|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Φρουτζάλα (σημ. Θουρία), 11 Ιουλίου 1827
Επιστολή του Νικήτα Σταματελόπουλου προς τον Ιωάννη (Γενναίο) Κολοκοτρώνη με την οποία μεταφέρει πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού. Από το παρόν φαίνεται πως υπήρχε σχεδόν καθημερινή αλληλογραφία μεταξύ των δύο ανδρών, αν και στο αρχείο σώζονται ορισμένες μόνον από τις επιστολές που αντάλλαξαν. Οι εχθρικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στον Κουμπέ, με σκοπό να κατευθυνθούν προς το Νησί (Μεσσήνη) «ὁποῦ εἶναι τὰ εἰσοδήματα, ἐμποδίζοντες τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ τοῦ νὰ περιμαζόξωσιν» (βλ. σχετικό [939]). Ο Νικ. Σταματελόπουλος παραπονείται πως έχει αποστείλει τέσσερα γράμματα, χωρίς να λάβει απάντηση και απορεί γιατί δεν τον ενημερώνει και εκείνος. Ζητά να μάθει πώς εξελίσσονται τα πράγματα στα Καλάβρυτα, όπου βρίσκεται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ακόμη αναφέρει ότι αποστέλλει αντίγραφο γράμματος του Ιωάννη Καποδίστρια προς τον αδερφό του για ενημέρωση. Ακόμη τον ενημερώνει πως οι Κοντοβουνίσιοι καπετάνιοι είναι έτοιμοι να τους συνδράμουν, αν στήσουν στρατόπεδο για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς. Ο αναφερόμενος Αναγνώστης είναι μάλλον ο Παπατζώρης (βλ. και σχετικό [939]), ενώ ο αναφερόμενος «κ. Θεοδωρής» είναι το ίδιο πρόσωπο που σε άλλες πηγές αναφέρεται ως «καπετάν Θεοδωρής» και ακολουθούσε τον Νικηταρά (βλ. Τ. Γριτσόπουλος – Κ. Κοτσώνης. Ιστορικόν Αργολικόν Αρχείον, σ. 163). Η περιοχή της «Αγιάς» αναφέρεται στη ομώνυμη κορυφή (Αγιά και Αγυιά) του όρους Αιγάλεω Μεσσηνίας, στα Κοντοβούνια, κοντά στο χωριό Σαμπρίκι (σημ. Μεταξάδα). Η παρούσα απεστάλη από τον παραλήπτη της στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη προς ενημέρωσή του (βλ. σχετικό [944]).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἀδελφὲ καπ. Γιάνη σὲ ἀσπάζομαι
ὁ κ. Θεοδωρής σᾶς ἀσπάζεται
Χθὲς καὶ προχθὲς σοῦ ἔγραφον τὰ ἐνταῦθα καὶ τὰ ὅσα μανθάνω περὶ ἐχθροῦ, σήμερον πάλιν ἀπὸ Κυτριαῖς ἦλθον ἄνθρωποι οἱτινες καὶ μᾶς εἶπον βεβαίως, ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἐσυνάχθη ὅλος εἰς Κουμπὲ ἀπὸ ὅλα τὰ φρούρια, καὶ τὸ ἔχει σκοπὸν διὰ νὰ ῥίψῃ στρατόπεδον καὶ τὰ τζαντήρια του εἰς Νησὶ ὁποῦ εἶναι τὰ εἰσοδήματα, ἐμποδίζοντες τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ τοῦ νὰ περιμαζόξωσιν, ἵσως ἐκτελέσει τὸν σκοπόν του ὡς εἰς Καλάβρυτα ἔκαμεν, τὸ ὁποῖον καὶ δέν τὸ ἐλπίζει ποτέ. Ἐνῷ μετὰ τὸν ἀναχώρησμόν μου αὐτόθι, σοῦ ἔχω τέσσαρα γράμματα γραμμένα, ὁποῦ και ἕως ἤδη οὐδεμιᾶς ἀποκρίσεώς σου ἔλαβον, καὶ εἰς τοῦτο ἀπορῶ, διὰ τοῦτο στέλνω ἐπίτηδες τὸν πεζὸν εἰς τὸ νὰ μὲ εἰδεάσῃς, ἀμέσως, χωρίς νὰ τὸν ἀλικοντήσῃς, οὔτε στιγμήν, κοιτάζοντας καὶ μία διαφοράν του ποῦ αὐτοῦ ἔχει με ἕνα Καρητινόν, χωρίς ὅμως νὰ ἐμποδιστῇ διόλου, ἐπειδή εὑ[ρίσκο]μαι εἰς ἀπορίαν τὶ κάμνεις· καὶ μάλιστα καὶ περὶ τοῦ Γέρου τὶ ἔτρεξεν [εἰς τὰ Κα]λάβρυτα, ἂν ἀληθεύουν ὡς τὰ μανθάνω ἐδῶ, λάβε καὶ ἕνα ἵσον τοῦ Καποδίστρια ὁποῦ πρὸς τὸν ἀδελφὀν του στέλνει εἰς τὸ νὰ ἰδῆς τὰ γεγραμμένα του. Εὑρισκόμενος λοιπὸν εἰς μεγίστην ἀνυπομονησίαν εἰς τὸ νὰ μάθω ἂν ἐκίνησες ἤ ὄχι, διὰ νὰ ἰδῶμεν τὶ θὰ γενῶμεν, έν τοσούτῳ δὲ ἀνασπαζόμενός σας μένω. πρὸς τούτοις ἀπὸ τοὺς Κοντοβουνίσους καπεταναίους ἔλαβον γράμματα οἵτινες καὶ μοῦ λέγουν τὶ νὰ κάμνουν, ἂν ἔχωμεν σκοπὸν νὰ στήσωμεν στρατόπεδον διὰ νὰ ἀντιπαραταχθῶμεν μὲ τὸν ἐχθρόν, νὰ εἰπῶμεν εἰς τὰ ἐκεῖ μέρη κατὰ Ἁγ͜ιά, καὶ μᾶς μαντηνίρουν ἀπὸ ψωμὶ καὶ κρέας διὰ ὅσον στράτευμα ἔχομεν, πρήν νὰ συναχθῶμεν, ἐγώ ὅμως τοὺς ἔγραψα εἰς τὸ νὰ ἔλθουν μερικοὶ ἐδῶ νὰ τοὺς ὠμιλήσω.
έκ τοῦ Φρουτζάλα
τῇ 15 Ἰουλίου 1827
ὁ ἀδελφὸς
Νικήτας Σταματελόπουλος
[πλαγίως μὲ ἄλλο χέρι:]
κἀγώ Ἀναγνώστης προσκυνῶ
[ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ γενναιωτᾶτῳ Στρατηγῷ Κυρίῳ Ἰωάννῃ. Θ. Κολοκοτρώνῃ
|