|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 16 Ιουνίου 1825
Επιστολή «ιδιαίτερη», δηλαδή διαβαθμισμένη, εμπιστευτική, του Εκτελεστικού σώματος προς τον Γενικό Αρχηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία του κοινοποιούν πληροφορίες που είχαν από φυγάδες αιχμαλώτους του Ιμπραήμ πασά. Ο ένας αιχμάλωτος ήταν Αργίτης και ο άλλος προερχόταν από το στρατιωτικό σώμα του Χατζηχρήστου [Βούλγαρη], το οποίο είχε αιχμαλωτιστεί στο Ναβαρίνο (για την αιχμαλωσία του Χατζηχρήστου και στρατιωτών του βλ. Π. Σπορίδης, Ο βίος του Χατζή Χρήστου, σ. 24-25). Σύμφωνα με τη μαρτυρία τους ο Ιμπραήμ πασάς πολεμά ριψοκίνδυνα, προπορευόμενος με λίγους ιππείς. Συνεπώς το Εκτελεστικό θεωρεί πως θα ήταν δυνατό για τους Έλληνες «κάμνοντες χωσιὰν» ή με κάποιον άλλον τρόπο να τον σκοτώσουν. Επιπλέον, στο παρόν υπάρχει μια λεπτομερής περιγραφή των χαρακτηριστικών του προσώπου του Ιμπραήμ και των ρούχων που συνήθιζε να φορά, προκειμένου να τον αναγνωρίσουν οι Έλληνες. Η παρούσα απόρρητη επιστολή συντάχθηκε την ίδια ημέρα με άλλες διαταγές που απέστειλε το Εκτελεστικό σώμα ύστερα από την αιφνιδιαστική αναχώρηση του Ιμπραήμ πασά από το Κεφαλάρι Αργολίδας το πρωί της 16ης Ιουνίου (βλ. Ελ. Πρεβελάκης, Εκστρατεία του Ιμπραήμ πασά, σ. 106-107).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἰδιαίτερον
Περίδος Γ΄
ἀριθ. 8854
Πρὸς τὸν Γενικὸν Ἀρχηγὸν τῶν κατὰ τοῦ Αἰγυπτίου στρατοπέδου κον Θ. Κολοκοτρώνην
Ἀπὸ δύο αἰχμαλώτους, φυγόντας ἀπὸ τὸν Ἰμπραχὴμ-πασᾶ καὶ ἐλθόντας ἐνταῦθα, τὸν ἕνα Ἀργεῖον, καὶ τὸν ἔτερον ἐκ τοῦ σώματος τοῦ Χ΄΄Χρήστου αἰχμαλωτισθέντων εἰς Ναβαρίνον, πληροφορούμεθα ὅτι ὁ Ἰμπραχὴμ-πασᾶς ῥιψοκινδυνεύει πολύ, καὶ πάντοτε σχεδὸν εἰς τὰς μάχας καὶ εἰς τὰς ἐκστρατείας, προπορευόμενος ἀπὸ ὅλον του τὸ στράτευμα, καὶ μὲ πολλὰ ὀλίγους ἱππεῖς· αἱ ἑξῆς περιστάσεις, τὰς ὁποίας μᾶς βεβαιώνουν οἱ ῥηθέντες αἰχμάλωτοι εἶναι ἀρκεταὶ νὰ σᾶς πληροφορήσουν τὴν ἀλήθειαν. Ὅταν ἐκατέβη εἰς τοὺς Μύλους, ἐν ᾧ ὅλον του τὸ Σῶμα ἦτον εἰς Τζιβέρι, αὐτὸς μὲ πολλὰ ὀλίγους ἱππεῖς, ὥρμησε διὰ νὰ ἔμβῃ εἰς ἐκείνην τὴν θέσιν, καὶ ἐτουφεκίσθη ἀπὸ τοὺς ἰδικοὺς μας. Ὅταν πάλιν ἐκίνησεν διὰ τὸ Ἄργος ἐξεκόπη ἀπὸ τὴν ἐμπροσθοφυλακὴν καὶ συνωδευμένος μόνον ἀπὸ ἕναν ἄλλον ἱππέα καὶ ἀπὸ ἕνα πεζὸν ἐμβῆκεν εἰς τὴν χώραν, καὶ ἐκεῖ ᾐχμαλώτισε τὸν Ἀργεῖον ὥστε, ἐὰν εὑρίσκοντο ἐκεῖ τινὲς ἐκ τῶν ἡμετέρων τὸν ἐσκότωναν ἄφευκτα. Ἔπειτα, μαθὼν ὅτι | ἐκτὸς τῆς θύρας τοῦ Ναυπλίου εὑρίσκοντο φαμελλίες ἐκαβαλίκευσε πρὶν ξημερώσῃ, καὶ μὲ πολλὰ ὀλίγους ἦλθεν ἔξω τοῦ Ναυπλίου, καὶ ὅταν εὐγῆκαν μερικοὶ ἱπ[πεῖς] ἰδικοἰ μας αὐτὸς πρῶτος ἐπολέμησε μὲ αὐτοὺς. Οὔτω κάμνει πάντοτε εἰς ὅποιον μέρος καὶ ἄν ἐκστρατεύῃ, ὥστε βλέπετε πόσον εὔκολα ἠμπορεῖ νὰ χαθῇ· φορεῖ συνήθως εἰς τὸ κεφάλι σαρίκι ἄσπρον, καὶ σαλβάρι, καὶ πεπλὲ μεντζανή ἤ μπαρουτἰ. Εἶναι κοντὸς καὶ χονδρὸς, τὸ δὲ πρόσωπόν του ξανθὸν καὶ εὐλογιάρικον, καὶ μὲ γένεια ὀλίγα· τὴ νύκτα κοιμάται ἐπάνω εἰς ἕνα σιτζαδὲν σκεπασμένος μὲ ἕνα καπότον ῥούχινον. Ἠμπορεῖτε λοιπὸν, ὅταν ἀκούετε ὅτι ἐκστρατεύει που, νὰ πιάνετε τὸ μέρος ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἀπερνᾶ ἡ ἐμπροσθοφυλακή, κάμνοντες χωσιὰν ἤ διαθέτοντες ὅπως ἄλλως ἠξεύρετε μερικοὺς στρατιώτας, διὰ νὰ κατορθώσετε νὰ τὸν φονεύσετε καὶ νὰ γλυτώσωμεν οὕτως ἀπὸ ἕνα τοιοῦτον ἐχθρὸν.
Ἡ φρόνησις καὶ ἡ ἐμπειρία Σας ἠμπορεῖ τώρα ὅπου ἔχε- | τε αὐτὴν τὴν πληροφορίαν, νὰ εὕρῃ τὸν τρόπον, διὰ νὰ ἐπιτύχῃ ἕνα τοιοῦτον ἐπιχείρημα.
Τῇ 16 Ἰουνίου 1825 ἑσπέρας
ἐν Ναυπλίῳ
[Τ.Σ.] ὀ Ἀντιπρόεδρος
γγήκας μποτασι
Ίωάννης Κωλέτης
ὁ Γεν(ικὸς) Γραμματεὺς
Α. Μαυροκορδάτος
|