|
Κείμενο
|
|
ἀριθ. 5067
Ἡ Διοικητικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Ἑλλάδος
Πρὸς τὸν Ἐξοχώτατον Γεν. Ἀρχηγὸν τῶν Πελοποννησιακῶν Στρατευμάτων κύριον Θ. Κολοκοτρώνην
Ταύτην τὴν στιγμὴν ἔλαβον ἡ Διοίκησις ἐκ Σαλαμῖνος τὴν ἀπὸ 7 Ἰαννουαρίου ἀναφοράν τοῦ κ. Ἀναστασίου Λοιδωρίκη. Ἐκ τῆς ὁποίας μὲ ἄμετρον λύπην πληροφορεῖται τὸν ὁποῖον ἤδη τὸ φρούριον τῶν Ἀθηνῶν τρέχει βεβαίως ἔσχατον κίνδυνον, καὶ πρὸς πληροφορίαν τῆς ἐξοχότητός σας σπεύδει νὰ σᾶς διευθύνῃ ἀντίγραφον τῆς ῥηθείσης ἀναφορᾶς.
Κᾀνένα Ἕλληνα δὲν λανθάνει, ὅτι ὁ κίνδυνος τοῦ φρουρίου τῶν Ἀθηνῶν, εἶναι κίνδυνος ὅλης τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἀλήθεια αὕτη εἶναι γνωστὴ τῶόντι εἰς ὅλους. Ἀλλ’ ἡ ἀδιαφορία εἰς τὸν ἐπικείμενον τοῦτον μέγαν κίνδυνον ὁποῖα ἀποτελέσματα θέλει ἐπισύρει, κᾀνεὶς βέβαια δὲν ἀγνοεῖ. Τὸ φρούριον τὼν Ἀθηνῶν, τοῦτο τὸ τελευταῖον προπύργιον τῆς Ἑλληνικῆς Ἐλευθερίας, ἐὰν ὀλίγας ἡμέρας ἀκόμη μείνει ἀβοήθητον, οἱ ἐν αὐτῷ ἀπελπίζονται ἄφευκτα καὶ ὁ ἐχθρὸς θέλει στήσει καὶ εἰς τοῦτο τὴν αἱμοβαφῆ σημαίαν του. Τότε δὲ ποία ἐλπίς σωτηρίας μένει πλέον εἰς τὸ Ἔθνος ἢ τὶ θέλουν ὠφελήσει ὅσαι σκέψεις και ἂν γενῶσιν ἔπειτα περὶ τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων.
Ἡ Διοίκησις κατὰ τὰ ἱερά της χρέη γνωστοποιεῖ διὰ τῆς ἐξοχότητός | σας καὶ εἰς ἅπαντας τοὺς λοιποὺς ὁπλαρχηγοὺς τῆς Πελοποννήσου τὸν κίνδυνον τοῦτον, ὄστις ἐπαπειλεῖ τὸ Ἔθνος ὅλον, καὶ προσκαλεῖ ἁπαξάπαντες νὰ τρέξωσι μὲ προθυμίαν, σύμπνοιαν, καὶ δραστηριότητα διὰ νὰ συνεργήσωσιν εἰς τὴν ἀπὸ τοὺς βαρβαρικοὺς ὄνυχας διάσωσιν τοῦ φρουρίου τῶν Ἀθηνῶν, καὶ νὰ ἀπαλλάξωσι τὴν Πατρίδα ἀπὸ τὸν ἐπικείμενον προφανῆ κίνδυνον. Ἤθελεν εἶσθαι συμφερώτατον νὰ ἐκστρατεύσετε καὶ ὁ ἴδιος μ’ ὅσους περισσοτέρους δυνηθῆτε καὶ πάντα τρόπον μεταχειρισθῆτε διὰ νὰ τρέξωσιν ἄλλοι πολλοὶ ὁπλαρχηγοὶ μὲ ἱκανὰ στρατεύματα εἰς βοήθειαν τοῦ πνέοντος τὰ λοίσθια φρουρίου τῶν Ἀθηνῶν. Ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα δὲν ἐπιδέχεται οὔτε στιγμιαίαν ἀναβολήν. Ἀπαιτεῖται ταχύτης διὰ νὰ σωθῇ τὸ φρούριον τοῦτο, καὶ μὲ αὐτὸ ὅλη ἡ Ἑλλάς, παραμικρὰ ἀργοπορία θέλει ἐπιφέρει μετὰ ταῦτα ἀνωφελῆ καὶ ἀδιόρθωτον μεταμέλειαν. Ὁ καιρὸς εἶναι πολύτιμος, καὶ ἂς μὴν ἐξωδευθῇ ἐπὶ ματαίῳ. Ἡ Διοίκησις ἐνεργεῖ πᾶν ὅ,τι δύναται ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ φρουρίου τῶν Ἀθηνῶν. Ἀλλ’ ὅμως διὰ νὰ σωθῇ τοῦτο ἀπαιτεῖται ὁλικὴ σύμπνοια, καὶ ὅστις εἰς ταύτην τὴν | κρισιμωτάτην περίστασιν ἀδιαφορήσει δὲν πρέπει βέβαια νὰ λογίζεται ἀληθής πατριώτης.
ἐν Αἰγίνῃ 9 Ἰαννουαρίου 1827
ὁ Πρόεδρος
ἀνδρέας ζαήμης
δ. τζαμαδός
π. μαυρομηχάλης
Σ. Τρικούπης
Ἰωάννης Βλάχος
παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος
Α. Μοναρχίδης
Κ. Ζῶτος
(Τ.Σ.) ΔΙΟΙΚ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ὁ Γεν. Γραμματεύς
Γ. Γλαράκης
[ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Ἀρ. 5067
Πρὸς τὸν ἔξοχο Γενικὸν Ἀρχηγὸν τῶν Πελοποννησιακῶν Στρατευμάτων κύριον Θ. Κολοκοτρώνην
Δ(ιοικητική) Ε(πιτροπή)
[ἐπὶ τοῦ νώτου, μὲ ἄλλο χέρι:]
Δ. Ἐπιτροπὴ Αἴγινα
τῇ 9 Ἰαννουαρίου
τῇ 13 Δ -ἐλήφθη καὶ ἀπάντησις
|