|
Κείμενο
|
|
Ἀρχηγοί, καπεταναῖοι καὶ λοιποὶ ἀδελφοὶ στρατιῶται ὅλοι ἐπίσης
Ἀπὸ τοὺς στρατιωτικοὺς νόμους, οἱ ὁποῖοι εἶναι καὶ προγονικοί μας, καὶ τώρα πάλιν δεκτοὶ εἰς τὴν Πατρίδα μας, κρίνω δίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ σᾶς γράψω τινάς, νὰ τοὺς φυλάττωμεν ὅλοι ἐξίσου διὰ τὸ καλόν μας μερικῶς καὶ διὰ τὸ καλὸν τῆς Πατρίδος μας.
α΄. Ὅλοι οἱ στρατιῶται νὰ διατάττωνται καὶ νὰ μορφώνονται καθὼς ἐψηφίσατο ἡ Διοίκησις.
β΄. Ὅλοι νὰ ὁδηγῶνται ἀπὸ ἀξιωματικοὺς πάσης τάξεως εἴτε καπεταναίους καὶ ἀρχηγοὺς καὶ νὰ δείχνουν εἰς αὐτοὺς σέβας, εὐπείθειαν, καὶ ἐν καιρῷ πολέμου καὶ πάντοτε.
γ΄. Ἔχουσιν ὅμως χρέος οἱ εἰρημὲνοι ἀξιωματικοὶ νὰ ἐπαγρυπνοῦν δι’ ὅλα τὰ ἀναγκαῖα καὶ διὰ τὴν εὐταξίαν καὶ εἰρηνικὴν διαγωγὴν τῶν στρατιωτῶν, ἐξαιναντίας καὶ διὰ τὰς ἀταξίας θέλει προσέχωσιν διὰ νὰ παιδεύωνται ἀσυγκαταβάτως οἱ ἄτακτοι καὶ ταραχοποιοί.
δ΄. Ὅλοι δέ ἐξίσου καὶ ἁπλοὶ στρατιῶται καὶ ἀξιωματικοὶ νὰ ὑποτάσσωνται μὲ ἄκραν ὑπακοὴν καὶ εὐπείθειαν εἰς τοὺς ἀνωτέρους των ἕκαστος. Οἱ στρατιῶται εἰς ὅλους τοὺς καπεταναίους καὶ ἀρχηγούς των καὶ αὐτοὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ ἀρχηγοὶ εἰς τοὺς ἀνωτέρους των καὶ τὸν στρατηγὸν καὶ ὅλοι νὰ διάγωσι μεταξύ των ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ καὶ άγάπῃ.
ε΄. Ἔχει χρέος ὅλον τὸ στράτευμα νὰ φυλάττῃ ἀκριβῶς καὶ ἀπαραβάτως κάθε συνθήκην καὶ διαταγήν, τὴν ὁποίαν ἤθελε κάμη ὁ στρατηγός μετὰ τῶν λοιπῶν ἀρχηγῶν καὶ καπεταναίων, εἴτε διὰ τοὺς ἐχθρούς, εἴτε διὰ κάθε τί.
ϛ΄. Ὅσοι τῶν ἐχθρῶν ἤθελε ῥίψουν τὰ ἅρματά των, εἴτε γενικῶς, εἴτε μερικῶς, χρεωστοῦμεν ὅλοι νὰ μὴν τοὺς στοχαζόμεθα πλέον ὡς ἐχθροὐς, ἐπειδὴ τοῦτο ὄχι μόνον εἶναι νόμος φιλάνθρωπος γενικός, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἓν ἀπὸ τὰ σωτηριωδέστατα στρατηγήματα διὰ νὰ μὴν παραβιάζῃ ὁ νικητὴς τὸν νικόμενον, νὰ καταντᾶ εἰς ἀπελπισίαν καὶ νὰ προτιμᾶ καλίτερα τὸν τίμιον θάνατον, παρὰ νὰ λάβῃ τὴν τύχην τοῦ ἀτίμου σφαγιασμοῦ, καὶ πρὸς τούτοις, ὅταν τοῦτο δέν φυλάττεται ἀμαυρώνεται ὁ χαρακτὴρ τοῦ ἔθνους μας καὶ κατακρινόμεθα ὡς ἄσπλαχνοι, ἀπάνθρωποι καὶ βάρβαροι.
ζ΄. Ὅλοι ὁμοίως χρεωστοῦν καὶ καπεταναῖοι καὶ στρατιῶται ἐν καιρῷ ἐκστρατείας ἀπ’ ὅπου ἀπερνοῦν νὰ ἀπέχουν μακρὰν ἀπὸ κλοπήν, ἁρπαγήν, ὕβριν, ραβδισμόν, καὶ ἀπὸ κάθε παραταξίαν, δυναστείαν καὶ κατάχρησιν ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν μας χριστιανῶν, εἴτε κοινῶς εἴτε μερικῶς· ταῦτα πάντα εἶναι διόλου ἀσυγχώρητα καὶ ὅστις πιασθῆ εἰς κανένα τούτων θέλει παιδεύεται μὲ ἀσπλαχνίαν καὶ αὐστηρότητα κατὰ τοὺς τιμωρητικοὺς νόμους.
η΄. Διὰ κάθε ἔγκλημα μὲγα, θέλει διορίζεται κριτήριον πολεμικόν, συνιστάμενον ἀπὸ ἀξιωματικοὺς πολεμικούς, οἱ ὁποῖοι θέλει ἐκλέγονται κατὰ τὴν περίστασιν, καὶ οἱ ὁποῖοι θέλει θεωροῦσι τὸ ἔγκλημα καὶ θέλει ἀποφασίζωσι τὴν παιδείαν ἢ ἰκανοποίησιν. Καὶ οὕτως θέλει ἐκτελεῖται παρὰ τῶν ἀρχηγῶν ἢ τοῦ στρατηγοῦ ἀσυγκαταβάτως. Προσδιορίζονται δέ καὶ οἱ ἑξῆς νόμοι.
θ΄. Ὅστις ὑβρίση ἄλλον ἐπί παρρησίᾳ, εἰ μὲν ἀξιωματικόν, τὸ σφάλμα του εἶναι μεγάλον καὶ ἡ ἀπόφασις τῆς παιδείας του θὰ ἀποφασίζεται ἀπὸ τοὺς κριτὰς κατὰ τὴν περίστασιν, εἰ δέ ἀπλοῦν, ἀφοῦ ἐλεγχθῆ θὰ τοῦ ἀφαιροῦνται τὰ ἅρματα καὶ θὰ παιδεύεται ὅσαις ξυλιαὶς ζητήση ὁ ὑβρισμένος.
ι΄. Ὅστις ραβδίση ἄλλον, εἰ μὲν ἁπλοῦν θὰ τοῦ ἀφαιροῦνται τὰ ἅρματα, ὁμοίως καὶ θὰ παιδεύεται τὸ διπλοῦν, μὲ τὴν διπλὴν αὐστηρότητα, εἰ δέ ἀξιωματικὸν τετραπλοῦν μὲ τὴν τετραπλὴν αὐστηρότητα.
ια΄. Ὁ κλέπτης καὶ ὁ ἅρπαξ καὶ ὅστις πέρνει ἀδίκως καὶ δυναστικῶς καὶ κρατεῖ ὁποιονδήποτε πρᾶγμα, εἰ μὲν ἁπλοῦς νὰ ἐπιστρέφῃ μετ’ αἰσχύνης τὸ πρᾶγμα καὶ νὰ παιδεύεται αὐστηρῶς κατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ σφάλματος καὶ πράγματος καὶ κατὰ τὰς περιστάσεις. Εἰ δέ ἀξιωματικὀς, νὰ ἐπιστρέφη ὁμοίως τὸ πρᾶγμα μετ’ αἰσχύνης καὶ εἰς τὸ ἑξῆς νὰ θεωρῆται ὡς ἀνάξιος καὶ νὰ χάνη τὸ ἀξίωμά του, ἀφοῦ κριθῆ καὶ ἀποφασισθῇ ἀπὸ τὸ πολεμικὸν κριτήριον ὅτι τῷ ὄντι εἶναι ἐγκληματίας.
Ιβ΄. Ὅστις τραβήξη ἅρματα ἐπάνω εἰς ἄλλον καὶ δέν τελειώση τὸν φὸνον, ἡ καταδίκη κρέμαται ἀπὸ τὴν περίστασιν καὶ τὸ πολεμικὸν κριτήριον.
ιγ΄. Ὁ φονεύς ἀφοῦ θεωρηθῆ ἀπὸ τὸ πολεμικὸν κριτήριον καὶ ἐλεγχθῆ ὡς φονεύς θέλει καταδικάζεται ἀσυγκαταβάτως εἰς φόνον καὶ τὸ πρᾶγμα του θέλει γίνεται δημόσιον καὶ ἡ γενεἀ του θέλει νομίζεται ἄτιμος.
ιδ΄. Ὅστις ἁρπάση ἢ ἀτιμάση γυναίκα ἢ θυγατέρα τινός, ἀφοῦ έλεγχθῇ θέλει καταδικάζεται εἰς θάνατον, ἐπειδὴ τὸ ἔγκλημα αὐτό θανατώνει πολιτικῶς τὴν τιμὴν ὅλης τῆς συγγενείας τῆς ἀτιμαζομένης.
ιε΄. Ὁποιανδήποτε διαφοράν ἄν ἔχουν μεταξύ των οἱ στρατιῶται νὰ παρρησιάζωνται εἰς τοὺς ἀρχηγούς των ἢ εἰς τὸν στρατηγὸν νὰ τὴν θεωροῦν ἐν εἰρήνῃ καὶ νὰ εὐρίσκῃ καθείς τὸ δίκαιόν του μὲ ἡσυχίαν καὶ ποτὲ νὰ μὴν διαφέρωνται μεταξύ των.
Στρατιῶται! ἡ εὐδοκίμισις τῶν στρατιωτικῶν καὶ πατριωτικῶν ἐπιχειρημάτων μας καὶ ἡ έλευθερία τῆς Πατρίδος μας κρέμαται ἀπὸ τὴν εὐταξίαν μας, τὴν εὐπείθειάν μας καὶ τὴν μεταξύ μας εἰρήνην καὶ ὁμόνοιαν καὶ τὴν καλήν μας διαγωγήν. Ἂν εἶσθε γνήσια τέκνα τῆς Πατρίδος προσέχετε καλῶς εἰς ὅλα ταῦτα διὰ νὰ ζήσωμεν καλὰ καὶ νὰ ἐλευθερωθῶμεν καὶ νὰ ἔχωμεν τῆς Παναγίας καὶ τῆς Πατρίδος τὴν εὐχήν.
Σαραβάλι 2 Μαρτ(ίου)
ὁ στρατηγός
Θεοδορος Κολοκοτρονης
|