|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Άστρος, 21 Νοεμβρίου 1832
Ψήφισμα της Γερουσίας της Ελλάδας, το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια ημέρα με Διακήρυξή της προς το Πανελλήνιο (βλ. σχετικό). Στην αρχή του Ψηφίσματος αναλύονται, εν είδει αιτιολογικής έκθεσης, όλες οι παραβάσεις άρθρων του συντάγματος και νόμων σχετικά με τη λειτουργία του Εθνικού Ταμείου και τη διαχείριση των εθνικών προσόδων. Με το παρόν ψήφισμα ακυρώνονται μια σειρά από πράξεις της Διοικητικής Επιτροπής, ενώ η ίδια θεωρείται υπόλογη έναντι της Αντιβασιλείας για τη δημοσιονομική διαχείριση. Το Ψήφισμα κυκλοφόρησε σε έντυπο μονόφυλλο, το οποίο δεν είναι βιβλιογραφημένο.
|
|
Κείμενο
|
|
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΊΑ
Ἀριθ. 391
Η ΓΕΡΟΥΣΊΑ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΟΣ
Θεωροῦσα, ὅτι αἱ βάσεις, καθ’ ἃς ἡ Διοικητικὴ Ἐπιτροπὴ ὀφείλει νὰ ἐνεργῇ τὰ χρέη τῆς Νομοτελεστικῆς ἀρχῆς εἶναι τὸ ὑπ’ ἀρ. 337 ψήφισμα τῆς Γερουσίας.
Θεωροῦσα, ὅτι κατὰ τὸν 3 παράγραφον τοῦ α΄ ἄρθρου τοῦ εἰρημένου ψηφίσματος δὲν ἐδύνατο νὰ ένεργήσῃ τὸ Θ΄ ἄρθρον τοῦ Γ΄ ψηφίσματος τῆς Δ΄ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως, τὸ ἀφορῶν τὰς περὶ τὸ δικαίωμα τῆς ἰδιοκτησίας διαφοράς.
Ὅτι κατὰ τὸν 4 παράγραφον τοῦ αὐτοῦ δὲν ἠδύνατο νὰ κάμῃ μεταβολὰς καὶ προσθαφαιρέσεις, εἰς τὰς κατὰ τὴν ξηρὰν καὶ θάλασσαν δυνάμεις χωρὶς τῆς συναινέσεως τῆς Γερουσίας.
Ὅτι κατὰ τὸν 5 παράγραφον τοῦ αὐτοῦ δὲν ἠδύνατο νὰ βάλῃ εἰς ἐνέργειαν τὸ Ε΄ ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως τὸ ἀφορῶν τὰ περὶ ἀποζημιώσεων.
Ὅτι κατὰ τὸ Β΄ ἄρθρον τοῦ αὐτοῦ ψηφίσματος ὤφειλεν ἡ Διοικ. Ἐπιτροπὴ νὰ πληροφορήσῃ τὴν Γερουσίαν ἄνευ ἀναβολῆς περὶ τῆς καταστάσεως τοῦ Ταμείου, καθυποβάλλουσα εἰς αὐτὴν κατάλογον τῶν μέχρι τέλους τοῦ παρελθόντος μηνὸς Μαρτίου ὀφειλομένων ἐν γένει, καὶ τὸν ὑποθετικὸν λογαριασμὸν διὰ μίαν τριμηνίαν, οὔτε ἠδύνατο νὰ λάβῃ μέτρον τι εἰς τὰς ἐμπίπτουσας ἐλλείψεις καὶ τὴν ἀπαιτουμένην οἰκονομίαν, χωρὶς νὰ λἀβῃ τὴν γνώμην τῆς Γερουσίας.
Ὅτι κατὰ τὸ Θ΄ ἄρθρον τοῦ αὐτοῦ ψηφίσματος τὰ μέλη τῆς Διοικητικῆς Ἐπιτροπῆς ὤφειλον νὰ ὁρκισθῶσιν ἐπισήμως ἐντὸς 5 ἡμερῶν μετὰ τὴν ἔκδοσιν τούτου.
Θεωροῦσα, ὅτι δὲν ἐφυλάχθησαν τὰ ἐψηφισμένα εἰς τὴν ἐνοικίασιν τῶν ἐθνικῶν προσόδων τοῦ παρόντος ἔτους 1832, οὔτε εἰς τὴν πολυετῆ ἐνοικίασιν τῶν ἐθνικῶν κτημάτων καὶ τὴν αὐτῶν ἐκποίησιν.
Θεωροῦσα, ὅτι τὰ χρέη τοῦ καταστήματος τῆς Ἐθνικῆς Χρηματιστικῆς Τραπέζης εἶναι ἁγνὰ καὶ δὲν δύνανται νὰ συμπεριληφθῶσιν εἰς αὐτὰ οὐδενὸς ἄλλου εἴδους χρέη κατὰ τὰ ἐψηφισμένα.
Θεωροῦσα, ὅτι ἡ κυκλοφορία τῶν χαρτονομισμάτων ἔπαυσε κατὰ τὸ ὑπ’ ἀριθ. 8 διάταγμα τῦς Διοικ. Ἐπιτροπῆς, ἐκδοθὲν μὲ τὴν γνώμην τῆς Γερουσίας καὶ ὠφείλετο διὰ νὰ φυλαχθῶσι τὰ εὐρισκόμενα εἰς τὸ Ταμεῖον, καὶ ὅσα ἢθελον εἰσαχθῇ ἀκολούθως, χωρὶς νὰ ἐκδίδωνται πλέον μετὰ τὴν 25 Ἀπριλίου 1832 οὔτε νὰ συναλλάσσωνται παρανόμως.
Θεωροῦσα, ὅτι κατὰ τὸ Ζ΄ ἄρθρον τοῦ Β΄ ψηφίσματος τῆς Δ΄ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως κανὲν ἐθνικὸν κτῆμα δὲν ἠδύνατο ἡ Διοικ. Ἐπιτροπὴ νὰ διαθέσῃ χωρὶς τὴν συγκατάθεσιν τῆς Γερουσίας, οὔτε νὰ ἐκποιήσῃ παρὰ τὰ ἐψηφισμένα.
Θεωροῦσα ὅτι κατὰ τὸ 5 ἄρθρον τοῦ Γ΄ ψηφίσματος τῆς Δ΄ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως διανομὴ φόρων δὲν δύναται νὰ γενῇ εἰμὴ μὲ τὴν σύμπραξιν τῆς Γερουσίας.
Θεωροῦσα, ὅτι ἡ δικαστικὴ ἐξουσία ἀποτελοῦσα τὸ τρίτον μέρος τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ἐπ’ οὐδεμίᾳ προφάσει δὲν ἠδύνατο νὰ λείψῃ ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος. Θεωροῦσα, ὅτι ἡ ἐπιθεώρησις τῶν ἐθνικῶν λογαριασμῶν ἀνήκει εἰς τὴν Γερουσίαν κατὰ τὸ Β΄ ἄρθρον τοῦ ὑπ’ἀριθ. 337 ψηφίσματος τῆς ἰδίας, καὶ τὸ Ἐλεγκτικὸν Συμβούλιον ἀνεξάρτητον ἀπὸ τὸ ὑπουργικὸν σῶμα κατὰ τὸ ὑπ’ ἀριθ. 14301 ψήφισμα, δὲν ἠδύνατο νὰ μεταβληθῇ χωρὶς τὴν σύμπραξιν τῆς Γερουσίας, ὡς ἀναγόμενον εἰς τὴν δικαστικὴν τάξιν.
Ὀφείλουσα νὰ ὑπερασπίζεται ὡς φύλαξ τῶν νόμων τὰ συμφέροντα τοῦ Ἔθνους κατὰ τὸ Β΄ ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνικὴς Συνελεύσεως, καὶ νὰ μὴ παραβλέπῃ τὸν πολίτην στερούμενον τῶν ἀναφαιρέτων δικαίων του.
Ψηφίζει
1. Πᾶσα πρᾶξις γενομένη περὶ τῶν διαφορῶν ἐθνικῆς ἰδιοκτησίας εἶναι ἔγκυρος.
2. Πᾶσα μεταβολὴ ἢ προσθαφαίρεσις γενομένη εἰς τὰς κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν δυνάμεις χωρὶς τὴν σύμπραξιν τῆς Γερουσίας εἶναι ἄκυρος.
3. Πᾶσα πράξις περὶ οἰασδήποτε ἀποζημιώσεων εἶναι ἄκυρος.
4. Πᾶν μέτρον ληφθὲν χωρὶς τὴν γνώμην τῆς Γερουσίας εἰς περίστασιν ἐλλείψεως καὶ ἀπαιτουμένης οἰκονομίας εἶναι ἄκυρον.
5. Πᾶσα πώλησις ἐθνικῶν προσόδων ἢ πολυετὴς ἐνοικίασις γινομένη παρὰ τὰ ἐψηφισμένα εἶναι ἄκυρος.
6. Πᾶσα ἐκποίησις ἐθνικῶν κτημάτων ἐν γένει, γενομένη παρὰ τὰ ἐψηφισμένα καὶ ἰδιαιτέρως ἡ ἐκποίησις τῶν διορισμένων διὰ δημόσια καταστήματα, καὶ τοῦ παραλίου τῆς Ναυπλίας εἶναι ἄκυρος.
7. Πᾶσα πρᾶξις ὑποχρεοῦσα τὴν Ἐθνικὴν Χρηματιστικὴν Τράπεζαν, χωρὶς πραγματικὴν καταβολὴν χρηματικῶν κεφαλαίων, ἢ ἄλλης ὕλης ἀντιτίμου εἰς τὸ ἴδιον κατάστημα αὐτῆς εἶναι ἄκυρος.
8. Πᾶσα πληρωμὴ γινομένη εἰς χαρτονομίσματα μετὰ τὴν 25: Ἀπριλίου 1832 εἶναι ἄκυρος, καὶ τὸ Ἐθνικὸν Ταμεῖον κατὰ τὰ ἐψηφισμένα δὲν ὑποχρεοῦται εἰς καμμίαν ζημίαν προκύπτουσαν ἀφ’ ὁποιονδήποτε συνάλλαγμα χαρτονομισμάτων.
9. Πᾶσα ὑποθήκη ἐθνικῶν κτημάτων, ὡσαύτως καὶ ἡ ἐκποίησις κανονίων, πολεμοφοδίων, ναυπηγησίμου ξυλικῆς, τῶν ἐν τῷ ναυστάθμῳ καὶ μηχανουργείῳ ὑλῶν καὶ ἐργαλείων, στρατιωτικῶν ἐνδυμάτων καὶ ἐπίπλων καὶ ἄλλων τοιούτων, γενομένη παρὰ τὴν γνώμην τῆς Γερουσίας ἀκυροῦται.
10. Πᾶσα ἐπιβληθεῖσα φορολογία παρὰ τὰς ὑπὸ τοῦ νόμου προσδιορισμένας ἀπαγορεύεται, οἱ δὲ πολῖται ν’ἀποζημιωθῶσιν ἀπὸ τούς μέχρι τοῦδε παρανόμως αὐτούς φορολογήσαντας.
11. Ἡ ἀντικατάστασις τῶν μελῶν τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου εἶναι ἄκυρος, καθώς καὶ πᾶσα πρᾶξις γενομένη παρὰ τῶν ἀντικατασταθέντων· μένουν δὲ εἰς πλήρη ἐνέργειαν τὰ προλαβόντα μέλη.
12. Ἡ πρᾶξις τῆς Διοικ. Ἐπιτροπῆς ἡ καταργοῦσα τὴν δικαστικὴν ἐξουσίαν ἀκυροῦται· αὐτὴ δὲ διαμένει, ὅπου ἐνεργεῖται, ἕωσου μεταῤῥυθμισθῇ ὁ ὀργανισμὸς αὐτῆς.
13. Τὰ μέλη τῆς Διοικητικῆς Ἐπιτροπῆς ὑποβάλλονται εἰς εὐθύνην διὰ νὰ δώσωσιν λόγον ἐνώπιον τῆς Ἀντιβασιλείας κατὰ τὸ Ζ΄ ἄρθρον τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 337 ψηφίσματος τῆς Γερουσίας.
14. Οἱ ὑπουργοὶ γραμματεῖς, ὁ τῆς Ἐπικρατείας, ὁ τῆς Οἰκονομίας, ὁ τῶν Στρατιωτικῶν, ὁ τῆς Δικαιοσύνης, καὶ ὁ τῶν Ναυτικῶν, ὑποβάλλονται εἰς εὐθύνην· καὶ προσκαλοῦνται νὰ δώσωσι λόγον ἐνώπιον τῆς Γερουσίας κατὰ τὸ Ζ΄ ἄρθρον τοῦ αὐτοῦ ψηφίσματος.
Ἐν Ἄστρει τὴν 21 Νοεμβρίου 1832
Ὁ Πρόεδρος Δ. Τζαμαδός
Ὁ Γραμματεύς Π. Βάρβογλους
(Τ.Σ.) Η ΓΕΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1821
[χειρόγραφα:]
ἀντίτυπον
ὁ Γραμ.
Παναγ. Βάρβογλους
|