|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Κιτριές, 24 Σεπτεμβρίου 1827
Επιστολή των Αντώνη και Αναστάσιου Μαυρομιχάλη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία αρχικά εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τη μετάβασή του στην Σπάρτη (: Μάνη). Τον ενημερώνουν ακόμη πως οι ίδιοι είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν για την εκστρατεία, όταν φτάσουν οι δικοί τους από Μονεμβασία. Αναφέρονται ακόμη στο ζήτημα των εφοδίων, δηλώνουν πως έχουν πολύ λίγα και δεν πρέπει να διατίθενται «εἰς μάτην», ενώ σχολιάζουν πως για τη διαχείρισή τους έχουν διοριστεί φροντιστές από τη Διοίκηση. Αναφέρονται σε προηγούμενη αποστολή εφοδίων στον Νικηταρά, αν και ο ίδιος σε επιστολή της προηγούμενης ημέρας διαμαρτυρόταν γιατί δεν του δίδονταν πολεμοφόδια χωρίς την έγκριση του Πετρόμπεη (βλ. σχετικό). Η παρούσα είναι απάντηση σε επιστολή που ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συνέταξε αμέσως μόλις έλαβε στις 24 Σεπτεμβρίου στον Αλμυρό την επιστολή του Νικηταρά, και παραδόθηκε αυθημερόν στους Μαυρομιχαλαίους.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐξοχώτατε ἀδελφέ!
Καὶ τὴν προχθὲς ἀπὸ Σκαρδαμοῦλαν ἐλάβομεν τὸ ἔξοχόν σου, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἠθέλαμεν σοὶ ἀποκριθῇ, ἐὰν δὲν εἴχομεν ἐλπίδα τῆς προσωπικῆς ἡμῶν ἀνταμώσεως. Ἐλάβομεν δὲ καὶ ἤδη ἕτερον ἔξοχὸν σου, δι’ οὗ πληροφορούμεθα ὅτι σπουδαῖαι πολεμικαὶ περιστάσεις σὲ ἀνάγκασαν διὰ νὰ ἀπέλθεις εἰς τὸ γενικὸν στρατόπεδον. Ὅθεν σοὶ ἀποκρινόμεθα διὰ τοῦ παρόντος μας καὶ εἰς τὰ δύο γράμματά σου, ὅτι μεγάλως ἐχάρημεν, καὶ εὐχαριστήθημεν οὐκ ὀλίγον διὰ τὴν εἰς τὴν πατρίδα μας Σπάρτην ἄφιξίν σου, ἤτις ἀποβλέπει διὰ τὴν γενικὴν ἕνωσιν αὐτῆς καὶ ὑπάρχει σύμφωνος μὲ τάς ὀδηγίας καὶ γνώμην τοῦ σεβαστοῦ ἡμῶν ἀδελφοῦ καὶ πατρός. Καὶ εἴθε οἱ κοινωφελεῖς καὶ πατριωτικοὶ λόγοι σου νὰ δώσουν ἐντύπωσιν εἰς τάς καρδίας τῶν ἐκεῖσε συνελθόντων ἀδελφῶν καπεταναίων καὶ λοιπῶν πατριωτῶν διὰ τὸ γενικὸν ὄφελος. Ἡμεῖς κατὰ χρέος θέλομεν προσπαθήσει μὲ τὸν ἐρχομὸν τῶν ἡμετέρων ἀπὸ Μονιμβάσιαν, περὶ ὅσων ἀφορῶσι εἰς τὸ κοινὸν καλόν, καὶ νὰ γενῇ ἡ ἐκστρατεία πρός ἀπόκρισιν τοῦ ἐχθροῦ καὶ ὑπεράσπισιν τῶν ἀδυνάτων μερῶν.
Περὶ δὲ τῶν τροφῶν σοὶ λέγομεν, ὅτι αἱ τροφαὶ αὔται ἐν ᾧ εἰσίν πολλὰ ὀλίγαι, ἔχομεν καὶ διαταγάς καὶ ὀδηγίας, ὅτι νὰ μὴν ἐξοδευθῶσιν εἰς μάτην, ἀλλ’ εἰς πραγματικάς ἀνάγκας τῆς Πατρίδος, μ’ ὅλον τοῦτο ὑπάρχουσι καὶ φροντισταὶ διορισμένοι παρὰ τῆς Σ. Διοικήσεως περὶ αὐτῶν, καὶ ἐν ᾧ ἔχομεν τοιαύτας ὀδηγίας δὲν ἐλείψαμεν νὰ στείλωμεν προχθὲς εἰς περιλαβὴν τοῦ στρ. Νικηταρὰ ἑκατὸν κοιλά, τὰ μὲν 50 σῖτον, τὰ δὲ 50 κοῦκλα. Τώρα λοιπόν, διὰ τάς ἄνω αἰτίας, δυσκολευόμεθα νὰ δώσωμεν ἐὰν δὲν ἴδωμεν πραγματικὴν ἀνάγκην, διὰ νὰ ἐξοδευθῶσιν ἐν καιρῷ μόνον πολέμου καὶ ὄχι εἰς ἄλλον καιρόν. Ὅταν δὲ ἴδωμεν ἀνάγκην μὲ δεύτερον γράμμα σου θέλομεν κάμῃ τὴν δυνατὴν ἐξοικονόμησιν ἀπὸ διακόσια ἤ τὸ πολύ τριακόσια κοιλά. Διὰ δὲ τὰ φυσέκια ὁποῦ μᾶς γράφεις νὰ στείλωμεν δύω χιλιάδες δεκάρια κατὰ τὸ γράφειν τοῦ ἀρχιστρατήγου, ἡμεῖς φυσέκια διόλου δὲν ἐλάβομεν εἰμή μέρος βαρούτης καὶ μέρος μολύβδου, τὰ ὁποῖα ἀσφαλίσθησαν είς Λιμένι ὡς εἰς ἀσφαλέστερον μέρος, καὶ ἐστείλαμεν καΐκια νὰ μετακομίσῃ μέρος ἐξ αὐτῶν, καὶ ἀνάγκης κατεπειγούσης θέλομεν σᾶς προμηθεύσει καὶ ἀπὸ αὐτά. Καὶ ἐν τοσούτῳ μένομεν μὲ ὅλην τὴν ἀδελφικὴν εἰλικρίνειαν.
1827 Σεπτεμβρίου 24
Κυτριόθεν
Οἱ ἀδελφοὶ
ἀντώνιος μαυρομιχάλης
Ἀνα(στάσιος). Π. Μαυρο(μιχάλης)
[ἐπὶ τοῦ νώτου:]
495
Ἀντώνιος Μαβρωμιχάλης καὶ λοιποὶ
24 7βρίου Κυτριὲς ἐγράφη
Άλμυρὸν Δ ἐλήφθη
ἀπόκρισις εἰς τὰς 25
[ἄλλο χέρι:] 1827
|