|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Παναγιωτη Γ. Κω
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Ἁλμυρός
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
09/04/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
194x288
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Αλμυρός, 9 Απριλίου 1827
Επιστολή του Παναγιωτάκη Γιαννέα-Καπετανάκη προς άδηλο παραλήπτη, αλλά προφανώς προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνει πως την Κυριακή των Βαΐων (27 Μαρτίου 1827) οι δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά κατευθύνθηκαν έως την Καλαμάτα και αιχμαλώτισαν κατοίκους της Μεσσηνίας (βλ. και σχετικό). Στη συνέχεια ο Ιμπραήμ πασάς δοκίμασε να προελάσει προς τη Βέργα, αλλά ανακόπηκε η πορεία του από τις τοπικές ελληνικές δυνάμεις με τη συνδρομή και ενός σπετσιώτικου πλοίου με καπετάνιο τον Αλέξανδρο Γεωργίου Τζίνη που προέβη σε κανονιοβολισμό. Ο επιστολογράφος δηλώνει πως αποφάσισε να κρατήσει στον Αλμυρό το πλοίο, για την ασφάλεια της περιοχής. Ο καπετάνιος ζήτησε να εκδοθούν τα απαραίτητα έγγραφα από τη Διοίκηση για να παραμείνει στην περιοχή με τη συμφωνία: «ὅ,τι πρέζα [: λεία] κάμει» να την αποστέλλει στη Διοίκηση και να του αποδίδεται «ὁ κόπος του», δηλαδή το μερίδιο που δικαιούται. Μετά την παραλαβή της παρούσας ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διόρισε τον Παναγιωτάκη Γιαννέα Καπετανάκη, από κοινού με τον εξέδελφό τοτ Γιαννιό Καπετανάκη, να έχουν «100 στρατιώτας» και να ασκούν αστυνομικά καθήκοντα στην περιοχή του Αλμυρού που είχε συρρεύσει κόσμος «διά τον φόβον του εχθρού» (βλ. τη διαταγή του Θ. Κολοκοτρώνη στο Στ. Καπετανάκης, Οι Μανιάτες, σ. 760-761).
|
|
Παραπομπές
|
|
Αδημοσίευτο
|
|
Συντάκτης
|
|
Καπετανάκης Γιαννέας Παναγιώτης
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρώτατε παποῦ μου ταπινῶς προσκυνῶ σύν τώ ἀναστάντι Χρηστῶ.
Πρότον ἐροτῶ διὰ τὴν ποθητήν μοι ἀγαθὴν ἡγίαν σας, ἂν ἐροτάτε καὶ διὰ μέρος μας χάριτι θία καὶ μὲ τὴν εὐχήν σας καλῶς ἡγιαίνωμεν ἕως ὅρας. Ἑπομένως σᾶς ἡδοπιῶ ὅτι τὴν Κυριακὴν τῶν Βαΐων ἥλθεν ὁ Ἡμπραΐμης ἔως Καλαμάτα καὶ ἐσκλάβοσεν μερικοὺς Μεσινίους. Ἐδωκήμασεν καὶ ἕως τὴν Βέργα, ἀλλ’ ἐπειδή καὶ ἔτιχεν ἕν πλοίον πετζιότικον τοῦ καπετάν Ἀλεξάνδρου Γεωργίου Τζήνη καὶ ἄρχησεν κανονιαῖς ἐμψυχώθησαν περισσοτέρος καὶ ἡ ἐν τη στερεὰ ευρισκόμενοι στρατιώται καὶ ἐβάστηξαν τὴν Βέργα καὶ δὲν ἐπροχώρησεν ὁ ἐχθρὸς κωντά, διατούτο ἐκρήναμεν εὔλογον νὰ βαστήξω ἐδῶ αὐτῶ τὸ πλοίον διὰ νὰ φυλάττη ἀπὸ Ἀλμυρὸν ἔως τὰ τρία κάστρια ἐπειδή τα καΐκια καθημερινῶς ἀπὸ τὰ κάστρια δὲν ἀπολύπουν καὶ τὸ ἄλλω μᾶς χρησιμεύη μεγάλως διὰ τὴν Βέργαν. Ἐπειδή ἠξεύρης ὁποῦ εἰς τούτα τὰ μέρη εἶναι ὁλήγοι στρατιώται, ὅθεν ἐπαρακαλέσαμεν πολὰ τὸν ἄνω ἠρημένον καπητάν Ἀλέξανδρον διὰ νὰ μήνει ἐδῶ καὶ μὲ πολοῦς κόπους τὸν ἐκαταπείσαμεν καὶ ἀπεφάσησεν να μήνει, ὅμως μᾶς ἐζήτησεν γράμματα ἀπὸ τὴν Σ(εβαστὴν) Διοίκησιν καὶ διὰ τούτω στέλνω τὸν παρὸν μαχσοὺς πρὸς τὴν ἐκλαμπρότητά σας ὁποῦ νὰ πασχήσεται νὰ μᾶς εὐγάλεται αὐτὰ τὰ γράμματα καὶ ὁ τι πρέζα ἤθελε κάμει νὰν τὴν ἐξαποστέλνει πρὸς τὴν Σ(εβαστήν) Διοίκησιν να γήνεται ἡ κρήσης καὶ ἄν εἶναι νόμημη πρέζα, νὰ λαμβάνει καὶ αὐτὸς τὸν κόπον του, καὶ παρακαλῶ ὁποῦ νὰ πασχήσεται να τελιόσει αὐτή ἡ ὑπόθεσις καὶ μὲ τὸν ἤδιον παιζὸν περιμένω τιμίαν σας ἀπόκρησιν ὁμοίως καὶ τὰ γράμματα ἠδεάζοντας με καὶ ὅ τι νέα ἔχεται καὶ μένω μὲ ὅλον τὸ σέβα[ς].
τῃ 9 Ἀπριλλίου 1827, Ἀλμυρόν
ὁ εν[γονός] σου
Πα[να]γιωτάκης Γ. Κπ.
[ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Παναγιωτάκης Καπετανάκης
Ἀλμυρὸν 9 Ἀπριλίου
|