Ὁ ἴδιος
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:] Τῷ γενναιοτάτῳ στρατηγῷ Νικῆτα Σταματελόπουλο.
Εἰς ὅπου ἂν ἦναι.
|