|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Λιβάρτζι, 11 Αυγούστου 1827
Επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον Ανδρέα Μεταξά συνέχεια προηγούμενης (της 8ης Αυγούστου) που δεν σώζεται στο αρχείο. Το γεγονός πως η παρούσα, ενώ είναι το πρωτότυπο και όχι σχέδιο εγγράφου, παρέμεινε στο αρχείο, σημαίνει πιθανόν πως τελικά δεν απεστάλη. Το περιεχόμενο της επιστολής δεν γίνεται ευκρινώς κατανοητό, καθώς γίνονται αναφορές σε προηγούμενα γράμματα που δεν σώζονται, αλλά και γιατί υπάρχει προσπάθεια απόκρυψης του περιεχομένου. Πάντως, ο Κολοκοτρώνης αναφέρεται στην αποστολή του Νικόλαου Πονηρόπουλου στην Δίβρη προς τον Γεώργιο Σισίνη (βλ. και σχετικό [984]). Τον Δημήτριο Νικολόπουλο, απεσταλμένο του Ανδρ. Μεταξά που ενημέρωσε προφορικά τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη, ο επιστολογράφος τον αποστέλλει στον Δημήτριο Πλαπούτα (Κολιόπουλο) για να πληροφορήσει και εκείνον. Τέλος, ο τελευταίος ενημερώνει πως «ἐδιάθεσε καλῶς» τα στρατόπεδα του Δημ. Πλαπούτα και Γενναίου Κολοκοτρώνη και σκοπεύει να μεταβεί στα Δερβένια (Λεονταρίου) και από εκεί στη Μεσσηνία. Εσωκλείει επιστολή προς τον Hamilton, την οποία ζητά από τον Ανδρεά Μεταξά να μεταφράσει και να προωθήσει στον αποδέκτη. Ο Κολοκοτρώνης τέλος αρνείται στον παραλήπτη το ενδεχόμενο να μεταβεί στο στρατόπεδο, καθώς θεωρεί «πολλὰ ἀνώτερον» την παραμονή του στην έδρα της Διοίκησης.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἀδελφὲ Μεταξά.
Εἰς τὰς 8 τοῦ παρόντος μὲ τὸν κὺρ Νικόλαον Παπαδιαμαντόπουλον σᾶς ἔγραφα περικλείων διάφορα γράμματα, καὶ μάλιστα ἀναφοράν μου, καὶ ἰδιαίτερον διὰ τὸν ἀρχιστράτηγον, τὰ ὁποῖα προσμένω νὰ μάθω ὅτι ἔλαβες ἀσφαλῶς καὶ ἐνεχείρισες ἀμέσως. Ἤδη ἀποκρίνομαι εἰς τὸ μὲ τὸν Δημ. Νικολόπουλον γράμμα σου, εἰς τὸ ὁποῖα ἴδα ὅσα μὲ γράφεις, καὶ ἀπὸ στόματος αὐτοῦ ἤκουσα τὰ περιπλέον, καθ’ ἃ συνενοήθημεν ἀμέσως διὰ νὰ ἐνεργηθῶσι τὰ χρειώδη, καὶ ἐπὶ τούτου ἔστειλα καὶ τὸν Πονηρόπουλον εἰς τὸν Σισίνην. Ἀπαιτεῖται ὅμως νὰ γίνη δραστήριος ἐνέργεια αὐτόθεν, καὶ νὰ εἰδοποιήσετε καὶ ἐμένα ὅσον τάχιστα πρός ὁδηγίαν μου. Τὸν Νικολόπουλον ἔστειλα εἰς τὸν Κολιόπουλον, διὰ νὰ ἀκούση καὶ ἐκεῖνος τοὺς λόγους του. Ἐγὼ ἀφοῦ ἐδιάθεσα καλῶς τὸ στρατόπεδον τοῦ Κολιόπουλου εἰς Ἁγίαν Εἰρήνην, καὶ τὸ τοῦ Γενναίου εἰς Ἅγιον Βλάσιον ἀπερνῶ διὰ τὰ Δερβένια διὰ νὰ δυνηθῶ καὶ ἐκεῖνο ν’ αυξήσω καὶ ἕως τὰ Μεσσηνιακὰ φρούρια [[Δερβένια]] νὰ προχωρήσω, καθὼς ἀπὸ τὰ ἐσώκλειστα, τὰ ὁποῖα ἀφοῦ διαβάσεις δίδεις ἢ στέλλεις βουλωμένα, πληροφορεῖσαι. Λάβε ἕνα γράμμα μου διὰ τὸν κ. Ἄμηλτον, τὸ ὁποῖον σὲ παρακαλῶ νὰ μεταφράσῃς καὶ νὰ ἐνχειρίσῃς ἢ στείλεις ἀσφαλῶς. Περὶ τοῦ ἐρχομοῦ σου εἰς τὸ στρατόπεδον ἀδελφὲ δὲν τὸ κρίνω εὔλογον, διότι θεωρῶ πολλὰ ἀνώτερον τὴν εἰς αὐτόσε διατριβήν σου, μάλιστα τώρα διὰ τοῦτο μείνε αὐτοῦ ὑποφέρων γενναίως κάθε καταδρομήν, ἕως νὰ ἰδῶμεν τὶ θὰ εὐδοκήση ὁ Θεὸς διὰ τὴν δυστυχῆ Πατρίδα μας. Ἀσπάζομαι ὅλους τοὺς φίλους· καὶ μένω.
Τῇ 11 Αὐγούστου 1827 Λειβάρζι
ὁ ἀδελφός σου
Θ. Κολοκοτρώνης
|