|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Άγιος Πέτρος, 17 Ιουλίου 1825
Επιστολή του Δημήτριου Υψηλάντη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, στο Καστρί, με την οποία τον ενημερώνει αναλυτικά για τη διάλυση του στρατοπέδου των Βερβένων. Επικεφαλής του στρατοπέδου είχε διοριστεί ο Δημήτριος Υψηλάντης (βλ. σχετικό). Στην αναφορά του σημειώνει πως οι μισοί στρατιώτες του «διὰ τὴν φωνήν, ὁποῦ ἐβγῆκεν, ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔρχονται» λιποτάκτησαν, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να ζητούν να φύγουν προς τον Άγιο Πέτρο. Παρά την αρχική του προσπάθεια να παραμείνουν στα Βέρβενα, ύστερα από πιέσεις και επειδή είχαν απομείνει μόνο λίγοι στρατιώτες συναίνεσε στη μετακίνηση. Μάλιστα ο Δημ. Υψηλάντης προτείνει να μην ξανασυσταθεί στρατόπεδο στα Βέρβενα, αφού «ὁ στρατιώτης φοβεῖται ἐκεῖ ὡς καὶ τὸν ἴσκιόν» του. Τέλος κάνει έναν υπολογισμό των διαθέσιμων στρατιωτών και ζητά οδηγίες για τις επόμενες κινήσεις του. Οι αναφερόμενοι καπετάνιοι είναι ο Αθανάσιος Σέκερης και ο Πέτρος Μπαρμπιτσιώτης ή Αναγνωστόπουλος (βλ. Φ. Χρυσανθόπουλος, Βίοι Πελοποννησίων, σ. 82-83 και 199-201), ενώ ο αναφερόμενος «καπετὰν Βαλσαμῆς» θα πρέπει να είναι ο αγωνιστής από το Κορακοβούνι Κυνουρίας Κωνσταντίνος Βαρσαμής (ΕΒΕ, Αρχείο Αγωνιστών, φάκ. «Βαρσαμής Κωνσταντίνος»· Χρ. Στασινόπουλος, Λεξικό, τ. 1, σ. 224).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε!
Κινήσαντες ἐψὲς τὰς τρεῖς τῆς νυκτὸς ἐφθάσαμεν ἐδῷ πολλὰ ἀργά, καὶ δι’ αὐτὸ δὲν σᾶς ἔγραψα ἀμέσως. Σήμερον ὅμως τὸ πρωΐ σᾶς ἔγραψα εἰς Μαλεβὴν πῶς ἀναχωρήσαμεν ἀπὸ Βέρβαινα, καὶ εἰς τοῦτο πάλιν ἐπαναλαμβάνω τὰ τρέξαντα.
Ἀφοῦ διὰ τὴν φωνήν, ὁποῦ ἐβγῆκεν, ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔρχονται, ἐσκόρπισαν οἱ μισοὶ στρατιῶται, ἦλθαν οἱ καπετανέοι εἰς τὸ κονάκι μου καὶ ἄρχισαν νὰ μ’ ἀναγκάζουν νὰ φύγωμεν καὶ οἱ λοιποί. Εἰς ἀπόκρισίν των τοὺς εἶπα, ὅτι ἐχρεωστοῦσα κατὰ τὰ ὁποῖα εἶχα γράμματά σας, νὰ σᾶς προσμένω καὶ ἕως τὰς τρεῖς τῆς νυκτός, καὶ τὴν ἄλλην, ἂν δὲν ἔλθετε, ἀναχωροῦμεν, ἀλλ’ αὐτοὶ οἱ περισσότεροί των ἀνεχώρησαν χωρὶς τὴν ἄδειὰν μου. Ἐδιώρισα λοιπὸν τὸν καπετὰν Βαλσαμῆν νὰ βάλῃ βγάρδιαις· ἀλλὰ ποῦ στρατιῶται· ἀπεφάσισα καὶ ὅμως νὰ μείνω. Ἦλθαν καὶ πάλιν οἱ Ῥουμελιῶται καπετανέοι, ὁ Βαρβητσιώτης καὶ ὁ Βαλσαμῆς καὶ μοῦ λέγουν ὅτι ἔμειναν σχεδὸν μόνοι των. Τέλος βλέπων τὸν ὀλίγον ἀριθμὸν τῶν ἐναπολειφθέντων, ὅσοι ἦσαν ἱππεῖς, καὶ καταναγκαζόμενος ἀπὸ ταῖς φωναῖς των, ἐκινήσαμεν καὶ ἦλθαμεν ἐδῴ, μάλιστα ἐπειδή μ’ ἔλεγον, ὅτι μὲ τὸν ἐρχομόν μου ἐδῷ εἰμποροῦσα νὰ κρατήσω ὅσους εἶχαν τραβίξῃ ἐμπρός, ἀλλέως ἦθελαν σκορπισθῆ καὶ αὐτοί.
Σήμερον ἐξετάσας ἔμαθα, ὅτι οἱ Ῥουμελιῶται εἶναι ἕως 150· ἦλθαν νεωστὶ Μονεμβασῖται 180, ὥστε μὲ τοὺς προτῃτερινοὺς γίνονται 210, ὁ Βαρβετσιώτης ἔχει {…}, ὁ Βαλσαμῆς 25, ὁ Σέκερης μὲ τοὺς Τριπολιτσιῶτας 50, ὅλοι {…}.
Ἐγὼ εἶμαι γνώμης, ὅτι ἐπειδὴ τὸ στρατόπεδον εἰς Βέρβενα πρῶτον διελύθη, ἔπειτα ἐνικήθη, καὶ τρίτον ἤδη διαλύεται, καὶ ὁ στρατιώτης φοβεῖται ἐκεῖ ὡς καὶ τὸν ἴσκιον, νὰ ἐκλεχθῇ ἄλλη θέσις, ὁποίαν ἠθέλετε ἐγκρίνει. Μένει λοιπὸν εἰς τὴν ἀπόφασίν σας νὰ κάμετε τὸ συμφερώτερον, ἐγὼ δὲ θέλω ἀκολουθήσει τὰς ὁποίας μὲ δώσητε ὁδηγίας. Ἰδεάσετέ με τὶ πρέπει νὰ κάμωμεν, διὰ ν’ ἀκολουθήσωμεν, εἰ δυνατόν, μὲ τοιούτους στρατιώτας, ὁποῦ ἔχομεν. Μένω
Τῇ 17 Ἰουλίου 1825
ἐξ Ἁγίου Πέτρου
ὁ ὡς ἀδελφὸς καὶ πατριώτης
Δ. Ὑψηλάντης
Ἤθελα νὰ σᾶς γράψω καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν στρατιωτῶν τοῦ Βαρβητσιώτη, ἀλλ’ ἐπειδή δύω ὥρας τὸν προσμένω τώρα καὶ δὲν φαίνεται μένει ἀνοικτός, δὲν ὑποθέτω ὅμως νὰ ἔχῃ παραπάνω ἀπὸ πενῆντα· ὅθεν ὅλοι εἶναι ἴσως 430.
ὁ ἴδιος
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν ἐκλαμπρότατον ἀρχηγὸν κύριον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην.
Εἰς Καστρί
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Ὑψηλάντης
|