|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Δημητρη Πλαπουτα προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Δεμέστιχα (Πατρῶν)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
25/07/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
1
|
|
Διαστάσεις
|
|
211x249
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Δεμέστιχα, 25 Ιουλίου 1827
Επιστολή του Δημήτριου Πλαπούτα προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει πως ήρθαν όλοι οι «τουρκοπροσκυνημένοι» και έδωσαν υπόσχεση να πάρουν τις οικογένειές τους και το «πράγμα τους» (: κινητή περιουσία) και να πάνε όπου βρίσκεται ο Πλαπούτας. Υπόσχονται ότι θα επιστρέψουν έως την επόμενη Τετάρτη. Ο Δημ. Πλαπούτας αιτιολογεί αυτή τους την καθυστέρηση, καθώς έχουν τις οικογένειές τους στις περιοχές που κατέχουν οι Τούρκοι (βλ. και σχετικό [971]). Στο υστερόγραφο διαμαρτύρεται, γιατί είχε προτείνει να μπουν σκοπιές (καραούλια), ώστε να αποτρέπονται οι λιποταξίες και δεν εισακούστηκε. Έτσι έφυγαν πολλοί στρατιώτες και πήραν μαζί τους τροφές και «γέννημα». Ζητά να αποσταλούν τρόφιμα γιατί στο στρατόπεδο έχουν πλήρη έλλειψη. Μαζί με το παρόν αποστέλλει και το «μαρτυρικόν», ασφαλώς το σχετικό [930], που αφορά τον κατάσκοπο Ευστάθιο Τζιβίκη, και ζητά να σταλεί στη μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και του Αγίου Γεωργίου στον Φενεό για «να το υπογράψουν όσοι το ήκουσαν».
|
|
Παραπομπές
|
|
ανεκδοτο
Αδημοσίευτο
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολιόπουλος (Πλαπούτας) Δημήτριος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε
Σήμερον πάλιν σᾶς ἔγραφον περὶ τῶν τουρκοπροσκυνημένων καὶ αὕθυς σᾶς λέγῳ ὅτι ἤλθον ὅλλοι καὶ μᾶς ἔδωσαν λόγον τιμής ὑποσχώμενοι νὰ ὑπάγουν ἀπόψε ἕως αὕριον τὸ βράδυ νὰ πάρουν τὰς φαμηλίας τους καὶ πράγμα τους ὁποῦ τὰς ἔχουν μέσα εἰς τούς Τούρκους καὶ νὰ τὰς εὕρουν νὰ τὰς περάσουν ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἀπάνω ὁποῦ εἴμεθα ἡμεῖς καὶ ὑπεσχέθησαν ὅτι ἕως τὴν Τετράδην τὸ γεύμα νὰ εἶναι ἄφευκτα ἐδῶ, μὴν ἀμφιβάλης ἐπειδή καὶ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτὴν τὴν ἔδωσαν μὲ σταθερότητα καὶ θὰ ἔλθουν ἄφευκτα, ἡ ἄργιτά τους, ἕως τὴν Τετράδην εἶναι ὅπου ἔχουν τὰς φαμηλείας τους κοντὰ εἰς τούς Τούρκους καὶ νὰ ὑπάγουν νὰ τὰς πάρουν μὲ κάθε τρόπον νὰ τὰς φέρουν ἐδῶ, καὶ νὰ τὰς περάσουν ἐπάνω, καὶ νὰ σταθοῦν ὅλλοι αὐτοὶ μὲ ἡμᾶς, καὶ ἐν τοσοῦτῳ μένω.
Τῇ 25 Ἰουλλίου 1827
Δεμέστιχα
ὁ άδελφός σου
Δημητρακης πλαπουτας
Εἰμὴ ὅταν ἀναχώρησα σοὺ εἶπα διὰ νὰ βάλῃς καραβούλια ἐμπρὸς νὰ κοιτάζουν νὰ πιάνουν τοὺς λυποτακτούντας στρατιώτας αὐτοὶ ὅσον πράγμα ηὔραν τὸ ἐπῆραν καὶ ἔφυγαν καθὼς καὶ γένημα, ἐδώ πλέον γένημα δὲν εἶναι οὔτε κρέας καὶ οἱ στρατιώτες λυμοκτονοῦν διὰ τούτῳ νὰ μᾶς προφθάσεται ἀπὸ αὐτοῦ καὶ γένημα καὶ κρέας ὅτι εἴμεθα διὄλου ὑστεριμένοι
Λάβε τὸ μαρτυρικὸν ὑπογραμμένον καὶ στείλε το εἰς τὸ Σπύλαιον νὰ τὸ ὑπογράψουν ὅσοι τὸ ἥκουσαν καὶ εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον.
Τὸν ἀνεψιόν μου Γεναίον ἀσπάζομαι ἐχάρην τὸν ἐρχομόν του.
|