|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Δημητρη Πλαπουτα προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Δεμέστιχα (Πατρῶν)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
27/07/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
161x215
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Δεμέστιχα, 27 Ιουλίου 1827
Επιστολή του Δημητρίου Πλαπούτα προς τον Γενναίο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει για τους προσκυνημένους που «ἐμβήκαν εἰς τὴν εὐθείαν ὁδόν». Δύο ημέρες νωρίτερα είχε αποστείλει και άλλη επιστολή στην οποία αναφερόταν σε προσκυνημένους που θα συγκέντρωναν τις οικογένειές τους και την περιουσία τους και θα επέστρεφαν στην πλευρά των επαναστατών (βλ. σχετικό). Με το παρόν δηλώνει ότι ξεκίνησαν και έρχονται, γι’ αυτό ζητά να στείλει έναν «φρόνιμον κολιντζή» να συγκεντρώσει στρατεύματα, που είναι διασκορπισμένα και να μην παρενοχλεί τους μετανοημένους που σταδιακά θα ενταχθούν στις ελληνικές δυνάμεις. Τέλος ζητά επιτακτικά τρόφιμα, γιατί οι στρατιώτες «λιμοκτονοῦν» καθώς και «φουσέκια».
|
|
Παραπομπές
|
|
ανεκδοτο
Αδημοσίευτο
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολιόπουλος (Πλαπούτας) Δημήτριος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε
Καὶ χθὲς σᾶς ἔγραφον, καὶ αὖθις σᾶς λέγῳ ὅτι αἱ φαμελείαι, καὶ πρᾶγμα τῶν προσκυνημένων ἄρχησαν σήμερον καὶ ἔρχωνται καὶ ἀπερνοῦν ἀπὸ ἐδῴ καὶ τραβοῦν κατ’ αὐτὰ τὰ μέρῃ καὶ δὲν μένει πλέον ἀμφιβολία κἀμία διὰ τοὺς προσκυνημένους ὅτι ἐμβήκαν εἰς τὴν εὐθείαν ὁδόν, διὰ τούτῳ νὰ εὐγάλῃς ἕνα κολιντζὴν νὰ συναξῃ τὰ στρατεύματα ὁποῦ εἶναι ἕως Γουμενῄτζα διασκορπισμένα καὶ ἕως τὸ βράδυ, ἕως τὸ πρωΐ νὰ εἶναι ὅλλα ἐδώ. Ἂς βιάσῃ καὶ ὁ Γεναίος τὰ στρατεύματά του ὁποῦ νὰ ταχύνῃ τὸν ἐδὼ ἐρχομόν του ὁποῦ ἐνονώμενοι ὅλλοι αὕριον τὸ βράδυ νὰ κινηθῷμεν. Ἐκλαμπρώτατε γένημα καὶ σφαχτὰ ὅτι οἱ στρατιῶται λυμοκτονοῦν, καὶ λιποταξία θὰ γένῃ χωρὶς ἄλλον ἐκ τούτου. Πρὸς τούτοις καὶ τὰ φουσέκια νὰ μᾶς προφθάσουν καὶ ἐν τοσούτῳ μένω.
τῇ 27 Ἰουλλίου 1827
Δεμέστιχα
ὁ ἀδελφὸς δημητρακης πλαπουτας
Νὰ εὐγάλῃς ἕνα φρόνιμον κολιντζὴν διὰ νὰ συνάξῃ τὰ στρατεύματα καὶ νὰ μὴν ἐγγίζει τοὺς προσκυνημένους δι’ ὅλλου οὔτε πράγμα τους οὔτε αὐτοὺς ἕως νὰ τοὺς βάλῳμεν εἰς ἕνα δύω τουφέκια νὰ τοὺς εὐγάλῳμεν εἰς τὸ μεϊντάνη – διὰ νὰ μὴν ἐξηγριώνονται πρὸς τὸ παρόν.
[ἐπὶ τοῦ νώτου, μέ ἄλλο χέρι:]
ἀρ. 357
Δ. πλαπούτας
Δεμέστιχα, ἐγράφη Ἰουλίου 27
Κιρίτζοβα ἐλήφθη Δ. 27
ἀπόκρισις Δ
|