|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Νικητα Σταματελοπουλου προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Φρουτζάλα (σημ. Θουρία Καλαμῶν)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
23/09/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
1
|
|
Διαστάσεις
|
|
199x293
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Φρουτζάλα (σημ. Θουρία), 23 Σεπτεμβρίου 1827
Επιστολή του Νικήτα Σταματελόπουλου προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος βρισκόταν στην Καρδαμύλη. Ο Νικηταράς αναφέρεται στο αίτημά του να του αποσταλούν από τον «μπέην εις Μονοβάσιαν» πολεμοφόδια (εννοεί τον Πετρόμπεη που τον Σεπτέμβριο του 1827 ταξίδεψε στη Μονεμβασία και τη Μάνη, βλ. Στ. Καπετανάκης, Μανιάτες, σ. 762). Ο Νικηταράς διαμαρτύρεται γιατί έχει εντολή από τον Αρχιστράτηγο να λάβει τα πολεμοφόδια, αλλά δεν του παραδίδονται από τους φροντιστές «ἄνευ διαταγῆς τοῦ Πετρόμπεη» (βλ. και σχετικό). Αναφέρει, ακόμη, πως επείγει η εμφάνιση του Θεόδ. Κολοκοτρώνη στο στρατόπεδο, καθώς οι Μιστριώτες είναι έτοιμοι να το εγκαταλείψουν, γιατί οι «Γιατραίοι [: Γιατρακαίοι] θερίζουν τα γεννήματα των χωριών τους» (για τις αντιπαραθέσεις στην επαρχία Μιστρά βλ. και σχετικά [994], [1000], [1004]). Ακόμη οι Ντρέδες έλαβαν άδεια να αναχωρήσουν για την πατρίδα τους, γιατί εμφανίστηκαν οι εχθροί στην Ζαχάρω και θέλουν να υπερασπιστούν τα χωριά τους. Τέλος αναφέρεται στην αψιμαχία που έγινε με ιππείς του εχθρού έξω από το χωριό Ασλάναγα (σημ. Άρις, επ. Καλαμάτας). Ο αναφερόμενος «ἐδικὸς μου Ἀναστάσης» είναι εξάδελφος του Νικηταρά, καπετάνιος στο στρατιωτικό του σώμα ο Αναστάσιος Καλόχειρος (βλ. Τ. Γριτσόπουλος – Κ. Κοτσώνης, Ιστορικόν Αργολικόν Αρχείον, σ. 266-267 και Γ. Αθανασιάδης, Ημερολόγιο, σ. 231).
|
|
Παραπομπές
|
|
ΥΠΟΜΝ. Ι.Θ.Κ Σελ 556
Αδημοσίευτο
Σχετ.: [994], [1000], [1004], [1010]
|
|
Συντάκτης
|
|
Σταματελόπουλος Νικήτας / Νικηταρὰς
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστὲ μοι θεῖε προσκυνῶ!
Καὶ προχθὲς σᾶς ἀπέκρίθην εἰς τὸ πρὸς ἐμὲ σεβαστὸν σας, καὶ κατὰ τὸ γράμμα σας δὲν ἔλειψα ἀπὸ τοῦ νὰ γράψω καὶ εἰς τοῦ μπέη εἰς Μονοβάσιαν πολλὰ χαϊδευτικῶς, καὶ νὰ στείλω καὶ εἰς Κυτριαῖς διὰ ζαερέδες καὶ διὰ δύο χιλιάδες δεκάρια φουσέκια, τὰ ὁποῖα μοῦ γράφει ὁ ἀρχιστράτηγος νὰ λάβω ἀπὸ τὸν Κορινθιακὸν Κόλπον, ὁποῦ δι’ αὐτὰ καὶ ἄλλα ἔστειλον ἄνθρωπὸν μου, τοῦ ὁποίου ἀπεκρίθηκαν οἱ φροντισταί, ὅτι ἄνευ διαταγῆς τοῦ Πετρόμπεη δὲν δίδουν οὔτε σπυρί, καὶ διὰ τοῦτο λάβετε μέτρα ἵνα ἰδῶμεν τὶ θὰ κάμωμεν, ἐπειδή ἐτοῦτο τὸ γένημα τοῦ Λεονταρίου, μόλις ἀκόμη διὰ πολλὲς ὀλίγες ἡμέρες πορεύει τὸν στρατόν μας. Ἰδοῦ λοιπὸν σᾶς σημειόνονται καὶ αἱ ἐτίαι διὰ τάς ὁποίας περιμένεσαι. Πρῶτον ὅτι οἱ Μιστριῶται ζητοῦν νὰ ἀναχωρήσωσιν ἐπειδή ἔστειλον οἱ Γιατρέοι καὶ τοὺς θερίζουν τὰ γενήματα τῶν χωρίων των. Δεύτερον ὁ ἐδικὸς μου Ἀναστάσης ἐπέστρεψεν ὠπίσω ἄνεργος χωρίς νὰ τὸν δεχθοῦν διόλου. Ὅθεν διὰ αὐτὰ ταῦτα ὡς ἀναγκαιότητα τῶν Μιστροτῶν καὶ τῆς ἐμὲ ὑποθέσεώς μου, ἀνάγκη νὰ ὠρήσετε ὅσον τάχος ἵνα ἰδῶμεν, τὶ μέλλει γενέσθαι. Οἱ Τρέδες ἐπειδή καὶ οἱ τῆς Πατρ<ίδ>δος ἐχθροὶ ἔφθασον εἰς τὴν Ζαχάρον καὶ ἵνα μὴν λεηλατήσουν τὰ μέρη των τοὺς ἐδόθη ἡ ἄδεια νὰ ὑπάγουν διορίζοντές τους εὐθύς, ὁποῦ δὲν εἰδοῦν τίποτες νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν θέσιν των. Οἱ ἐχθροὶ ἕως πεντακὸσιοι καβαλαρέοι, ἦλθον χθὲς εἰς τοῦ Ἀσλάναγα τὸ βάλτο, μὲ τοὺς ὁποίους πολεμοῦντες ἐφονεύσαμε τρεῖς, τέσσαρη ἔτι σκοτωμένη, ἔδωσαν εἰς φυγήν, οἵτινες καὶ μένουν κατὰ τὸ Νησί. Περιμένεσαι λοιπὸν ὅραν τὴν ὅραν, ἐντοσοῦτῳ δὲ ἀναπροσκυνοῦντες σας μένω μὲ σέβας.
Ἐκ τοῦ Φρουτζάλα στρατοῦ
Τῇ 23 7βρίου 1827
ὁ ἀνεψιός σου
Νικήτας Σταματελόπουλος
[ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν Ἐξοχώτατον Ἀρχηγὸν τῆς Πελοποννήσου, κύριον Θ. Κολοκοτρώνην
Εἰς Σκαρδαμούλαν
[ἐπὶ τοῦ νώτου, μὲ ἄλλο χέρι:]
ἀρ. 489
Νικήτας Σταματελ(όπουλ)ος
Φρουτζιάλα 23 7βρίου ἐγράφη
Ἀλμυρὸν 24 Δ ἐλήφθη
ἀπόκρισις {…}
|