|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ερμιόνη, 15 Φεβρουαρίου 1827
Επιστολή του Γενικού Αρχηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον γιο του Ιωάννη (Γενναίο), προφανώς στο Κάστρο της Καρύταινας, με την οποία τον ενημερώνει ότι οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης υπό τον φόβο της εκπόρθησης της Αθήνας αποφάσισαν να στείλουν βοήθεια πελοποννησιακών στρατευμάτων. Ο Θεόδ. Κολοκοτρώνης δηλώνει πως, αν δεν ήταν απαραίτητη η παρουσία του στην Ερμιόνη, θα εξεστράτευε ο ίδιος, κάτι όμως που δεν είναι εφικτό. Για τον λόγο αυτό η συνέλευση αποφάσισε να στείλει τον Γενναίο Κολοκοτρώνη (βλ. και Γενν. Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα, σ. 157). Με την παρούσα εσωκλείει τις διαταγές προς τους οπλαρχηγούς που θα τον ακολουθήσουν. Τον διατάσσει να ξεκινήσει με όσους στρατιώτες έχει ήδη και στη συνέχεια οι υπόλοιποι θα συγκεντρωθούν στον Άγιο Γεώργιο (σημ. Νεμέα) και το Σοφικό, όπου στον όρμο Σοφικού θα επιβιβαστούν σε καΐκια για την μετάβαση στην Αθήνα. Τέλος, τον πληροφορεί πως ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έχει ενημερωθεί αναλόγως και τον συμβουλεύει να τον θεωρεί «ὡς ἄλλον πατέρα του». Στην παρούσα απάντησε ο Γενναίος Κολοκοτρώνης άμεσα, στις 17 του μηνός (βλ. σχετικό).
|
|
Κείμενο
|
|
Πρὸς τὸν γενναιότατον κ. Ἰω. Θ. Κολοκοτρώνην.
Ὁ κίνδυνος τῶν Ἀθηνῶν εἵλκυσε τὴν προσοχὴν τῶν πληρεξουσίων τῆς συνελεύσεως, καὶ ἐπειδὴ ἡ περίστασις εἶναι κρίσιμος ἐκρίθη εὔλογον νὰ ὑπάγῃ μία μεγάλη βοήθεια ἐκεῖ ἐκ μέρους τῆς Πελοποννήσου· ἂν δὲν ἦτον ἀναγκαία ἡ παρουσία μου ἐδῶ, ἤθελα ἀποφασίσει νὰ ὑπάγω ὁ ἴδιος, διότι ἀπὸ τὴν σωτηρίαν τῶν Ἀθηνῶν, κρέμαται ἡ τύχη τῆς Πατρίδος μας. Διὰ τοῦτο ἡ συνέλευσις ἔκρινεν εὔλογον νὰ ὑπάγῃς ἡ γενναιότης σου, καὶ σὲ διορίζω ὡς ἀντιπρόσωπόν μου, καὶ ὡς ἀρχηγὸν τῆς κατὰ τῶν ἐν Ἀθήναις ἐχθρῶν ἐκστρατείας τῶν Πελοποννησίων. Σοῦ ἐσωκλείω δὲ διαταγὰς μου πρὸς τοὺς διαφόρους ὁπλαρχηγοὺς τῶν ἐπαρχιῶν, πρὸς τοὺς ὁποίους ἔγραψα καὶ ἀπευθείας ἀπεδώ καὶ σὲ διατάττω λαμβάνοντας τὴν παροῦσαν μου νὰ παραλάβῃς ἕως πέντε χιλιάδας στρατιώτας, καὶ νὰ κινήσης τὸ ταχύτερον δι’ ἐκεῖ. Διὰ νὰ μὴ μεσολλαβήσῃ δὲ ἀργοπορία, θέλεις ξεκινήσεις ὅσους ἔχεις ἑτοίμους, καὶ περνόντες αὐτοὶ ἀπὸ τὰς ἐπαρχίας νὰ ξεκινοῦν καὶ τοὺς λοιπούς, καὶ νὰ συγκεντρώνονται κατὰ τὸν μεγάλον Ἅγιον Γεώργιον ἕως τὸ Σοφικόν, ὅπου θέλουν ἔλθει καΐκια νὰ σᾶς περάσπουν πέρα. Ἡ γενναιότης σου δέ, ἀφοῦ παρακινήσεις μὲ κάθε τρόπον νὰ ξεκινήσουν καὶ οἱ λοιποὶ στρατηγοὶ μὲ τοὺς στρατιώτας τῶν ἐπαρχιών, θέλεις τραβίξει ἐμπρός, καὶ θέλεις τοὺς γράψει ποῦ νὰ ἀνταμωθῆτε, διὰ νὰ προφθάσητε μίαν ὥραν ἀρχήτερα. Καὶ τὸν Καραϊσκάκην ἔγραψα τὴν ἀπόφασιν τῆς συνελεύσεως, καὶ σᾶς περιμένει ἀνυπομόνως, μένει δὲ εἰς σὲ | ὡς ἀρχηγὸς αὐτῆς τῆς σημαντικῆς ἐκστρατείας τῶν Πελοποννησίων νὰ φιλοτιμηθῆς νὰ δικαιώσης καὶ τὴν ἐκλογὴν τῆς συνελεύσεως, καὶ τὴν φήμην τοῦ ὀνόματός σου, καὶ τὸ αὐτὸ νὰ ἀκολουθήσουν καὶ οἱ λοιποὶ ἀδελφοὶ τῶν ὁπλαρχηγῶν. Γνωρίζεις ὅτι οἱ ξένοι παρατηροῦν τὰ κινήματά μας, καὶ ἀπὸ αὐτὰ θὰ κρίνουν ἂν ἤμεθα ἅξιοι τῆς ἐλευθερίας ὁποῦ μᾶς περιμένει. Διὰ τοῦτο ἀφοῦ διατάξεις τὰ δέοντα τόσον διὰ τὴν ἀσφάλειαν τοῦ φρουρίου, καθὼς καὶ τὰς ἀναγκαίας φυλακὰς διὰ νὰ παρατηροῦν τὰ κινήματα τῶν ἐχθρῶν, καὶ νὰ ἐμποδίζουν τὰς λεηλασίας των διὰ φανῶν, καὶ διὰ ἄλλων μέσων, θέλεις ξεκινήσει, καὶ θέλεις μοῦ γράφει ἀπὸ τόπον εἰς τόπον διὰ νὰ σᾶς γράφω τὶ νὰ ἀκολουθῆτε. Νὰ γράψῃς εἰς ὅλους τοὺς ὁπλαρχηγοὺς νὰ μὴν ἔχουν ὀλιγωτέρους τῆς ἀναλογίας των στρατιώτας, ἀλλὰ πάντοτε περισσοτέρους. Ἡ δὲ συνέλευσις θέλει φροντίσει νὰ σᾶς κάμῃ ὅσας δυνηθῆ ἐξοικονομήσεις, φθάσαντες εἰς Ἀθήνας, θέλεις ἀκούει τὸν Καραϊσκάκην, ὡς ἄλλον πατέρα σου, διότι ἀπὸ τὴν εὐπείθειαν κρέμαται ἡ διατήρησις τῶν στρατοπέδων. Σᾶς εὔχομαι νίκας.
Ἐν Ἐρμιόνῃ τὴν 15 Φεβρουαρίου 1827
ὁ Γεν. Ἀρχη. τῆς Πελοπ.
θ. κολοκοτρονης
|