|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Αναγνωστη Παπασταθοπουλου ή Κατασταθοπουλου (μπορει να ειναι τυπογραφικο λαθος) προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Καλαμάκι (Κορινθίας)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
02/04/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
188x305
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Καλαμάκι, 2 Απριλίου 1827
Επιστολή του Αναγνώστη Παπασταθόπουλου, από το Καλαμάκι, προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με την οποία τον ενημερώνει πως ορισμένοι οπλαρχηγοί του Χρύσανθου Σισίνη αναχαιτίστηκαν «ἐξ αἱτίας τῶν στρατηγῶν» Πετιμεζά και του [Αναγνώστη] Κορδή, οι οποίοι προσπαθούσαν να «βιάσουν τη στρατολογία». Η ασαφώς διατυπωμένη φράση πρέπει να αφορά τις συνεχιζόμενες διενέξεις για τη στρατολογία στην επαρχία Καλαβρύτων, που εμφανίζονται και σε άλλα έγγραφα του αρχείου. Το σώμα του Αναγν. Παπασταθόπουλου έχει στρατοπεδεύσει στο Καλαμάκι, με σκοπό να μεταβεί στα Μέγαρα και από εκεί με καΐκια να περάσει στο στρατόπεδο της Αττικής. Αναφέρει επιπλέον πως οι επικεφαλής των σουλιωτικών σωμάτων, που βρίσκονταν στο Λουτράκι (βλ. σχετικά [848], [849], [864]), τους ζητούν να τους περιμένουν, για να μετακινηθούν όλοι μαζί, αλλά ο ίδιος σκοπεύει να εφαρμόσει τη διαταγή του αρχηγού Γ. Καραϊσκάκη και του Γενναίου Κολοκοτρώνη (βλ. και σχετικό [839]). Αναφέρεται, ακόμη, σε μια υπόθεση που αφορά την επαρχία του (: Πύργου), χωρίς να μας είναι σαφές το ακριβές νόημα της διατύπωσης, πιθανότατα όμως πρέπει να αφορά τις προσόδους της επαρχίας και τη χρηματοδότηση της εκστρατείας του οπλαρχηγού. Από άλλες πηγές γνωρίζουμε ότι άμεσα το σώμα του Αναγν. Παπασταθόπουλου περασε στο στρατόπεδο στο Κερατσίνι (Γενναίος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα, σ. 159).
|
|
Παραπομπές
|
|
Αδημοσίευτο
|
|
Συντάκτης
|
|
Παπασταθόπουλος Ἀναγνώστης
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρόταται!
Τὰς διαταγάς σας ἔλαβον, καὶ ὃς μὰς διορίζεται οὕτως ἀκολουθάμαι. Ἐπιδῆ ὅμως καὶ διὸ τρὶς καπεταναίοι, τοῦ στρατηγού Χρυσάνθου, με διακοσίους σχεδὸν στρατιότας ἀλικοτίστηκαν πίσο, ἕως σίμερον, ἐξ αἱτίας τῶν στρατηγῶν Πετιμεζάδων καὶ Κορδῆ, διὰ νὰ βιάσουν τὴν στρατολογίαν τους, διὰ τοῦτο καὶ οἱ μὲν ἐστάθημεν ἕως σίμερον ἐδὸ εἰς Καλαμάκι καὶ ἅβριον ἀπερνόμεν εἰς Μέγαρα, καὶ ἀπ’ ἐκεὶ θέλει στίλομεν ἐπίτηδες ἅνθροπον πρὸς τὸν ἀρχιγὸν Καραϊσκάκη καὶ πρὸς τὸν στρ. κ. Γαινέον, διὰ νὰ ἰσακουσθόμεν καὶ νὰ με στίλουν τὰ ἀναγκαία καΐκια διὰ τὸ πέρασμά μας καὶ να ἀνταμωθόμεν ὅθεν μὰς διορίσουν. Καὶ πάλην ἁπ’ ἐκεὶ σὰς γράφομεν. Οἱ στρατηγοὶ Πετημαι(ζαίοι) ηλθον ἕως τὴν ἐπαρχίαν Κορίνθου, ἀλλ’ ἐδὸ δὲν ἐφάνησαν. Μᾶς εἶπον καὶ οἱ στρατηγοὶ Σουλιόται ὅτι νὰ ἀνταμοθῶμεν εἰς Μέγαρα τὴν Δεφτέραν, καὶ ἀπ’ ἐκεὶ νὰ ἀπεράσομεν μαζί, ἀλλ’ οἱμίς πάντοτε ἔχομεν βάσιν τὴν ἀπόφασιν τοῦ ἀρχ. Καραϊσκάκη καὶ ἀδελφοῦ κ. Γαινέου καὶ περὶ τούτου θέλει ἰδεάσομεν καὶ αὐτόν.
Διὰ τὰ ὅσσα σὰς ἔγραψα περὶ Πύργου, καμία τελία ἀπόκρισις δὲν μοῦ ἐδόθη. Διὰ τοῦτο σὰς ἀναπερικαλό, ὅπού νὰ δοθὶ τέλος εἰς αὐτὴν τὴν εἰπόθεσιν καὶ νὰ μαὶ γράψεται ἀποφασιστικός ἐκεῖνο ὅπου κρίνεται εὔλογον καὶ δίκαιον, καθ’ ὅτι ἡ ὑστέρισις τῶν ἐξόδων μου, καὶ τὸ δικαιὸν μου, εἶναι πολλὰ δινατὰ μέσα διὰ νὰ βεβαιόσουν καθ’ ἕναν.
Ελπίζο λιπὸν ἡ ἀπόκριση ὅπου τόρα θέλει με δόσηται νὰ εἶναι τέλια ἀποφασις εἰς αὐτό, ὅπου ἀνηκει καὶ νὰ ἰσιχάςῳ καὶ ἐγώ ἀπὸ τὲς ὐποψίες. ἐγὼ δέ μένω πάντοται με ὅλλον τὸ ἀνήκον σέβας ὑποσιμιοῦμαι.
Τη 2 Ἀπρ. 1827
Καλαμάκι
πρόθυμος τὴν διαταγὴν
ἀναγνώστη. Δ. παπασταθόπλος
[ἐπὶ τοῦ νώτου:]
ἀρ. 21 ἀναγ. Παπασταθόπουλος
2 Ἀπριλίου Καλαμάκι 1827
τὰ αναγγαία
|