|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολη Γενναιου Κολοκοτρωνη προς Θεοδωρο Κολοκοτρωνη - αναφορικα με τα προβληματα συντονισμου στρατευματων
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Ἅγιος Γεώργιος (σημ. Νεμέα)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
07/03/1827
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
146x190
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Άγιος Γεώργιος (Νεμέα), 7 Μαρτίου 1827
Επιστολή του Ιωάννη (Γενναίου) Κολοκοτρώνη προς τον πατέρα του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη η οποία είναι γραμμένη σε έντονο ύφος. Ο Γενναίος «θαυμάζει» [: απορεί] με τις πιέσεις που δέχεται από τον πατέρα του, και Γενικό Αρχηγό, να επιταχύνει τη στρατολογία, αφού κι ο ίδιος γνώριζε τις δυσκολίες αυτού του εγχειρήματος. Επισημαίνει ότι αυτές εντείνονται, όταν η εκστρατεία αφορά τόπο εκτός της Πελοποννήσου, την Αθήνα. Είναι χαρακτηριστική η διατύπωση της παρούσας «ὅσον μὲ βιάζετε, τόσον ἐγώ σκάγω διότι δὲν ἠξεύρετε τὰ χωριάτικα». Ο αναφερόμενος στο υστερόγραφο Χρύσανθος είναι ο στρατηγός Χρύσανθος Σισίνης από τη Γαστούνη. Η έκφραση «ἔρχονται μὲ τὰ καμήλια» δεν κυριολεκτεί, αλλά αποδίδει την αργοπορία. Ο ίδιος ο Γενναίος φαίνεται πως ξεκίνησει αμέσως μόλις έλαβε τη διαταγή για την οργάνωση της στρατολογίας: «Ἐγὼ εἶμαι ξεκινημένος τώρα δέκα ἡμέρας» (βλ. και σχετικό [831]) Η παρούσα συμπληρώνει αναλυτικότερες επιστολές που απέστειλε ο Γενναίος Κολοκοτρώνης προς τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και προς την Εθνοσυνέλευση (βλ. σχετικά [839] και [840]). Η παρούσα είναι απαντητική στο από 3 του παρόντος μηνός γράμμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, το οποίο δεν σώζεται στο αρχείο και μπορεί να συσχετιστεί με την επιστολή του Γενναίου της ίδιας ημέρας (βλ. σχετικό [835])
|
|
Παραπομπές
|
|
ΥΠΟΜΝ. Ι.Θ.Κ Σελ 426
Υπομνήματα, σ. 426.
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Ἰωάννης / Γενναῖος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Σ(εβαστὲ) πάτερ!
Τὸ ἀπὸ 3 τοῦ παρόντος γράμμα σου ἔλαβον καὶ ἵδον νὰ μὲ βιάζῃς παραπολὺ νὰ ξεκινήσω. Καὶ θαυμάζω εἰς τοῦτο ἐν’ ᾧ θέλεις στρατιῶτας πολλοὺς καὶ καλοὺς καὶ ὀγλήγορα νὰ φθάσω πρᾶγμα παράξενον, καὶ ἀσυμβίβαστον. Καὶ δὲν ἠξεύρω πλέον ἢ ἐγὼ τόσον ἔγινα παράξενος, ἢ τὰ παράξενα δὲν βαστῶ. Δὲν ἴδες, πατέρα, ὅτι δὲν ἠμποροῦσες νὰ εὐγάλῃς τοὺς Λεονταρίτας νὰ πᾶν ὡς ἐκεῖ εἰς τὸ Ντερβένι, πολλῷ μᾶλλον ἄν τοὺς ἐβίαζα διὰ τὴν Ἀθήνα; Λοιπὸν ἐγὼ ἐπροσπάθησα νὰ κάμω τὰ ἀδύνατα δυνατὰ διὰ αὐτὴν τὴν ἐκστρατείαν, καὶ πάλιν τὸ ἐκατόρθωσα. Λοιπὸν ὅσον μὲ βιάζετε, τόσον ἐγὼ σκάγω διότι δὲν ἠξεύρετε τὰ χωριάτικα. Μένω.
τῇ 7 Μαρτίου 1827
Ἁγιώργης
ὁ υἱός σου
Ἰωάννης Κολοκοτρώνης
Ἐγὼ εἶμαι ξεκινημένος τώρα δέκα ἡμέρας μὲ τὸ σῶμα μου, ὅμως οἱ ἄλλοι καὶ ὁ Χρύσανθος καὶ λοιποὶ ἔρχονται μὲ τὰ καμήλια.
|