|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Αίγινα, 19 Οκτωβρίου 1827
Επιστολή του Νικόλαου Σπηλιάδη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία μεταδίδει αναλυτικές πληροφορίες για ποικίλα ζητήματα. Αναφέρεται σε επιστολές που είχε αποστείλει ο Θεόδ. Κολοκοτρώνης, για να αναγνωσθούν στην ολομέλεια της Βουλής και κατατέθηκαν «εἰς τὰ ἀρχεῖα τοῦ Ἔθνους», αλλά ο επιστολογράφος ειρωνεύεται την κυβέρνηση (Αντικυβερνητική Επιτροπή) πως δεν πρόκειται να μεριμνήσει για τα πολεμοφόδια που ζητούνται. Αναφέρεται στην πανηγυρική δοξολογία που τελέστηκε στο Ναύπλιο για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου στις 17 Οκτωβρίου (βλ. Γενική Εφημερίς της Ελλάδος, αρ. φ. 69, 19.10.1827) και στις πληροφορίες για τους αριθμούς των απωλειών που έφτασαν στην πόλη. Επισημαίνει τις επιστολές των Ναυάρχων των Μεγάλων Δυνάμεων προς τη Διοίκηση, με τις οποίες την επιπλήττουν για την «καταγωγία» (καταδρομές, κούρσος) που διαπράττουν τα ελληνικά πλοία, ενώ παράλληλα με έντονο τρόπο, «σχεδόν «υβριστικόν», απαιτούν να μην κάνουν οι ελληνικές δυνάμεις άλλες ναυτικές εκστρατείες, καταδρομές και αποκλεισμούς, αφού ο πόλεμος λήγει. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αναγνωρίζουν μόνον τον ναυτικό αποκλεισμό από τον Βόλο έως την Ναύπακτο και πέραν αυτών των ορίων, καμία δράση εναντίον πλοίων με ευρωπαϊκή σημαία δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Παράλληλα οι Ναύαρχοι δηλώνουν πως οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεσηκώσουν επανάσταση σε Χίο και Αλβανία, ενώ το Θαλάσσιο Δικαστήριο δεν θα έχει στο εξής δικαιοδοσία στην κρίση υποθέσεων λειών χωρίς τη γνώμη των Ναυάρχων (βλ. τη σχετική επιστολή του de Rigny προς τη Βουλή δημοσιευμένη στο Χρ. Λούκος, Πρακτικά, σ. 143-145). Στη συνέχεια ο Νικ. Σπηλιάδης αναφέρεται στον Βιάρο Καποδίστρια, ο οποίος είχε συγκεντρώσει μεγάλη ποσότητα χρημάτων από δάνεια για τον Αρχιστράτηγο Richard Church, και συμβουλεύει τον Θ. Κολοκοτρώνη να απευθυνθεί στον Αρχιστράτηγο, στον οποίο θα παραδοθούν τα χρήματα. Στη συνέχεια αναφέρεται στα έμπιστα πρόσωπα της οικογένειας: τον [Γιάννη] Αναγνωστόπουλο (γραμματικό των Κολοκοτρωναίων, βλ. Κων. Στεργιόπουλος, «Οι γραμματείς των μονάδων στρατού και ναυτικού», σ. 276) και τον Γεώργιο Αθανασιάδη, πρώην γραμματικό του Νικηταρά. Επικρίνει τον γραμματοκομιστή Αθανάσιο Καρδαρά στην περίπτωση που δεν έφτασαν οι προηγούμενες επιστολές του (για το πρόσωπο βλ. σχόλιά μας στο έγγρ. [603]). Αναφέρεται στη μεγάλη έλλειψη χρημάτων από το Ταμείο και διατυπώνει την ελπίδα πως η άφιξη του Κυβερνήτη θα διασώσει τα εθνικά εισοδήματα του επόμενου έτους. Τέλος, σημειώνει την αρπαγή 8500 προβάτων από το Λιγουριό από τον Θεοδ. Γρίβα, τον Ιω. Στράτο και τον στρατηγό Κυριακούλη [Αργυροκαστρίτη], όπου βρίσκονταν Βαλτετσιώτες και Καρυτινοί βοσκοί (πιθανόν πρόκειται για την ίδια υπόθεση που αναφέρει ο ίδιος με την αρπαγή προβάτων από τον Θ. Γρίβα στα Ίρια, βλ. Νικ. Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. 3, σ. 502· για τις καταχρήσεις του βλ. και σχετικά).
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστὲ μου πατριῶτα!
Ἔλαβον τὸ δίστιχον γράμμα σας 26 τοῦ παρελθόντος Σεπτεμβρίου διὰ τοῦ καπ. Τζόκρη, καὶ ἐνεχείρισα τὸ πρὸς τὴν Βουλήν. Ὁ κόμης ἦλθε ἐδὼ πρὸ λίγων ἡμερῶν, ὅστις μ’ ἔδωσεν καὶ ἕτερον γράμμα σας πρὸς τὴν Βουλήν, καὶ τὰ δύω ταῦτα γράμματά σας, ἐπειδὴ ἔφθασαν παρὰ καιρόν, ἐνομίσθη περιττὸν νὰ ἐγχειρισθῶσι. Μ’ ὅλον τοῦτο ἀπεφασίσθη καὶ ἐδόθησαν τοὐλάχιστον διὰ νὰ εὐρίσκωνται εἰς τὰ ἀρχεῖα τοῦ Ἔθνους. Εἰσέτι δὲν ἀνεγνώσθησαν. Πλὴν καὶ ὅταν ἀναγνωσθοῦν καὶ διευθυνθοῦν εἰς τὴν Κυβέρνησιν, τάχα θ’ ἀποσταλῶσι τροφαὶ καὶ πολεμεφόδια. Τουλάχιστον ὁ Κόχραν καὶ ὁ Ἐϊδὲκ ἀπεκρίθησαν ἐσχάτως ὅτι δὲν ἔχουν πλέον, καὶ ὅτι, ἐπειδὴ ἡ τύχη τῶν Ἑλλήνων ἀπεφασίσθη παρὰ τῶν τριῶν Μεγάλων Δυνάμεων, οἱ Φιλέλληνες δὲν θὰ μᾶς στείλουν ἐφεξῆς τροφὰς καὶ πολεμεφόδια. Ἐν τοσούτω εἴμεθα καὶ ἡμεῖς τῆς αὐτῆς γνὠμης, ἐπειδὴ χθὲς ἐψάλομεν δοξολογίαν διὰ τὸ καύσιμον τῶν ἐχθρικῶν στόλων. Σήμερον δὲ ἐλθόντος τοῦ Χαμιλτὼν ἐλάβομεν ἀπὸ τοὺς τρεῖς ναυάρχους γράμματα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα πληροφορούμεθα ὅτι ἐκάησαν περὶ τὰ 80 πλοῖα. Ἑπτὰ χιλιάδες Τοῦρκοι καὶ χίλιοι περίπου χριστιανοὶ Εὐρωπαῖοι. Μανθάνομεν πρὸς τούτοις ὅτι ὁ Ἰμπραΐμης ἔλαβε διορίαν εἴκοσιν ἡμερῶν διὰ ν’ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὴν πατρίδα μας. Ὥστε τούτου δοθέντος, παύει πλέον ὁ πόλεμος εἰς τὴν Πελοπόννησον, διότι καὶ οἱ ἐντόπιοι Τοῦρκοι πρέπει νὰ φύγουν, παραιτοῦντες ὅλα τὰ φρούρια. Περὶ τούτων πάντων στοχαζόμεθα ὅτι πληροφορεῖσθαι αὐτόθι ἀκριβέστερον ἀπὸ τὴν πηγήν, καὶ περιττὸν νὰ σᾶς γράψω ἐγώ. Οἱ ναύαρχοι εἶναι εἰς ἄκρον δυσαρεστημένοι ἀπὸ τὴν Κυβέρνησίν μας, ἐξ αἰτίας τῶν καταχρήσεων ὁποῦ ἔπραξαν οἱ καταγωγεῖς μας εἰς τὰς θαλάσσας, ταράξαντες τὸ ἐμπόριον τῶν Εὐρωπαίων. Ἔγραψαν πρὸς αὐτὴν περὶ τούτου μὲ τρόπον πολλὰ αὐστηρόν, καὶ σχεδὸν ὑβριστικόν. Χθὲς ἦλθε γράμμα των πρὸς τὴν Βουλήν, καὶ λέγουν ὅτι, ἐπειδὴ ὁ τούρκικος στόλος δὲν ὑπάρχει πλέον, καὶ διὰ τοῦτο ἐπραγματώθη ἡ ἀνακωχὴ τῶν ὅπλων, δὲν ἐννοοῦν νὰ κάμουν πλέον οἱ Ἕλληνες μἤτε καμμίαν ἐκστρατείαν μἤτε καμμίαν καταγωγίαν, μήτε κἀνένα ἀποκλεισμόν. Γνωρίζουν μόνον τὸν ἀποκλεισμὸν τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὸν Βόλον ἄχρι τῆς Ναυπάκτου συμπεριλαμβανομένων τῶν νήσων Σαλαμῖνος, Αἰγίνης, Ὕδρας καὶ Σπετζῶν, | ὅτι τὰ καταγωγικὰ πλοῖα μας ἐκτὸς τῶν ὁρίων τοῦ ἀποκλεισμοῦ τούτου δὲν μποροῦν νὰ ἐνοχλήσουν τὰς σημαίας τῶν ἄλλων δυνάμεων. Ὅτι οἱ Ἕλληνες δὲν πρέπει νὰ κινήσουν ἐπανάστασιν εἰς τὴν Χίον καὶ εἰς τὴν Ἀλβανίαν, διὰ νὰ μὴν ἐκθέσουν τοὺς χριστιανοὺς εἰς τὴν κατὰ ἀντεκδίκησιν σφαγὴν παρὰ τῶν Τούρκων. Ὅτι τὸ Θαλάσσιόν μας Δικαστήριον δὲν ἔχει πλέον δύναμιν νὰ κρίνῃ τὰς λείας, χωρὶς συγκαταθέσεως τῶν ναυάρχων, καὶ καθ’ ἑξῆς, φοβερίζοντές μας, ὅτι ἀφ’ οὗ ἔκαυσαν τὸν στόλον τοῦ ἐχθροῦ, νὰ προσέξωμεν μήποτε καύσουν καὶ τὸν ἰδικόν μας ἐξ αἰτίας τῶν κατὰ θάλασσαν πειρατιῶν καὶ καταχρήσεων. Καὶ ἑπομένως μήποτε μᾶς ὑπεξαιρέσουν ἀπὸ τὸν νόμον τῶν Ἐθνῶν, ὃ ἐστὶ μήποτε μᾶς διακηρύξουν ληστάς. Αὐτὰ ἔκαμαν ἐντύπωσιν μεγάλην εἰς τὰ δύω σώματα καὶ σήμερον ἀπεφασίσθη εἰς τὴν συνέλευσίν μας νὰ κάμωμεν, ὅ,τι μᾶς εἶπον οἱ ναυάρχοι διὰ νὰ τοὺς εὐχαριστήσωμεν, καὶ νὰ τοὺς ἐξιλεώσωμεν. Τὸ κακὸν εἶναι ὅτι ὁ Φαβιέρος ἔκαμεν εἰς Χίον ἀπόβασιν πρὸ λίγων ἡμερῶν [[εἰς τὴν Χίον]]. Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ἔχομεν δικαίωμα εἰς τὴν Κρήτην. Καὶ περὶ ταύτης δὲν ἀναφέρουν τίποτε. Ψιθυρίζεται ὅτι θέλουν νὰ μᾶς ἀφαιρέσουν καὶ τὴν Σάμον ὡς παρακειμένην εἰς τὴν Ἀσίαν, καὶ δὲν ἠξεύρομεν πλέον τὸ ἀποβησόμενον. Διὰ τοῦτο ὁ ἐρχομὸς τοῦ Κυβερνήτου μας εἶναι ἐπιθυμητότατος εἰς αὐτὴν τὴν κρίσιμον περίστασιν. Ἐλπίζομεν δὲ νὰ ἔλθῃ ὀγλίγωρα καὶ ἄμποτε νὰ τὸν ἀπολαύσωμεν. Ὁ αὐτάδελφός του Βιάρος γράφει ὅτι ἔχει συναγμένα ἕως εἴκοσι πέντε χιλιάδας ταλλήρων δάνεια εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος διὰ τὸν ἀρχιστράτηγον. Τὸ δάνειον τοῦτο θέλει συμποσωθῆ ἕως 50 χιλιάδες λίρας στερλίνας διὰ νὰ οἰκονομίσῃ τὸ στρατιωτικόν, καὶ λοιπά, ἐπειδὴ ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν ὀλίγον πρέπει νὰ ἐλπίσωμεν, ὅταν ἀπὸ τὴν Εὐρώπην δὲν ἐλπίζεται πλέον συνδρομὴ παρὰ τῶν Φιλελλήνων, ἀνάγκη πᾶσα νὰ στρέψετε τὴν προσοχήν σας ὅλως εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον, εἰς χεῖρας τοῦ ὁποίου μέλλει νὰ παραδοθῇ τὸ περὶ στρατιωτικοῦ δάνειον (διότι τοιαύτη εἶναι ἡ γνώμη τῆς Βουλῆς) καὶ ἀπὸ αὐτὸν νὰ λάβετε κάθε βοήθειαν εἰς τὰ πολεμικά σας ἐπιχειρήματα. Κατ’ αὐτὰς σᾶς ἔγραψα πάλιν μὲ τὸν κύριον Ἀναγνωστόπουλον, ὅστις ἔρχεται εἰς ἀντάμωσίν σας ὁμοῦ μὲ τὸν Γεώργιον Ἀθανασιάδην, σᾶς ἔστειλα μὲ αὐτὸν καὶ τὰς ἐφημερίδας ἕως τότε, λάβετε ἤδη καὶ τὸ ἔγκλειστον φύλλον. Οἱ φίλοι μας, περιφερόμενοι ἐνταῦθα ἄνεργοι, χάσκουν, καὶ οὔτε ἠξεύρω τὶ κάμνουν. Ὅμως φαίνονται κατανεκρωμένοι ἀποτυχόντες ἀπ’ ὅλα τὰ σχέδιά τους ἕως σήμερον. Περιμένομεν ἀνυπομόνως νὰ λάβωμεν νεωτέρας πληροφορίας σας, διὰ νὰ μάθωμεν | τίποτε χαροποιὸν μετὰ τὸν ὄλεθρον τοῦ στόλου. Προλαβόντως διὰ τοῦ κόμητος σᾶς ἔστειλα καὶ ἄλλον φάκελλον γράμματα ἐμπεριέχοντα τὰς ἐφημερίδας ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Ὅτε καὶ σᾶς ἔλεγον νὰ διατάξετε τὸν Ἀναγνώστην διὰ νὰ πληρώσῃ. Ἀμφιβάλλω ἂν ἐλάβετε αὐτὰ τὰ γράμματα, εἰς τὰ ὁποῖα σᾶς ἔγραψα εἰς πλάτος, καὶ τούτου δοθέντος ἂς δώσῃ λόγον ὁ Ἀθ. Καρδαρᾶς. Ἠμεῖς ἂν θέλομε νὰ σᾶς γράψωμεν, δὲν ἔχομεν καὶ τὸν τρόπον νὰ σᾶς στείλωμεν τὰ γράμματά μας ἀσφαλῶς, ἐν ᾧ ἐξωρίσθημεν ἐνταῦθα κατὰ θείαν παραχώρησιν. Ἂν ἐρωτᾶτε καὶ περὶ τοῦ Ταμείου μας, εἶναι δι’ ὅλου ἄπορον. Καὶ ἄλλο τι δὲν μένει πλέον εἰμὴ αἱ πρόσοδοι τοῦ ἐρχομένου ἔτους, ἀλλ’ εὔχομαι νὰ προφθάσῃ ὁ Κυβερνήτης διὰ νὰ μὴν χαθοῦν καὶ αὐταὶ εἰς μάτην κατὰ τὸ σύνηθες. Ξεύρετε καὶ τὸ ἄλλο; Ὁ κύριος στρατηγὸς Θ. Γρύβας, ὁ στρατηγὸς Ἰω. Στράτος, καὶ ὁ στρατηγὸς Κυριακούλης διὰ νὰ ἐπισφραγήσουν τὰ κακά των ἔστειλαν εἰς τὸ Λιγουριὸν τριακόσιους Ῥουμελιῶτες, καὶ ἐπῆραν ἀπὸ τοὺς ποιμένας Βαλτετζίου καὶ Καρυταίνης περίπου 8500 πρόβατα, ἅρματα, ροῦχα, χρήματα καὶ τοὺς ἐκατάστησαν ὡσάν τὸ δάκτυλό μ[ου γυμνούς]. Ἐφώναξα εἰς τὸ Βουλευτικόν μας ἀπελπισμένα. Πλὴν ἄλλο δὲν ἐκατόρθωσαν εἰμὴ νὰ τοὺς δοθῇ ἀπόδειξις διὰ ν’ ἀποζημιωθοῦν ἀπὸ τὰς προσόδους τῆς Πελοποννήσου, ὁ δὲ ἀρχιστρ(άτηγος) νὰ κρατήσῃ τὴν ἀντίτιμον ποσότητα ἀπὸ τοὺς μισθοὺς τῶν ἐξοχωτάτων στρατηγῶν. Καὶ τὶ ἄλλο νὰ κάμω; Ἰδοὺ καιρὸς νὰ ἐνεργήσῃ ὁ ἀρχιστρ(άτηγος) διὰ τῶν ναυάρχων τὰ εἰκότα, διὰ νὰ λυτρωθῇ τὸ Ναύπλιον καὶ νὰ μείνῃ εἰς τὸ Ἔθνος ἡ φρούριση... Λάβετε καὶ γράμμα παρὰ τοῦ κόμητος. Ἐν τοσούτῳ σᾶς προσκυνῶ μὲ τὸ προσῆκον σέβας.
Ἐν Αἰγίνῃ 19 8βρίου 1827
ὁ συμπολίτης σας
Ν. Σπηλιάδης
Τὸν ἀδελφὸν Κόκαλην γλυκασπάζομαι
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν σεβαστὸν πατριώτην Θ. Κολοκοτρώνην Γ. ἀρχηγὸν τῶν στρατευμάτων τῆς Πελοποννήσου
Εἰς τὸ στρατόπεδον
[ἄλλο χέρι:]
Ν. Σπηλιάδης
Αἴγινα 19 8βρίου ἐγράφη
Καρίταινα » 25: ἐλήφθη
ἀπόκρισις » 9 εγραφη
|