|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Ανδρέα Λόντου και Ιωάννη Νοταρά προς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη σχετικά με παρατηρήσεις του και πληροφορίες εχθρικών στρατευμάτων
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Καθίσματα Βαρσῶν, μετόχι τῆς μονῆς Ἁγίου Νικολάου
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
18/06/1825
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
1
|
|
Διαστάσεις
|
|
188x288
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Μονή Αγίου Νικολάου (Βαρσών), 18 Ιουνίου 1825
Επιστολή του Ανδρέα Λόντου και του Ιωάννη Νοταρά προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον ενημερώνουν πως έφτασαν στον «κάμπο της Μηλιάς» στη Μονή του Αγίου Νικολάου Βαρσών. Οι επιστολογράφοι δικαιολογούνται πως ακολούθησαν τον δρόμο από τη Φροσύνα (σημ. Φρουσιούνα Αργολίδας) όχι για να αποφύγουν τη σύγκρουση με τους εχθρούς, αλλά για να προσεγγίσουν ταχύτερα τις δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά που βρίσκονταν στην Τριπολιτσά. Η θέση στην οποία βρίσκονται είναι επίκαιρη, με ορατότητα σε όλο τον κάμπο της Μηλιάς, ενώ απέχει μόλις δύο ώρες από το Λεβίδι (για τον κάμπο της Μηλιάς βλ. Τ. Γριτσόπουλος, Ιστορία της Τριπολιτσάς, τ. 1, σ. 5). Ο όρος τζιμάρι (ή και τζουμάρι) αναφέρεται σε γεωγραφικό σημείο που παίρνει το όνομα του από τη διαμόρφωση του εδάφους. Τη λέξη χρησιμοποιεί και ο Θεόδ. Κολοκοτρώνης σε έκθεση του της 26ης Ιουνίου 1825 προς το Υπουργείο του Πολέμου περί της μάχης των Τρικόρφων (βλ. Κ. Κοτσώνης, Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, σ. 164). Ζητούν από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν στη συνέχεια. Επιπλέον, μεταφέρουν πληροφορίες που έμαθαν από ένα λιποτάκτη «ἀράπην». Με βάση όσα τους είπε, οι δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά εγκατέλειψαν το Άργος γιατί αντιμετώπιζαν προβλήματα τροφοδοσίας, γι’ αυτό ζήτησε αποστολή εφοδίων και τροφίμων στην Τριπολιτσά από την περιοχή Μεθώνης και Κορώνης. Ο αιχμάλωτος λιποτάκτης στη συνέχεια εκτελέστηκε.
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ Ι.Ε.Θ: Β Σελ 357
ΥΠΟΜΝ. Ι.Θ.Κ σελ 167
Υπομνήματα, σ. 167-168 ▪ ΙΑΘ, τ. 2, σ. 357-358
|
|
Συντάκτης
|
|
Λόντος Ἀνδρέας
,
Νοταρὰς Ἰωάννης
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμ(πρότατε) Κύριε!
Ὄντες φθασμένοι εἰς Φροσύναν ἐλάβαμεν τὸ ἀδελφικόν σας, εἰς τὸ ὁποῖον εἴδαμεν νὰ μὰς ἐπιπλήτῃς, ὅτι κάμνοντας τοῦτον τὸν δρόμον δὲν ἔχομεν σκοπὸν νὰ κάμωμεν πόλεμον μὲ τὸν ἐχθρόν. Πλὴν αὐτὸ δὲν εἶναι καθὼς τὸ ἐστοχάσθητε, ἀλλὰ ἡμεῖς ἐνομίσαμεν ὅτι πέρνοντες τὸν δρόμον τοῦτον θέλει φθάσομεν πλέον ταχύτερα πλησίον τοῦ ἐχθροῦ, καθώς καὶ τῷ ὄντι ταῦτῃ τῇ ὥρᾳ ἐφθάσαμεν ἐδώ εἰς ἕνα τζιμάρι τοῦ κάμπου τῆς Μηλιᾶς εἰς Μοναστῆρι Ἅγιον Ν(ικόλαον) ἀπὸ τὸ ὁποῖον θεωροῦμεν ἀνιμποδίστως ὅλην αὐτὴν τὴν παιδιάδα τῆς Μηλιᾶς, καὶ εἴμεθα ἀναμεταξὴ Τζιπ͜ιανῶν καὶ Κακούρι, τὸ ὁποῖον ἀπέχει ἀπὸ Λεβίδι 2 ὥρας. Λοιπὸν ἐάν ἐγκρίνετε τὸν αὐτόθι ἐρχομὸν μας, καὶ ἄν ἐφθάσατε καὶ ἡ ἐκλαμ(πρότης) εἰς Λεβίδι γράψετέ μας διὰ νὰ ἔλθωμεν.
Δὲν ἐστοχάσθημεν ποτὲ ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἀφ’ οὗ ὁπισθοδρόμησεν καὶ ἦλθεν εἰς Τριπολιτζιᾶν θέλει νὰ εἰσβάλη εἰς Καλάβρυτα καὶ ἐκεῖθεν διὰ Πάτρας καθώς τὸ ἐστοχάσθητε ἡ ἐκλαμ(πρότης), ἐπειδὴ ἐάν εἶχε τοιοῦτον σκοπὸν αὐτὸς ἔπρεπε ἀναμφιβόλως νὰ ἐκστρατεύσῃ ἀπὸ τὸ Ἄργος νὰ εἰσβάλῃ εἰς Κόρινθον ὅ,που νὰ κάμῃ καὶ ἔργα, καὶ ἐκεῖθεν νὰ διάβῃ ὅπουθεν ἤθελε, ἤ διὰ Πάτρας, ἤ διὰ τὰ Ντερβένια, τὰ ὁποῖα ἀνοίγωντάς τα νὰ φέρῃ ὅλα τὰ ἠπηροτικὰ στρατεύματα ἔσωθεν τῆς Πελοποννήσου καὶ τότε μὲ περισσοτέραν εὐκολίαν νὰ κάμῃ τοὺς σκοπούς του.
Ὅ,τι λοιπὸν ἐγκρίνετε γράψετέ μας διὰ νὰ ἀκολουθήσωμεν. Σήμερον καθ’ ὁδὸν οἱ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τού ἀντιστ(ρατήγου) Νοταρᾶ στρατιώται ἐπίασαν ἕναν ἀράπην λειποτάκτην τοῦ ἐχθρικοῦ στρατοπέδου. Ὁ μπαϊραχτάρης του ἰξεύρει καλὰ τὰ ἀράπικα, τὸν ἐρώτησεν λοιπὸν καὶ τοῦ εἶπεν ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς πείνας καὶ τοῦ μεγάλου κόπου ὁποῦ ὑποφέρουν ἐλειποτάκτησεν, ἐπειδὴ χωριστὰ ἀπὸ ταὶς μεγάλαις μάρτζαις ὁποῦ κάμνουν, καὶ τὸ βάρος τὴς μεγάλης μπαουνέτας ὁποῦ φέρουν, φέρουσιν ἀκόμη καὶ μίαν μπάλαν κανονίου. Τὸν ἐρώτησεν: διατὶ ἔφυγεν ὁ πασιᾶς ἀπὸ τούς Μήλους; Καὶ τοῦ εἶπεν ὅτι ἐπειδὴ ὑστερήθη πολεμοεφοδίων, καὶ ἐπειδὴ ἐλαβώθη εἰς Μήλους ὁ ἴδιος | εἰς τὸ χέρι, διὰ τοῦτο ἦλθεν εἰς Τριπολιτζιάν ὅ,που καθήμενος νὰ ἐξαποστείλλῃ ἱππείς εἰς Μοθωκόρονα (καθώς ἡ ἀπελπισία του καὶ τὸ τρελόν του τὸ κεφάλι τὸν διδάσκει) νὰ τοῦ φέρουν πολεμοεφόδια καὶ τροφὰς καὶ τότε νὰ κάμῃ ἄλλα κινήματα. Αὐτὰ ἐμάθαμεν καὶ ἔπειτα τὸν ἐφονεύσαμεν. Ταῦτα καὶ μένομεν.
18 Ἰουνίου 1825,
Ἅγιος Νικόλαος
οἱ ἀδελφοὶ σας,
ἀνδρέας λόντος
Ἰωάννης Νοταρᾶς
|