|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Διακοφτό, 7 Οκτωβρίου 1827
Επιστολή του Αρχιστράτηγου Richard Church προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία του ζητεί να μεταφερθεί στο Διακοφτό με τα στρατεύματά του, προκειμένου να κατορθωθεί ο σκοπός του, να μεταφέρει δηλαδή τον πόλεμο στην Ρούμελη. Ο Αρχιστράτηγος εξηγεί αυτήν του τη στρατηγική επιλογή: πρώτον θα απομακρυνθούν εχθρικά στρατεύματα από την Ρούμελη και δεύτερον θα μεταβούν στη Στερεά Ελλάδα τα ρουμελιώτικα στρατεύματα από την Πελοπόννησο, όπου φαίνεται πως είναι απρόθυμα να πολεμήσουν. Ο Αρχιστράτηγος ζητά από τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη να βοηθήσει τον Δημήτριο Πλαπούτα (Κολιόπουλο) στην πολιορκία της Πάτρας, ώστε ο ίδιος να μπορεί να μεταβεί στη Στερεά, να καταλάβει το «ἄντικρυ τῆς Βοστίτζας παλαιὸν φρούριον» (Παλιόκαστρο στο σημ. Ευπάλιο, για τη θέση βλ. Ανδρ. Κυτέας, Στον δρόμο προς την ελευθερία, σ. 318) μαζί με τις νησίδες Τριζόνια. Δηλώνει πως δεν μπορεί να εξασφαλίσει την τροφοδοσία του στρατοπέδου στο Κλειδί και θεωρεί περισσότερο κρίσιμες τις μάχες στην περιοχή της Αχαΐας. Αναφέρεται και σε ένα περιστατικό με τον οπλαρχηγό Φραγκάκη (Φραγκόπουλο) που τον αφόπλισαν οι άνθρωποι του Μελετόπουλου και του Πετιμεζά. Ο ίδιος το θεωρεί «ατιμία» που τον εμποδίζει από τον σκοπό του, να επιστρέψουν δηλαδή οι προσκυνημένοι στις ελληνικές δυνάμεις (για τον Φραγκάκη βλ. και έγγρ. [932], [935]). Στα Υπομνήματα έχει δημοσιευτεί ένα απόσπασμα της επιστολής.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκ τοῦ κατὰ τὸ Διακοπτὸν στρατοπέδου
Τῇ 7 Ὀκτωβρίου 1827
Περιπόθητὲ μου Στρατηγέ.
Ἔλαβα ὅλα σας τὰ γράμματα τὰ ἕως σήμερον. Σᾶς εὐχαριστῶ δι’ αὐτά, διὰ τὸν ζῆλον καὶ ἐνεργητικότητά σας τὴν ὁποίαν δεικνύετε ὑπὲρ τῆς Πατρίδος, καθὼς καὶ διὰ τὴν πρὸς ἐμέ σας φιλικὴν διάθεσιν. Εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖον νὰ μεταβῆτε πρὸς τὰ ἐνταῦθα μὲ ὅσα περισσότερα δύνασθε στρατεύματα, ἄλλως δὲ θέλει ἀπαντήσω δυσκολίας εἰς τὴν πραγματοποίησιν τοῦ ὁποίου ἔχω σκοποῦ, δηλαδὴ νὰ φέρω τὸν πόλεμον εἰς τὴν Ῥούμελην. Ἂν τοῦτο κατορθώσω κερδίζω πρῶτον, τὸ νὰ διώξω τοὺς Τούρκους ἀπό τινα μέρη αὐτῶν τοῦ τόπου, τῆς Ῥούμελης, καὶ δεύτερον νὰ ὁδηγήσω ἐγκαίρως ὅλους τοὺς εἰς τὴν Πελοπόννησον Ῥουμελιώτας εἰς τὴν πατρίδα των διὰ νὰ τὴν βοηθήσουν. Αὐτὸ εἶναι ἐκ τῶν ἀντικειμένων τὰ ὁποῖα ἔχω πρότινων μηνῶν. Ἡ παντελὴς ἔλλειψις ὅμως τῶν τροφῶν τὸ κατέστησαν ἄχρι τοῦδε ἀδύνατον. Δὲν προσμένω εἰμὴ δέκα ἡμερῶν τροφὰς διὰ νὰ διαπλεύσω τὸν Κόλπον. Ἂν ὅμως βιασθῶ νὰ στρέψω τὴν προσοχήν μου εἰς τοὺς κατὰ τὰς Πάτρας Τούρκους, καὶ νὰ βοηθήσω τὸν Κολιόπουλον, δὲν θὰ ἠμπορέσω νὰ ἀπεράσω εἰς τὴν Ῥούμελην, ὅπου εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖον νὰ εὑρίσκωμαι. Κινηθῆτε λοιπὸν εἰς τρόπον ὥστε νὰ βοηθήσητε τὸν Κολιόπουλον, καὶ νὰ ἀνταποκριθῆτε μετ’ ἐμοῦ. Σᾶς λέγω μὲ τὴν μεγαλητέραν ἐμπιστοσύνην ὅτι καθὼς μείνω ἐλεύθερος νὰ κινηθῶ πρὸς ἐκεῖνα τὰ μέρη, σκοπὸν ἔχω νὰ | καταλάβω τὸ κατὰ τὴν Ῥούμελην, ἄντικρυ τῆς Βοστίτζας, παλαιὸν φρούριον, καὶ τὰς περὶ αὐτὸ μικρὰς νήσους, τὰ Τριζόνια, καὶ ἑπομένως νὰ κινηθῶ κατὰ τὰς περιστάσεις. Τοιουτοτρόπως ἐλπίζω νὰ ὁδηγήσω ἓν δυνατὸν σῶμα Ῥουμελιώτων πρὸς τὸ ἄλλο μέρος τοῦ Κόλπου.
Δὲν ἠμπορῶ νὰ σᾶς ὑποσχεθῶ τροφὰς διὰ τὸ Κλειδι, ὅθεν τοῦτο ἂς μὴν σᾶς ἐμποδίσει νὰ ἔλθετε πρὸς τὰ ἐδώ. Στοχάζομαι ὅτι θέλει δυνηθῶμεν νὰ πολιορκήσωμεν τὰς Πάτρας· ἔπειτα θεωρῶ ὅτι [[τὰ]] πρὸς ταῦτα τὰ μέρη (τὰ ἐδὼ δηλ.) στρατιωτικὰ κινήματά μας εἶναι ἀναγκαιότερα κατὰ ταύτην τὴν στιγμὴν παρ’ ἄλλοτε, καὶ παρὰ κάθε ἄλλον μέρος. Εὐαρεστηθεῖτε νὰ ἐκδώσετε πρὸς ἅπαντας τοὺς καθ’ ὅλην τὴν Πελοπόννησον ἀξιωματικοὺς ὁποιουδήποτε βαθμοῦ, διαταγὰς ἐγκυκλίους διὰ νὰ ὑπακούουν εὐθὺς εἰς τὰς ἀμέσους διαταγάς μου. Διέταξα καὶ τὸν Μελετόπουλον καὶ μ’ ἀπεκρίθη ὅτι δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἔλθῃ ἄνευ διαταγῆς σας. Αὐτὴν τὴν ἀπείθειαν ἤθελε παιδεύσω εὐθὺς ἂν δὲν ἀδυνατοῦσα τὸν Κολιόπουλον, μεταφέρων ἐκεῖθεν τὸν Μελετόπουλον, καθ’ ἥν στιγμὴν εἶναι οἱ Τοῦρκοι πρὸς ἐκεῖνα τὰ μέρη. Τὸ συμβὰν εἰς τὸν Φραγκάκην τοῦ ὁποίου τοὺς ἀνθρώπους καθὼς καὶ τὸν Γ. Κίτζον ἀφώπλισαν οἱ περὶ τὸν Μελετόπουλον καὶ Πετιμεζὰν εἶναι κάμωμα τὸ ὁποῖο προξενεῖ ἀτιμίαν. Ὁ Φραγκάκης εἶναι γνωστός σας, καὶ θεωρῶ ὅτι πρέπει νὰ τὸν βάλω εἰς κατάστασιν νὰ ὑπηρετεῖ τὴν Πατρίδα. Πιστεύετε εἰς τὴν εἰλικρίνειαν τῆς φιλίας μου, καὶ ὅτι ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ἴδω. Ἡ κατὰ Ῥούμελην ἐκστρατεία θέλει ὠφελήσει μεγάλως κι’ ἐκεῖνα τὰ μέρη καὶ τὴν Πελοπόννησον. Κινηθῆτε λοιπὸν ὅσον τάχιστα ἀκολουθοῦντες τὸν συντομώτερον δρόμον | διὰ τὰ Νεζερά. Περὶ ὅσων ἄλλων μ’ ἐγράψετε καὶ μὲ γράφητε θέλει ὁμιλήσωμεν ἀνταμονώμενοι.
ὁ εἰλικρινέστατός σας φίλος καὶ
Ἀρχιστράτηγος
R. Church
Πρὸς τὸν στρατηγὸν Θεόδωρον Κολοκοτρώνην Γεν. Ἀρχηγὸν τῶν Πελοποννησιακῶν στρατευμάτων.
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
ἐκ τοῦ ἀρχιστρατηγείου
Πρὸς τὸν στρατηγὸν κύρ. Θ. Κωλοκοτρόνην Γενικὸν Ἀρχηγὸν τῶν Πελοποννησιακῶν στρατευμάτων
Εἰς τὸ στρατόπεδον
[ἄλλο χέρι:]
547
ὁ ἀρχιστράτηγος
ἐγράφ. 7 8βρίου Διακοπ.
ἐλήφ. 10 8βρίου Καρύτ.
ἀπόκρ. τὴν ἰδίαν
|