|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
[Ναύπλιο], 23 Ιουνίου 1832
Επιστολή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, χωρίς τόπο αποστολής, αλλά ασφαλώς από το Ναύπλιο όπου διαμένει μετά την αποφυλάκισή του από τον Αυγουστίνο τον Απρίλιο του 1832. Η επιστολή απευθύνεται προς τον γιο του Δημήτριο, στο Λιμένι, και του ανακοινώνει την απόφαση που έχουν λάβει (οι Μαυρομιχάληδες) κατά του «φθορέως του έθνους Κολοκοτρώνη». Του ζητά να ενεργεί με βάση την παραπάνω απόφαση κατά του «κλεπτοκολοκοτρώνη», να μεριμνήσει για την ασφάλεια του οικογενειακού πύργου στο Λιμένι και να ενεργήσει στρατολογία στη Μάνη, βεβαιώνοντας τους στρατιώτες ότι θα λάβουν τους μισθούς τους, αλλά όχι προκαταβολικά. Δεν φαίνεται πώς βρέθηκε στα χέρια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη το έγγραφο αυτό. Πιθανολογούμε όμως ότι είναι προΐον υποκλοπής, αφού είναι εύλογο να σκεφτούμε ότι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης στο Ναύπλιο βρισκόταν υπό καθεστώς στενής παρακολούθησης.
|
|
Κείμενο
|
|
Τὴν κυροῦλλα σας προσκυνῶ, τὴν μητέρα σας ἀσπάζομαι
Φίλτατὲ μοι υἱὲ Δημητράκη σὲ εὔχομαι
Ἀπὸ τὰ διάφορα γράμματά μας, καὶ ἀπ’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα πρὸ τεσσάρων ἤδη ἡμερῶν διηθύναμεν δι’ ἐπίτηδες πεζοῦ εἰς Καλαμάταν, σημειοῦντες νὰ σᾶς τὰ στείλωσι καὶ αὐτοῦ, πληροφορεῖσθε τὰ καθ’ ἡμᾶς, καὶ τὴν ἀπόφασιν τὴν ὁποίαν ἐλάβομεν κατὰ τοῦ φθορέως τοῦ Ἔθνους Κολοκοτρώνη. Διὰ τοῦτο ἐνεργεῖτε αὐτοῦ Δημητράκη, μὲ ὅλους τοὺς μείναντας συγγενεῖς μας νὰ παρακινῆτε τὴν γενικὴν ἐκστρατείαν τῆς Σπάρτης μας. Ἰδού καιρός δόξης, καὶ ἀπολαύσεως, καὶ ἐν ταυτῷ νὰ δείξῃ ἡ Σπάρτη ὅτι ὅποιος τὴν +φωνεύει+ ἐκδικεῖται ἀμέσως, τώρα θέλει εἴδωμεν τὴν φιλοτιμίαν της εἰς τὸ ἐκχυθὲν αἷμα μας παρὰ τοῦ κλεπτοκολοκοτρώνη, καὶ εἰς τοῦτο ἐνεργεῖται ἀόκνως παρακινῶντας καὶ τὰ παιδιὰ Χαρλάμης καὶ Ἀντωνάκον νὰ συνάξωσιν ἑκατὸν διακοσίους καὶ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὸν Κατζάκον, καὶ ὁ μισθός των εἶναι εἶναι ἀσφαλής, νὰ μὴν τὸν ζητοῦσι μόνον ἐμπρός. Ἄς λάβωσι παράδειγμα τοὺς Ῥουμελιώτας 10 μῆνες παρὰ δέν ἔλαβον, τώρα ὅμως τὰ ἔλαβον ὅλα ἀπὸ τὰς προσώδους. Τὴν ἀσφάλειάν σας νὰ ἔχητε καλῶς, ἔχωντας δύω τρεῖς ἀνθρώπους νὰ εἶναι εἰς τὸν Πῦργον ἄβγαλτη καὶ ἡμεῖς ὀγλήγωρα θέλει σᾶς τραβίξωμεν ἐνταῦθα ἅμα ἄρξῃ ἡ συνέλευσις καὶ διωρισθῇ ἡ νέα Διοίκησις ἀμέσως θέλει στείλωμεν τὸ ἀτμοκίνητον καὶ ἔλθη καὶ ὁ Ἀναστάσιος μαζὴ νὰ σᾶς φέρῃ καὶ παρηγόρει τὴν μητέραν σας νὰ μὴν ἀδημονεῖ. Τὰ γράμματὰ σας νὰ μᾶς στέλνετε διὰ τοῦ συμπεθέρου καὶ γαμβροῦ μας μέσον του Μιστρᾶ διότι διὰ Καλαμάτας τὰ εὑρίσκει.
Γράφε συνεχῶς τοῦ θείου σου καπ. Γιάννη καὶ Ἡλία νὰ σᾶς ἐξοικονομήσουν ἀπὸ τὰς προσόδους.
Τὴν νύμφην μας, τα κορίτζια, τὰ παιδία ὅλους κοινῶς τοὺς εὔχομαι, καθώς καὶ τοὺς λοιποὺς συγγενεῖς καὶ πατριώτας. Ταῦτα καὶ θεόθεν ὑγιαίνοιτε.
Ἐν [[Λιμένι]] τῇ 23 Ἰουνίου 1832
Κᾀγώ σᾶς ἀσπάζομαι, δέν γράφω ἰδίως τῆς νύμφης σας διότι τῆς προέγραφον, μόνον διὰ τὸν Πετράκη νὰ μὲ εἰδοποιήσῃ ὁποῦ δέν ἦτον καλά.
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν εὐγενὴ κ. Δημήτριον Π. Μαυρομιχάλην
Λιμένι
|