|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Φρουτζάλα (σημ. Θουρία), 30 Αυγούστου 1827
Επιστολή του Νικήτα Σταματελόπουλου προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει για την κατάσταση στη Μεσσηνία. Οι εχθροί καθημερινά λεηλατούν και αιχμαλωτίζουν με την «καββαλαρίαν», και επιπλέον ο λαός «στενοχωρεῖται τὸ περισσότερον καὶ ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς σας γειτονάς των», (προφανώς αναφορά στη δράση των Μανιατών). Πληροφορεί ακόμη για την άφιξη αιγυπτιακών πλοίων (βλ. και σχετικό). Μεταφέρει φήμες που έφτασαν για τον αριθμό των στρατιωτών και για τις μελλοντικές κινήσεις του στόλου, αλλά δηλώνει πως δεν είναι βέβαιος για την ακρίβειά τους, καθώς μεταφέρθηκαν από τους «ἐν Μοθώνη ἐξερχομένους ἐμπορικοὺς». Ακόμη αναφέρει πως ο «Κουστοκουμιστιώτης ὁ Ἰούδας ἔβαλε τὸν Γιατράκον εἰς τὸ φρούριο» (από το παρόν δεν προκύπτει πιο ακριβώς, αλλά προφανώς του Μιστρά, βλ. έγγρ. [1000]). Οι κάτοικοι των χωριών της «Πέρα Ρίζας και της Εδώθε» δεν είναι σύμφωνοι και ζητούν από τον Παν. Γιατράκο να «νὰ βάλλη μέσα ἡ ἐπαρχία ὅποιον ἐγκρίνει». Ο αναφερόμενος «Κουστοκουμιστιώτης» πρέπει να ταυτιστεί με τον καπετάνιο Αντώνιο Κουμουστιώτη, ο οποίος από το 1826 μαζί με τον Πέτρο Μπαρμπιτσιώτη και τον Θεόδωρο Ζαχαρόπουλο βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τους Γιατράκους (βλ. Θ. Κατσουλάκος – Π. Στούμπος, Η Κουμουστά, σ. 69). Τέλος, σημειώνει πως αποστέλλει επιστολές που έλαβε από τους Μούρτζινους και τους «Καπετανιάνους» (: Καπετανάκηδες) της Μάνης και του ζητά να κατέλθει στη Μεσσηνία γιατί η παρουσία του είναι αναγκαία για την ενθάρρυνση του λαού.
|
|
Κείμενο
|
|
Θεῖε μου προσκυνῶ σε.
Μὲ τὸ φθάσιμὸν μου εἰς τὰ ἐδῶ, εὖρον τὸν κόσμον κατεταραγμένον καὶ καθημερινῶς κατατρεγμένον ὑπὸ τὴν καββαλαρίαν ὅπου σχεδὸν περίπου τῶν τριακοσίων καθεκάστην περιφέρωνται καὶ σκλαβώνουν καὶ λεηλατίζουν τοὺς δυστυχεῖς Μεσηνίους, οἵτινες καὶ στενοχωροῦνται τὸ περισσότερον καὶ ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς σας γειτωνάς των. Δὲν ἦτον τόσον αὐτὴ ἡ δυστυχία, ἀλλὰ τὸ περιπλέον ὁποῦ ἔφθασεν καὶ ὁ αἰγυπτιακὸς στόλος, συμποσούμενος ὑπὸ ἑκατὸν πλοῖα πολεμικὰ καὶ φωρτιγά, τὰ δὲ πολεμικὰ ὅλα μόλις εἶναι σαράντα, τὰ δὲ λοιπὰ εἶναι μὲ τροφάς καὶ στρατεύματα. Ἄδεται λόγος ἀπὸ τοὺς ἐν Μωθώνιν ἐξερχομένους ἐμπορικοὺς ὅτι νὰ ἔχη τέσσερες χιλιάδες πεζικὸν τακτικὸν καὶ πεντακοσίους ἱππεῖς εἰς τοῦτο ὅμως δὲν εἴμεθα βέβαιοι, διότι ἐν ὧ ἀναχωροῦσαν αὐτοί, τὰ πλοῖα ἀκόμι δὲν εἶχον ἀράξει εἰς τὸν λιμένα, διὰ νὰ ἠξεύρουν καθαρῶς πόσην ποσότητα ἔχει, ἀλλὰ μὲ συμπερασμόν, εἶπον πρὸς τούτοις ὅτι ἤκουσαν ἀπὸ σημαντικοὺς Εὐρωπαίους οἵτινες εἰς τὴν δούλευσίν του εἶναι, ὅτι δὲν θέλει κάμει κίνημα τῆς θαλάσσης διὰ κανένα μέρος, διότι οὔτως ἔλαβεν ὁδηγίας ἀπὸ τὸν πατήρ του, ἄλλοι δὲ ἤκουσαν ἀπὸ Τούρκους ὅτι θέλει κινηθεῖ διὰ Νήδραν. Αὐτὰ ὅλα τὰ ἠκούσαμεν διὰ φήμης, τοῦτο μόνον σᾶς λέγω, ἀπὸ ἐκεῖνο ὁποῦ βλέπω καὶ γνωρίζω εἰς τὸν ἐδὼ λαόν, διὰ τὰ δεινὰ τὰ ὁποῖα πάσχει ἐσωτερικῶς τε καὶ ἐξωτερικῶς. Ὁ εἰς τὰ ἐνταῦθα ἐρχόμενος εἶναι ἀναγκαῖος, ὅσον τὸ συντομώτερον. Ἀπὸ δὲ Μυσθρὰν εἰδήσεις ἔχωμεν ὅτι ὁ Κουστοκουμιστιώτης ὁ Ἰούδας ἔβαλε τὸν Γιατράκον εἰς τὸ φρούριον, καὶ ἐκείνου ἡ ἐπαρχία ἡ Πέρα Ῥίζα καὶ ἡ Ἐδῶθεν ἔκαμαν ἐπαρχιακὴν συνέλευσιν, καὶ ἐπρόβαλεν εἰς τὸν Γιατράκον ὅτι ἐὰν τὸ ἐπῆρε τὸ φρούριον διὰ τὴν ἐπαρχίαν νὰ βάλλη μέσα ἡ ἐπαρχία ὅποιον ἐγκρίνει, ἢ δὲ τὸ ἐπῆρε διὰ λογαριασμόν του, δὲν θέλει τὸ γνωρίσει ἡ ἐπαρχία εἰς τίποτες οἱ ὁποῖο μὲ γράφουν σήμερον ὅτι θέλει ἐκστρατεύσουν | διὰ τὰ ἐδώ, αὐτοκίνητοι. Σήμερον ἐξαπέστειλλα καὶ τὰ γράμματα τῶν ἀδελφῶν Μουρτζίνων καὶ Καπετανιάνων. Πάλι σᾶς λέγω ὅτι ἡ παρουσία σας εἶναι ἀναγκαιωτάτη, καὶ ὅσον τὸ συντομώτερον νὰ σᾶς ἀπολαύσωμεν. Καὶ μένω μὲ τὸ προσῆκον σέβας.
Τὴν 30 Αὐγούστου 1827
ἐκ τοῦ Φρουτζάλα
ὁ ἀνεψιός σου
Νικήτας σταματελόπουλος
Λάβε καὶ τὰ ἀντίγραφα τοῦ Ἰμπραΐμ.
[ἀντιστρόφως, ἄλλο χέρι:]
450
Νικήτας Σταματελόπουλος
Ἐκ τοῦ Φρουντζάλα τῇ 30 Ἀυγ. 1827
Ἐλήφθη πρώτη 7βρίου
ἀπάντησις τὴν ἰδίαν
|