|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Γενναιου Κολοκοτρωνη προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Λεχούρι (Καλαβρύτων)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
29/08/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
201x255
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Λεχούρι, 29 Αυγούστου 1827
Επιστολή του Ιωάννη (Γενναίου) Κολοκοτρώνη προς τον πατέρα του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει ότι με τον «Κωνσταντάκην» και με τους ταχυδρόμους έλαβε τις διαταγές του. Σημειώνει πως ξεκινούν για τους Πετσάκους και, αφού συναντήσει τον θείο του (τον Δημ. Πλαπούτα), θα του στείλει αναλυτική επιστολή. Σχολιάζει τη νίκη του Δημ. Πλαπούτα στην Καυκαριά (λόφος / θέση ανάμεσα στα χωριά Γουρζούμισα (σημ. Λεόντιο) και Πετζάκους της επαρχίας Πατρών) και τις μεγάλες απώλειες των εχθρών (βλ. και Κ. Τριανταφύλλου, Λεξικό Πατρών, σ. 228-229, 305). Αναφέρεται αναλυτικά στις μελλοντικές κινήσεις του, ενώ ενημερώνει πως ζήτησε από τον Πλαπούτα να «πιάσει» το μοναστήρι της Μακελαριάς, στέλνοντας εκεί τον καπετάνιο Φραγκάκη (και Φραγκόπουλο). Τέλος, επισημαίνει πως οι πρώην προσκυνημένοι, που πέρασαν ξανά στην επανάσταση (βλ. σχετικά [968], [971]), αγνόησαν τις εντολές των εχθρών, αναγνωρίζοντας την ενέργειά τους ως «καλὸν δεῖγμα τῆς πρὸς ἡμᾶς ἐμπιστοσύνης των». Στο υστερόγραφο σημειώνει τον αριθμό των στρατιωτών που διαθέτει και την αποχώρηση των ανδρών του Χρύσανθου Σισίνη, λόγω της εμφάνισης εχθρικών δυνάμεων στην επαρχία τους. Από την πρώτη έκδοση του παρόντος παραλείφθηκε το υστερόγραφο. Ο αναφερόμενος «Κωνσταντάκης» ως κομιστής της αλληλογραφίας και ίσως καιπροφορικών οδηγιών δεν κατορθώθηκε να ταυτιστεί με βεβαιότητα· πιθανόν πρόκειται για τον Κωσνταντίνο (Κωνσταντάκο) Δημητρακόπουλο, μέλος της οικογενείας των εμπίστων ακολούθων του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την Αλωνίσταινα, ο οποίος αναφέρεται ότι αυτή την περίοδο υπηρέτησε στις δυνάμεις του Γενικού Αρχηγού (βλ. ΕΒΕ, Αρχείο Αγωνιστών, φάκ. «Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος»).
|
|
Παραπομπές
|
|
ΥΠΟΜΝ. Ι.Θ.Κ Σελ 539
Υπομνήματα, σ. 539
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Ἰωάννης / Γενναῖος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστὲ μου πάτερ!
ἔλαβον καὶ τὰ μὲ τὸν Κωνσταντάκην καὶ τὰ μὲ τό μεντζήλι γράμματα καὶ διαταγὰς σου καὶ κατ’ αὐτὰς θέλει τὰ βάλομεν ὅλα εἰς πρᾶξιν. Ἥδη εὑρισκόμεθα εἰς τὴν ὥραν τοῦ ἀναχωρισμοῦ διὰ τοὺς Πετζάκους, καὶ δὲν ἔχω καιρὸν νὰ σοῦ ἀποκριθῶ ἓν πρὸς ἕν, ἀλλὰ ἀνταμωνόμενοι μὲ τὸν θεῖον μου, καὶ ὁμιλοῦντες μετ’ αὐτοῦ θέλει ἀποκριθῶμεν εἰς ἕνα ἔκαστον κατὰ τό γράφειν του. Ἡ νίκη τοῦ θείου μου κατὰ τὸν Καυκαριά, ἔγινε μία ἀπό τὰς σημαντικάς. Ἐπειδή ἐφονεύθησαν ὑπέρ τοὺς ἑκατὸν ἐχθροὶ καὶ ἄλλοι τόσοι λαβωμένοι καὶ μεταξὺ τῶν ζώντων Ἀράβων ἔπιασαν καὶ δύο σιμαιοφόρους μὲ τὰς σημαίας των. Ἡμεῖς ἐκκινοῦμεν ταύτην τὴν ὥραν διὰ τῶν Λαπάδων εἰς Πετζάκους, διότι δὲν ἐκρίναμεν ὡς καλὸν νὰ ὑπάγωμεν εἰς Μακελαριάν, διότι τό μοναστῆρι δὲν ἔχει νερὸν καὶ ἔπειτα δὲν ἔχομεν καὶ τὰ ἀναγκαῖα ἐφόδια. Προλαμβάνομεν νὰ πιάσωμεν τοὺς Πετζάκους καὶ τὰ λοιπὰ πέριξ χωρία, διότι ὁ ἐχθρὸς ἀπεφάσισε νὰ πιάση αὐτὰ καὶ τό Μαυρήκι διὰ νὰ σφαλίσῃ τοὺς ἡμετέρους εἰς Καυκαριά. Ἔγραψα τοῦ θείου μου νὰ πιάσῃ τὴν Μακελαρ͜ιάν, στέλλωντας ἐκεῖ τὸν Φραγκάκην. Ὅθεν ἡμεῖς ἀφοῦ ὀχυρώσωμεν αὐτὰς τὰς θέσεις καλά, ἔχομεν ἐλευθέραν τὴν διάβασιν καὶ τὴν κοινωνίαν μὲ τὸν θεῖον μου. Οἱ νεωστοὶ μετακαλεσθέντες προσκυνημένοι, ἐπιμένουν πρὸς τὸ μέρος μας μὲ μίαν πολιτικὴν πρὸς τὸν ἐχθρόν, ὁ ὁποῖος ἔγραψε τῶν καπεταναίων νὰ ὑπάγουν καὶ δὲν ἠθέλησαν, τό ὁποῖον εἶναι καλὸν δεῖγμα τῆς πρὸς ἡμᾶς ἐμπιστοσύνης των. Μ’ ὅλα ταῦτα ἔχομεν καὶ τὰς ἀναγκαίας προφυλακὰς ἀπό αὐτούς. Ἀνταμωνόμενοι μὲ τὸν θεῖον μου, ὡς [...ἀ]μέσως σᾶς κάμνομεν τακτικὰς ἀποκρίσεις εἰς ὅσα μᾶς γράφεις [...] σὲ εἰδοποιήσαμεν καὶ τὰ καθ’ ἡμᾶς καὶ τὰ περὶ τῶν ἐχθρῶν [...] [πρὸς] τὸ παρὸν δὲ μένω ἐν τοσούτῳ εὐσεβάστως.
Τῇ 29 Αὐγούστου 1827
ἀπό Λεχοῦρι
Ὁ υἱὸς σου
Ἰωάννης Κολοκοτρώνης
Τὸ σῶμα μας εἶναι ἕως 1500 πραγματικῶς διότι τοῦ Χρύσανθου ἀπεχώρησαν ἀκούσαντες πρότερον ὅτι ἤθελε κινηθῇ ὁ ἐχθρὸς κατὰ τῶν μερῶν των. Καὶ τώρα ἔστειλε νὰ τοὺς συνάξῃ. Τοὺς κυρίους Μπούκουραν καὶ Ταγκόπουλον ἀσπάζομαι. Ἀνταμωνόμενοι μὲ τὸν θεῖον μου θέλει κάμωμεν τὰς ἀποκρίσεις κατὰ τὸ γράφειν τους.
|