|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Καρύταινα, 11 Ιουνίου 1832
Επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τους Αντιπρέσβεις των Μεγάλων Δυνάμων, με την οποία «παρουσιάζει» αντίγραφο διακήρυξης που εξέδωσε προς το Πανελλήνιο και η οποία δεν έχει διασωθεί στο αρχείο. Με βάση το παρόν ο Κολοκοτρώνης ενημερώνει πως «η Πελοπόννησος» έχει λάβει αναγκαστικά μέτρα για να επανέλθει πάλι η ευταξία και η ειρήνη. Ζητάει την προστασία των τριών Αντιπρέσβεων και επικαλείται τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων για την τύχη της Ελλάδας. Κατηγορεί την προσωρινή κυβέρνηση (τη Διοικητική Επιτροπή του 1832) ότι αποτελεί «ἁρπακτήρα τῆς Ἐθνικῆς Ἀρχῆς» και την κατηγορεί ότι κλέβει τους εθνικούς πόρους (πβ. σχόλια του Γενναίου Κολοκοτρώνη για την παράνομη, κατά τη θέση του, ακύρωση των δημοπρασιών των προσόδων στο Διάφορα έγγραφα, σ. 15-16). Δηκτικά σχολιάζει πως η Πελοπόννησος δεν «ὑποφέρει εἰς τὰ σπλάχνα της τὴν τερατώδη αὐλὴν τῶν Ἰωαννίνων, οὐδὲ τὴν μοχθηρίαν ἀνθρώπων τούς ὁποίους ἐγέννησεν ἡ φύσις κατὰ δυστυχίαν». Ασφαλώς καταφέρεται κατά του Ιωάννη Κωλέττη με νύξη στην παλαιότερη υπηρεσία του στην αυλή του Αλή πασά. Κατηγορεί ακόμη την κυβέρνηση για την απόπειρα σύγκλησης εθνοσυνέλευσης και δηλώνει πως η Γερουσία δεν πρέπει να το δεχθεί και να την νομιμοποιήσει. Το παρόν κείμενο, όπως και τη προκήρυξη της 10ης Ιουνίου αναφέρει ο Γενναίος Κολοκοτρώνης χωρίς να τα δημοσιεύει (Κολοκοτρώνης, Διάφορα έγγραφα, ό.π., σ. 214-216). Το κείμενο δεν φαίνεται να είναι γραμμένο από τους γνωστούς γραμματικούς του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ίσως μάλιστα να είναι μετάφραση στα ελληνικά ξένου (γαλλικού ;) κειμένου, όπως αφήνουν να εννοηθεί το ύφος του εγγράφου, γενικώς, και ιδιαίτερα μια δυσκαμψία μερικών εκφράσεων. Το παρόν αντίγραφο κρατήθηκε από τον ίδιο τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη στο αρχείο.
|
|
Κείμενο
|
|
Πρὸς τοὺς ἐξοχωτάτους ἀντιπρέσβεις τῶν Σ. Συμμάχων δυνάμεων Ἀγγλίας, Γαλλίας καὶ Ῥωσσίας
Κύριε ἀντιπρέσβυ!
Λαμβάνω τὴν τιμὴν τοῦ νὰ σᾶς παρουσιάσω ἀντίγραφον τῆς πρὸς τὸ Πανελλήνιον διακηρύξεώς μας τῆς 10 Ἰουνίου. Τὰ περιεχόμενα ταύτης προμηθεύουν ὅλην τὴν βάσιμον πληροφορίαν, ὅσα τῶν αἰτίων, τὰ ὁποῖα κινοῦσιν ἤδη τὴν Πελοπόννησον κατὰ τῆς παρανομίας καὶ βίας, τόσων καὶ τῶν ἀντικειμένων περὶ τὰ ὁποῖα ἀφορᾶ δυνάμει τοῦ ἐθνικοῦ χαρακτῆρος καὶ τῶν δικαίων της.
Δὲν ἐστάθη, κύριε ἀντιπρέσβυ, ἄλλη περίστασις τόσον ἰσχυρά, ὥστε νὰ διεγείρῃ ἀδυσώπητον σχεδὸν τὴν ἀγανάκτησιν τῶν Πελοποννησίων. Ἡ ῥαδιουργία τῆς ὁποίας ὑμεῖς αὐτοὶ ἔχετε πλήρη βεβαιότητος ἀφήρεσε κάθε ἐθνικὸν καὶ προσωρινὸν δίκαιόν του. Ἡ κακοήθεια ὑπερέβη πλέον κάθε ὅριον ὑπομονῆς, ἐνῶ δὲν ἐφείσθη τίποτε ἀπὸ τὰ ἱερότερα ἢ τιμαλφέστερά του· ἡ δὲ παρανομία κατήντησεν εἰς ἀνοικονόμητον αὐθάδειαν σπεύδουσα νὰ κατασιγάσῃ τὰς δικαιοτέρας φωνὰς τοῦ λαοῦ διὰ τῶν βιαιοτέρων μέσων. Ἠναγκάσθη διὰ ταῦτα ἡ Πελοπόννησος νὰ καταφύγῃ εἰς τὰ ἀποφασιστικὰ μέτρα, τοῦ νὰ ἐπαναφέρῃ τὴν πρὸ ὀλίγου ἀπολεσθεῖσαν εὐνομίαν καὶ εἰρήνην, καθιδρύουσα σύμφωνος μὲ τὰς συμμαχούσας νήσους καὶ Στερεάν, κυβέρνησιν νόμιμον καὶ τακτικὴν μέχρι τῆς εὐκταίας ἐλεύσεως τοῦ ἡγεμόνος κυριάρχου, καὶ έξολοθρεύουσα τὴν ἀποτρόπαιον βίαν.
Ἡ Πελοπόννησος ἀτενίζει κατὰ συνέχειαν, εἰς τὴν ὁποίαν πάντοτε προηρέθητε νὰ δείξετε συμπάθειαν εἰλικρινῆ περὶ τῶν δημοσίων δικαίων τοῦ δυστυχοῦς ἔθνους: συμπάθειαν ὑπαγορευομένην ἐκ προσθήκης ἀπὸ αὐτὰς τὰς εὐεργετικὰς ἀποφάσεις τῆς φιλανθρώπου καὶ σεβαστῆς τριπλῆς συμμαχίας. Διὰ τὴν ὑπεράσπισιν ταύτην τῶν δημοσίων δικαίων καὶ τῆς νομίμου προσωρινῆς ἐσωτερικῆς καταστάσεως, ἔχετε καὶ ἄλλα καὶ ἔτι πλέον δύο μέσα ἰσχυρότερα: τὸ πρωτόκολον τῆς 7 Μαρτίου, καὶ τὸ ἄλλο τῆς 26 Ἀπριλίου. Ἡ Πελοπόννησος καὶ ὅλη ἡ Ἑλλάς, τότε θέλει μένει ἥσυχος κατὰ συνείδησιν καὶ ἀνάγκην, ὁπόταν ἴδη πλήρη τὴν ἐφαρμογὴν τούτων τῶν πρωτοκόλων κατὰ τὰς ἐνθέρμους εὐχὰς τῶν ἀθανάτων εὐεργετῶν της.
Τὰ ἀξιοθρήνητα παθήματα, τῶν Ἀργείων, Κορινθίων και ἄλλων τόπων πρόκεινται δείξεις αἱ πλέον ἀναντίῤῥητοι τῆς ἀπεριορίστου κακοηθείας τῶν ἁρπακτήρων τῆς Ἐθνικῆς Ἀρχῆς. Ἡ πυρκαϊὰ αὐτὴ ὑπαγορεύει τὴν προσοχὴν τῶν Πελοποννησίων, διὰ νὰ μὴ φθάσῃ μέχρι τοῦ ἄλλου ἄκρου, καθ’ ἣν ἤδη μάλιστα στιγμήν, πάσχει ὁ ἀπατηθεὶς ἀπρόσεκτος [[λαὸς]] στρατὸς παντελῆ οἰκονομικὴν ἀμηχανίαν διὰ τὰς ἐμμέσους κλοπὰς τῶν | ἐθνικῶν πόρων ἐκ μέρους ὀλίγων. Ἡ σπουδὴ τῶν τοιούτων ὁποῖον ἠδύνατο νὰ ἔχῃ ἄλλο ἀντικείμενον, εἰμὴ τὸν ἄτιμον πλουτισμὸν διὰ τῆς ἁρπαγῆς τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς φθορᾶς καθενὸς μέσου ὑποσχομένου γενικὴν τιμὴν καὶ ὠφέλειαν;
Ἐκτιμᾶ τὰ δίκαιά της ἡ Πελοπόννησος. Δὲν ὑποφέρει εἰς τὰ σπλάχνα της τὴν τερατώδη αὐλὴν τῶν Ἰωαννίνων, οὐδὲ τὴν μοχθηρίαν ἀνθρώπων τούς ὁποίους ἐγέννησεν ἡ φύσις κατὰ δυστυχίαν. Τὴν ἀξιοπρέπειάν της θέλει διατηρήσει καθ’ ὁλοκληρίαν. Οὐδὲ θέλει ἐπ’ οὐδεμιὰ περιστάσει [[αἰτία]] νὰ συγχωρήσῃ ταύτην νὰ γίνῃ θῦμα ἐλεεινὸν τῆς ἀχαλινώτου ἐμπαθείας ὀλίγων.
Ἡ παρανομία καὶ βία ἔφθασαν εἰς τὴν ἄκραν τύφλωσιν, καὶ τόσον ἀξιογέλασται, ὅσον θαρεύουσι στήριξιν τινα εἰς συγκρότησιν Συνελεύσεως Ἐθνικῆς. Χωρίς νὰ ἐξετάσῃ τις ἤδη ἂν πρόκειται ἀνάγκη Συνελεύσεως τοιαύτης, θεωρεῖ τοῦτο μόνον, δύναται νὰ ὑποτεθῇ νόμιμος αὐτὴ κατὰ πρῶτον ἡ συγκάλεσις Συνελεύσεως, ἀπὸ ἀρχῶν παρανομωτάτων; Ἑπομένως, ὁποία ὑπάρχει ἡ ἡσυχία τοῦ λαοῦ; Τέλος πάντων, ποῖα δὲν μετεχειρίσθησαν ἄτοπα καὶ βίαια μέσα αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς παρανομίας καὶ οἱ ὀπαδοί της; Εἶναι δὲ παράδοξον νὰ ἀντιβαίνῃ ἡ ἀνομία εἰς τὴν φαντασίαν, ὅτι αὐτὴ μόνον παρουσιάζει πρόσωπον Ἔθνους, αὐτὴ μόνη φέρει τὴν κυριότητα. Ἡ Πελοπόννησος θέλει ἐπιμείνει εἰς τὴν πραγματοποίησιν τοῦ τελευταίου ἄρθρου περὶ τῆς ἀπαραβιάστου συστάσεως νομίμου Ἀρχῆς. Ἡ Γερουσία θέλει διατηρεῖ τὴν ὁποίαν ἔχει δύναμιν ἀπὸ αὐτὸ τὸ Ἔθνος, διὰ νὰ μὴν ὑποπέσῃ εἰς τὴν βαρυτάτην εὐθύνην παραδίδουσα τὴν ἐξουσίαν της εἰς χεῖρας ἀνόμων καὶ αὐτεπαγγέλτων πληρεξουσίων. Εἶναι συγχωρητέα, ἂν ὑπεχρεώθη διὰ τῆς βίας νὰ παραδεχθῇ εἰς τὰς ἕδρας της μέλη διορισμένα ἀπὸ τὴν ἄνομον Ἀρχήν. Ἡ ὑπόθεσις αὕτη θέλει συνεξετασθῆ μὲ μυρίας ἄλλας.
Παρακαλῶ θερμῶς νὰ εὐαρεστηθῆτε διὰ νὰ μένῃ ἡ ἀναφορὰ αὕτη εἰς τὸ ἀρχεῖον σας. Ὑποσημειοῦμαι μετὰ βαθυτάτου σεβάσματος.
Ἐν Καρυταίνῃ τὴν 11 Ἰουνίου 1832
Ταπεινώτατος δοῦλος σας
ὁ ἀρχηστράτηγος τῆς Πελοποννήσου
Θ. Κολοκοτρώνης
Ἀπαράλλακτον τῷ πρωτοτύπῳ
ἐν Καρυταίνῃ τὴν 13 Ἰουνίου 1832
ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς Πελ.
|