|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε καὶ σεβαστὲ μας πάτερ!
Ἀνίσως ἐκείνη ἡ φυσικὴ τοῦ Μ. Πατρὸς μας περίθαλψις ἔλειψεν ἀφ’ ἡμῶν, πάντοτε εἴμεθα πεπεισμένοι ὅτι τὴν εἴχομεν διπλῆν ἀπὸ τὴν ἐκλαμπρότητὰ σου. Τρεῖς σχεδὸν εἶναι χρόνοι ὅπου ἀφ’ οὗ τὴν ὑστερήθημεν, ἀπελαύσαμεν καὶ ὄχι ὀλίγον μῖσος πλησίον σας. Τοῦτο δὲ ἀποδίδομεν ὄχι μόνον εἰς τὴν κακήν μας τύχην, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν δυστυχῆ δι’ ἡμᾶς περίστασιν, ἴσως καὶ εἰς ἀγνώριστα σφάλματά μας.
Περιμένοντες μέχρι τοῦδε ἴσως εἴδομεν ὡς πρὸς ἡμᾶς διαφορετικὸν τὸν ἑαυτόν σας, δὲν ἀπεφασίσαμεν νὰ σᾶς ἐνοχλήσωμεν, ἀλλ’ἐπειδὴ καὶ παρατηροῦμεν ὅλον τὸ ἐναντίον, σᾶς παρακαλοῦμεν διὰ τῆς ταπεινῆς μας ταύτης, ὀρκίζοντές σας εἰς τὸ ὄνομα τῆς γλυκητάτης ἡμῶν Πατρίδος, καὶ τοῦ σεβαστοῦ Κυβερνήτου μας, νὰ μὴν ἐκτείνετε περεταίρω τὴν ποτὲ πρὸς ἡμᾶς πατρικήν σας εὔνοιαν, ἀλλ’ ἐνθυμηθεῖτε ἐκείνους οἵτινες σᾶς ἐλάτρευαν, σᾶς λατρεύουν καὶ θέλουν σᾶς λατρεύει καὶ εἶναι πρόθυμοι πάσης διαταγῆς σας, διότι εὑρισκόμενοι διὰ πᾶντα ὡς σήμερον, θέλετε έχει καὶ παρὰ Θεοῦ καὶ παρ’ ἀνθρώπων ἀγανάκτησιν, καθὼς καὶ τὸν τῆς συνειδήσεως ἔλεγχον.
Γράφομεν μὲ ψυχικὴν λύπην, καὶ ὡς υἱοὶ πρὸς πατέρα, καὶ μένομεν εὐέλπιδες τῆς ἐπανακάμψεως πρὸς ἡμᾶς πατρικῆς σας εἰλικρινοῦς ἀγάπης.
Τῇ 13 9μβρίου 1830 ἐν Κορίνθῳ
Οἱ ποτὲ υἱοὶ καὶ δοῦλοι
Γεώργιος Νοταρᾶς
Π. Νοταρᾶς
[ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Παναγ. καὶ Γεώργ. Νοταρᾶς
|