|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Καρύταινα, 17 Φεβρουαρίου 1827
Επιστολή του Γενναίου Κολοκοτρώνη προς τον πατέρα του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, απαντητική στο σχετικό [823], με την οποία τον ενημερώνει αναλυτικά για την εξέλιξη της στρατολογίας και τις διαταγές που απέστειλε για να συγκεντρωθούν οι οπλαρχηγοί στο χωριό Δραγουμάνο (σημ. Κωτίλιο) επαρχίας Ολυμπίας. Τον ενημερώνει, ακόμη, για την τακτική του: θα διορίσει βάρδιες, προκειμένου να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές εξόδους των εχθρών από την Τριπολιτσά. Επισημαίνει το πρόβλημα πως οι Καρυτινοί παραχειμάζουν σε άλλες επαρχίες, με αποτέλεσμα να μην δύναται να συγκεντρώσει ικανό αριθμό στρατιωτών. Μεταφέρει χαιρετισμούς του κουμπάρου τους Μήτρου [Αναστασόπουλου] και του [Γιαννάκη] Γκρίτζαλη. Στη συνέχεια αναφέρεται στις ανάγκες τροφοδοσίας του φρουρίου της Καρύταινας και παράλληλα ζητά την εξασφάλιση μισθοδοσίας 150 με 200 στρατιωτών, οι οποίοι θα παραμείνουν στο φρούριο. Τέλος αναφέρεται στην ανάγκη εξασφάλισης των εξόδων του Κολλίνου Κολοκοτρώνη που βρίσκεται για σπουδές εκτός Ελλάδας. Στο υστερόγραφο σχολιάζει την επικίνδυνη έξοδο των εχθρών από Λεοντάρι.
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστέ μου πάτερ!
Χθές μέ τόν ἐπίτηδες ἀπό Ναύπλιον σταλέντα πεζόν σοῦ ἔγραφον εἰς ἀπόκρησιν εἰς τῶν 6 καί 10 τοῦ παρόντος γραμμάτων σου. Ἤδη ἀποκρίνομαι εἰς ἐκεῖνα τῶν 15 καί σᾶς λέγω ὅτι μέ μεγάλην εὐχαρίστησιν ἔλαβον καί τάς ἐν’ αὐτῇ ἐσωκλείστους ἐκεῖνας τῶν διαφόρων ὁπλαρχηγῶν, τάς ὁποίας τήν ἰδίαν ὥραν μέ ἐπίτηδες ἐξαπέστειλον εἰς ἕνα ἕκαστον ἀσφαλῶς, ἀλλά ὡς μακρυνάς θέλουν τουλάχιστον δύο ἡμέρας νά ληφθῶσιν, καί νά προξενηθῇ ὀλίγη ἄργητα ὡς πρός τόν ἐδικόν μου προσδιορισμόν. Δέν ἔλλειψα παρευθύς νά στείλω καί ἐκείνας τοῦ Φαναρίου καί νά γράψω ἰδιαιτέρως ὅλων τῶν καπεταναίων νά ἔλθουν εἰς Δραγουμάνου, νά κάμουν τήν ἀναλογίαν τους, καί νά τούς βιάσω περισσότερον, αὐτοί δέ καθώς καί οἱ Καρυτινοί θά ξεκινήσουν πρῶτοι ἀπό ὅλους τούς ἄλλους. Εὐθύς ἐξεδωκα κόλια εἰς ὅλην τήν ἐπαρχίαν διά νά εὐγάλουν ὅσον ἔνεστι ὄχι μόνον 800, ὡς μέ γράφεις, ἀλλ’ ὅσον περισσότερους ἠμπορέσω. Θά διορίσω πρός τούτους καί 300, εἰς βάρδιαν κατά τήν Τριπολιτζάν, διατί καθημερινῶς κάμνουν αἰφνιδίους προσβολάς οἱ ἐχθροί ἐκτεινόμενοι ἕως τό Λεοντάρι, καί λεηλατοῦν καί σκλαβώνουν τόν κόσμον. Ἄν δέν ἦτον διασκορπισμένοι ἐδῶ κ’ ἐκεῖ οἱ Καρυτινοί, καθώς τό ἠξεύρεις ὁποῦ πηγαίνουν καί παραχειμάζουν εἰς Μονεμβασιάν, Μιστρᾶ, Καλαμάτα, Βοστίτζα καί ἄλλοθεν, ἤθελεν ἐκκινήσω ἐπέκεινα τῶν χιλίων. Ὁ κουμπάρος μας στρ. Μῆτρος καί Γκρίτζαλης, εὑρέθησαν ἐδώ (οἵτινες καί σέ προσκυνασπάζονται) καί ἀμέσως ἐξεκίνησαν διά νά ἑτοιμασθῶσιν. Δέν κατεδέχθη ὁ κουμπάρος μας να στείλῃ τόν Κρίτζαλην, ἀλλ’ ἀπεφάσισε νά ἐκστρατεύσῃ ὁ ἴδιος, ἔχων μεγάλην τήν προθυμίαν. Ἐν ἑνί λόγῳ εἶμαι εἰς μεγάλην ἀνυπομονησίαν ἕως νά συναχθῶσιν διά νά ὑπάγωμεν ὅθεν διαταττόμεθα. Εἴθε δέ ἡ εὐχή τῆς πατρίδος καί ἡ εὐχή σας νά τούς φωτίσῃ ὀγλήγορα νά ἐκστρατεύσουν! Ἐγώ συναχθέντων τῶν Καρυστινῶν καί Φαναριτῶν θέλει ἐκκινήσω ἀμέσως.
Γνωρίζεις, πατέρα, ὅτι δέν εἶναι ὀλιγοτέρα ὑπόληψις τοῦ ὀσπητίου μας, καί ἡ στερέωσις τοῦ φρουρίου τούτου καί ἐνῷ μένει ἀπρομήθευτον ἀπό ὅλα τά ἀναγκαῖά του εἰς τήν δική μου ἀναχώρησιν, χρειάζεται νά κάμῃς ἡ ἀφεντιά σου τήν ἀναγκαίαν πρόβλεψιν τροφῶν καί πολεμεφοδίων, τώρα ἐν ὅσῳ ἐγώ εἶμαι ἐδώ διά νά ἡσυχάσω. Εἰπέ το τῶν φίλων, ἐνήργησαι, προσπάθησον, κίνησον πάντα λίθον διά νά ἀποφασισθῶσιν τά ἀναγκαῖα ταῦτα ὁποῦ σοῦ γράφω ἐφόδια, καί νά μέ χαροποιήσῃς μέ πρώτην σου πρίν κινήσω. Ἐγώ δέ ἀφήνω τάς ἀναγκαίας ὁδηγίας ἐκείνων, τούς ὁποίους θ’ ἀφήσω είς τό κάστρον, καί στέλλουν καί τά μετακομίζομεν, καί αὐτή ἡ φροντίς νά ᾖναι μία ἀπό τάς ἀναποφεύκτους ἀνάγκας μας. Μέ γράφεις ὅτι θέλη μοί κάμετε καί μίαν χρηματικήν ἐξοικονόμησιν ἀπό αὐτοῦ, καί ταχύναταί την τό ὀγληγορότερον, ἐπειδή ἠξεύρεις ὅτι ἔχω πάντοτε 150 καί 200 μισθωτούς μαζύ μου, ἀπό τούς ὁποίους θέλει ἀφήσω καί ἐδώ εἰς τό κάστρον, καί χρειάζονται ἐξοικονόμησιν, καθώς καί ἐκείνους τούς ὁποίους θά πάρω μαζύ μου, καί τήν στενοχώριαν μου τήν γνωρίζεις ἀρκετά, ὅθεν μήν ἀργοπορῆτε νά μοῦ στείλετε χρήματα τά ὁποῖα, τά προσμένω ἐντός ὀλίγου. Εἶναι μία ἀπό τάς μεγαλητέρας μας | φροντιδας καί ἡ ἐξοικονόμησις τοῦ Κουλίνου, διά τῆς ὁποίας τήν τελείωσιν προσμένω ἀνυπομόνως νά μέ πληροφορήσῃς, ἐπειδή εἶναι ἕνα ἀπό τά σημαντικά τῆς ὑπολήψεώς μας. Καί περί μέν τούτου εἶσαι ἀρκετός χωρίς νά σοῦ δώσω περισσοτέραν νύξιν. Περί δέ τῶν λοιπῶν ἄνω ῥηθέντων προσμένω τήν ὅσον τάχος ἀπόκρισίν σου, καί μένω.
Τῇ 17 Φευρουαρίου 1827
Καρύταινα
ὁ υἱός σου
Ἰωάννης Θ. Κολοκοτρώνης
Σήμερον οἱ ἐχθροί ἀπό Τριπολιτζάν εὐγῆκαν ἕως τό Λοντάρι. Στοχάσου λοιπόν εἰς ὁποῖον κίνδυνον εὑρίσκονται οἱ πατριῶται μας.
|