|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
στρατόπεδο Κερατσινίου, 13 Μαρτίου 1827
Επιστολή του Γεώργιου Καραϊσκάκη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία απαντά σε προηγούμενη της 10ης Μαρτίου που απέστειλε ο Κολοκοτρώνης από το Καστρί (σημ. Ερμιόνη, βλ. Αρχείο Καραϊσκάκη, σ. 90). Ο Καραϊσκάκης δηλώνει την ευχαρίστησή του που αναλαμβάνει ο Γενναίος Κολοκοτρώνης την ηγεσία της εκστρατείας της Αθήνας. Απαντά στον Θεόδ. Κολοκοτρώνη πως δεν ακούει «ἰδιοτελεῖς καὶ ἰντριγαντάδων ἀνθρώπους», καθώς εκείνος στην επιστολή του σημείωνε: «δεν θέλεις δόσει εις το εξής βάσιν εις όσα οι ιδιοτελείς σε πληροφορούν περί Πελοποννησίων». Ο Καραϊσκάκης δηλώνει πως μένει πιστός σε όσα προφορικά και γραπτά είχαν συμφωνήσει οι δύο άνδρες, για την επιστροφή των «αδελφών στρατηγών», προφανώς των Πελοποννήσιων που μετείχαν στην εκστρατεία της Αθήνας, για να «ἀποδιώξουν τούς ἐχθρούς». Στο υστερόγραφο αναφέρει πως έλαβε και μία επιστολή του Γενναίου Κολοκοτρώνη στον οποίο απάντησε. Πρόκειται για την επιστολή του Γενναίου της 12ης Μαρτίου, από το Σοφικό, καθώς βρισκόταν καθ’ οδόν για την Αθήνα (βλ. Αρχείο Καραϊσκάκη, σ. 94-95). Το κείμενο είναι ιδιαίτερα δυσανάγνωστο.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐξωχώτατε ἀδελφέ!
Ἔλαβον τὸ ἐπιθυμιτόν μοι γράμμα σου, ἐχάρικα τὴν ἡγίαν σου, καὶ ἐκατάλαβα τὰ γραφώμενά σου, εἶδον ἀδελφέ, διὰ τὴν φροντίδα ὁποῦ ἔλάβεται τὸ νὰ ἐξαποστείλῃς τὸν υἱόν σου καὶ ἀδελφόν μου Γενναῖον, τὸ νὰ καταφθάσῃ ἐδῷ, μ’ ὅλον ὅτι πρωτίτερως ἤθελεν ἔλθει πλὴν αἱ ἀντενέργειαι, δὲν τὸν ἄφεισαν, μ’ ὅλον τοῦτο ἀδελφέ! ἡ επιθυμία εἰδικί μου καὶ ἑμὲ εἶναι τιαύτη, τὸ νὰ ἔλθῃς νὰ συναγωνισθῷμεν ἀντάμα μὲ τὸν υἱὸν σας διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν Ἀθηνῶν, τῶρα ὁποῦ ὁ ἀλαζὼν Κιοταχῆς ἔφθασεν εἰς μεγάλην ἀδυναμίαν.
Πρὸς τούτοις εἶδον νὰ μου λές, ὅτι νὰ σᾶς +...+ τὰ γράμματὰ μου, καὶ ὅτι ἐγὼ νὰ ἀκούῳ, εἰδιοτελῶν καὶ εἰντριγαντάδων ἀνθρώπων, τοῦτο ὅμως ἀδελφὲ μὴν τὸ πιστεύεις, ὅτι ὁ Καραϊσκάκης νὰ εἶναι τιούτος, ἐπειδὴ ἄν εἶμουν τιούτος δὲν ἤθελεν βέβαια, ἀκολουθήσουν τόσοι ἀδελφοὶ στρατηγοί, καὶ νὰ κάμωμεν τὰ γνωστά σου λαμπρὰ κατορθώμματα είς τὴν Στερεάν Ἑλλάδα, μ’ ὅλον τοῦτο φθάνει ὁποῦ νὰ ἐλευθερώσῳμεν ἐδῷ τάς Ἀθήνας, ἵνα παρευρεθεί δι’ ἑσᾶς εἰς τὴν ἀπελευθέρωσίν των, καὶ ἔπειτὰ μὲ ὅλους τοὺς ἐνταῦθα συναγωνιζομένους στρατηγοὺς θέλει καταφθάσῳμεν καὶ αὐτοῦ, διὰ νὰ άποδιώξωμεν τοὺς ἐχθρούς, καὶ ἀπὸ τὴν αὐτώθῃ πατρίδα μας. Ἕμὲ ὅμως, γέρων Κολοκοτρῶνη, νὰ μὲ γνωρίζῃς τιούτον εἰς ὅσα προφωρικῷς ὀμιλήσαμεν καὶ ἐγκράφως ἐκάμαμεν πρὸς τὰ συμφέρωντα τοῦ Ἔθνους καὶ είς τοῦτο ἐπάνῳ θέλει σταθῷ μέχρι τελευταίας +...+
Εἶδα νὰ μου σιμιόνειται καὶ τὴν ἐξοικονόμιση, ὁποῦ ἔκαμαν οἱ ἀδελφοί, διὰ τοὺς ἀγωνιζομένους ἀδελφούς των, καὶ ἂν αὐτοὶ κάμουν τὸ χρέως των, πρὸς τοὺς ἀδελφούς των, τούτοι δὲν χρεωστοῦν ἄλο τι ὑμι εὐχόσουν καὶ αὐτὸ τὸ ὀλίγον ἕμμα ὁποῦ τούς ἔμεινε ἐν τοσούτῳ σᾶς ἀσπαζῳμαι ἀδελφικῶς καὶ μένω.
τῇ 13 Μαρτίου 1827 3 ὥρας τῆς νυκτός
ἐκ τοῦ στρατοπέδου Κερατζίνι
ὁ ἀδελφός του
καραησκακης
ὁπόταν εἶθελε ἀποδιώξῳμεν τὸν Κιοταχῆ καὶ τὸν Ἠμπραήμη τότε θέλει ἐπι+πέσουν+ ὅλα τὰ ἄρμματα τίς Πελοποννίσου καὶ Στερεᾶς Ἑλλάδος. Ταύτην τὴν στιγμὴν ἔλαβον καὶ ἕνα γράμμα τοῦ υἱοῦ σας Κολοκοτρώνη, τὸν ὁποῖον, καὶ τοῦ ἀπεκρίθειν νὰ καταφθάση +...+ πατρίδα, τὸν ὁποῖον τοῦ ἔστειλα καὶ τὰ ...
[ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν ἐξωχώτατον Γενν. Ἀρχηγὸν τίς Πελοποννίσου κύριον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην
Ἐρμιώνην
[ἐπί τοῦ νώτου, μὲ ἄλλο χέρι:]
Καραϊσκάκης
ἐκ τό στρατόπεδον τῆς Ἀττικῆς
τῇ 13 Μαρτίου 1827
|