|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Πετρούπολη, 11 Ιουλίου 1833
Επιστολή του Καρλ Νέσελροντ προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Στο αρχείο σώζεται το πρωτότυπο στα γαλλικά και έντυπη, μεταγενέστερη, μετάφρασή της. Πρόκειται για την απάντηση που απέστειλε ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών στην γνωστή επιστολή του Θεόδ. Κολοκοτρώνη, για την οποία ο τελευταίος οδηγήθηκε σε δίκη. Η παρούσα μετάφραση είναι αποσπασματική, ενώ δεν εντοπίσαμε την προέλευσή της. Πλήρης μετάφραση έχει κυκλοφορήσει ήδη από το 1843, οπότε δημοσιεύτηκαν τα πρακτικά της δίκης ανωνύμως, αλλά γνωρίζουμε πως συγγραφέας και εκδότης τους ήταν ο Αναστάσιος Πολυζωΐδης (πβ. [Αν. Πολυζωΐδης], Η δίκη του αοιδίμου Θ. Κολοκοτρώνη, σ. 64-66· βλ. και Τ. Κανδηλώρος, Η δίκη του Κολοκοτρώνη, σ. 69 κ.εξ.).
|
|
Κείμενο
|
|
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ)
Πετρούπολις, 11 Ιουλίου 1833
Κύριε Στρατηγέ,
Μὲ μεγάλην μου εὐχαρίστησιν ἔλαβον τὴν ἐπιστολήν σας τῆς 3ης Φεβρουαρίου καὶ ἔσπευσα νὰ φέρω τὸ περιεχόμενόν της εἰς γνώσιν τοῦ Αὐτοκράτορος.
Ὁ Αὐτοκράτωρ εἶχε ἐν τῷ μεταξὺ αἰσθανθῇ ὀδυνηρὰν ἐντύπωσιν ἐκ τῶν καταστρεπτικῶν αὐτῶν συμβάντων, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπερίμενε, κατόπιν τῶν ἀκαταπαύστων φροντίδων καὶ τῶν μεγαλόψυχων θυσιῶν εἰς τὰς ὁποίας, ἀπὸ κοινοῦ μετὰ τῶν συμμάχων Του, εἶχε ὑποβληθῇ διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς εὐδαιμονίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐπιθυμεῖ νὰ πιστεύῃ ὅτι τὸ μέλλον θὰ ἐξαλείψῃ ἐξ ὁλοκλήρου τὰς λυπηρὰς ἐντυπώσεις τοῦ παρελθόντος:ὅτι οἱ Ἕλληνες πάσης τάξεως καὶ παντὸς κόμματος κατόπιν τῶν ἐκ τῶν τελευταίων καταστροφῶν διδαγμάτων, θα σπεύσουν νὰ ἑνωθοῦν μὲ ἀγάπην καὶ ὑποταγὴν, πέριξ τοῦ θρόνου τοῦ νέου ἡγεμόνος των.
Ὁ Βασιλεὺς Ὅθων, κεκλημένος ὑπὸ τῆς Θείας Προνοίας νὰ ἐπανορθώσῃ τὰ δυστυχήματά των καὶ προστατεύσῃ τὴν ἀνάπτυξιν τῆς εὐτυχίας των, θὰ εὕρῃ τρόπον δὲν ἀμφιβάλλομεν, νὰ πραγματοποιήσῃ τὸν εὐγενῆ τοῦτον προορισμὸν.
Ὡς πρὸς τοῦτο αἱ εὐχαὶ τῆς Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικῆς Μεγαλειότητος εἶναι εἰλικρινέσταται. Διότι εἶναι ἡνωμένος μετὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους ὑπὸ τῶν δεσμῶν κοινῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καὶ θὰ ἔχῃ πάντοτε δι’ αὐτὸ στροργικώτατον ἐνδιαφέρον.
Γένοιτο τὸ νὰ μῆ λησμονήσουν οἱ Ἕλληνες ὅτι ἡ ὑποταγή των εἰς τὴν διοικοῦσαν κυβέρνησιν καὶ ἡ πίστις εἰς τὰ δόγματα τῆς θρησκείας των εἶναι πολύτιμος παρακαταθήκη τὴν ὁποίαν τοὺς ἐκληρονόμησαν ἀκεραίαν οἱ πρόγονοί των· καὶ ὅτι ἀμφότερα εἶναι ἡ συνθήκη καὶ ἡ ἐγγυησις τῆς ἐθνικῆς των εὐημερίας.
Ὥς πρὸς ὑμᾶς, προσωπικῶς, κύριε στρατηγέ, ὁ Αὐτοκράτωρ καὶ γνωρίζει καὶ ἐκτιμᾷ τὸν πατριωτισμόν σας, καθὼς καὶ τὴν ἐντιμότητα τοῦ χαρακτῆρος σας: καὶ δὲν ἀμφιβάλλει ὅτι θὰ εὕρετε εἰς τὴν εὐμένειαν τοῦ βασιλέως Ὅθωνος καὶ εἰς τὴν ἐκτίμησιν τῶν συμπατριωτῶν σας τὴν ἀμοιβὴν τῶν διακεκριμμένων ὑπηρεσιῶν σας.
Προσφέρω εἰς ὑμᾶς τοῦτο τὸ δεῖγμα τῶν αἰσθημάτων τὰ ὁποῖα εὐαρεστεῖται ἡ Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικὴ Μεγαλειότης νὰ διατηρῇ δι’ ὑμᾶς καὶ τὸ ἔθνος σας, ἀλλὰ δὲν θὰ ἤθελον καὶ νὰ τερματίσω τὴν παροῦσάν μου ἐπιστολὴν, Κύριε Στρατηγέ, χωρὶς νὰ σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι, συμμετασχών ζωηρῶς εἰς τὴν εὐτυχῆ ἔκβασιν συνδυασμοῦ ὁ ὁποῖος ἔσχε ὡς σκοπὸν τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ εὐδαιμονίαν τῆς Ἕλλάδος, θὰ θεωρηθὼ εὐτυχής μὲ τὸ νὰ δυνηθῶ, ἐν οἱανδήποτε περιστάσει, καὶ συμφώνως πρὸς τὰς ὑψηλὰς βουλήσεις τοῦ Αὐτοκράτορος, Κυρίου μου, νὰ συνδράμω εἰς τὴν πραγματοποίησιν τῶν εὐγενῶν προθέσεών του διὰ τὴν πατρίδα σας.
Εὐαρεστηθῆτε νὰ δεχθῆτε μετὰ τῆς διαβεβαιώσεως ταύτης καὶ τὴν τῆς ἐξόχως διακεκριμμένης ἐκτιμήσεώς μου.
ΝΕΣΣΕΛΡΩΔΕ
|