|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Γεώργιου Σισίνη προς Στρατηγούς
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
12/06/1825
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
197x290
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Γαστούνη, 12 Ιουνίου 1825
Επιστολή του Γεώργιου Σισίνη προς άδηλους παραλήπτες, φαίνεται όμως ότι ουσιαστικά απευθύνεται σε ένα πρόσωπο, προφανώς προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, στο αρχείο του οποίου άλλωστε βρέθηκε το έγγραφο. Με την επιστολή ο Γ. Σισίνης αρχικά αναφέρεται στη στρατολογία στην επαρχία Γαστούνης. Σημειώνει ότι «ὁ μουκατὰς ἐδῷ μεγάλιν χαλάστραν ἔκαμε διὰ τὴν τοποθέτισιν τῶν στρατιωτῶν καὶ ἀκολουθᾶ καθ’ ὥραν παληροία», διατύπωση κάπως δυσνόητη που συνδέει τις προσόδους της επαρχίας με την ανάγκη αποπληρωμής των στρατευμάτων (γνωρίζουμε ότι η επαρχία Γαστούνης δημοπρατήθηκε στις 20 Απριλίου 1825 για ποσό ύψους 440000 γροσιών, βλ. Β. Σαράφης, Θεσμική συγκρότηση και έλεγχος οικονομικών πόρων, σ. 153-154). Για την αναγκαία στρατολόγηση ο Σισίνης απέστειλε στρατιώτες σε όλη την επαρχία, ακολουθώντας την τακτική «μὲ φωτιᾶ καὶ μὲ τζεκούρι». Τα στρατεύματα από τη Γαστούνη θα στρατοπέδευαν στις θέσεις Τζαούσι Διάσελο (αταύτιστη), Τζάιλο (σημ. Πηγάδια Αχαΐας, βλ. Θ. Λουλούδης, Αχαΐα: οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, σ. 322-323), Αλιτσελεπή (σημ. Βουπράσιο), Ριόλο και Μανωλάδα, προκειμένου να αποτρέψουν ενδεχόμενη συνένωση των δυνάμεων του Ισούφ πασά, που είχαν εξέλθει από την Πάτρα, με εκείνες του Ιμπραήμ πασά. Πληροφορεί, ακόμη, τους παραλήπτες πως ορίστηκαν αρχηγοί των στρατευμάτων Καλαβρύτων, Βοστίτσας (επαρχίας Αιγίου) και Γαστούνης ο Ανδρέας Ζαΐμης, ο Ανδρέας Λόντος και ο Χρύσανθος Σισίνης αντίστοιχα. Στο υστερόγραφο προστίθενται πληροφορίες που έφτασαν από το Μεσολόγγι και, κυρίως, η φήμη για «ἕναν φοβερὸν βρόντον» που δεν γνωρίζει από ποια αιτία προήλθε· πιθανόν πρόκειται για τη μάχη που ξεκίνησε απόγευμα της 12ης Ιουνίου στο Μεσολόγγι (βλ. εφημ. Ελληνικά Χρονικά, φ. 47, 13.6.1825).
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ Ι.Ε.Θ: Β Σελ 342
ΥΠΟΜΝ. Ι.Θ.Κ σελ 158
Υπομνήματα, σελ. 157-158 ▪ ΙΑΘ, τ. 2, σ. 342-343.
|
|
Συντάκτης
|
|
Σισίνης Γεώργιος
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐξοχώτατοι ἀδελφοί!
Καὶ ἐχθὲς σόγραφα διὰ ὅλα καθὼς καὶ διὰ τὸν κύνδινον τοῦ Μισολογκίου, καὶ τὴν νίκην ὁποῦ ἔκαμαν οἱ ἐδικοί μας κατὰ τῶν Τουρκῶν εἰς Σάλωνα, στοχάζωμαι νὰ σὰς ἔγινε γνωστὴ καὶ ἀπὸ ἄλλο μέρος. Ὁ μουκατὰς ἐδῷ μεγάλιν χαλάστραν ἔκαμε διὰ τὴν τοποθέτισιν τῶν στρατιωτῶν καὶ ἀκολουθᾶ καθ’ ὥραν παληροία. Ἐγώ ἔβγαλα εἰς ὅλιν τὴν ἐπαρχίαν, μὲ φωτιᾶ καὶ μὲ τζεκούρη νὰ βγάλουν ὅλους τοῦς στρατιώτας νὰ πιάσουν τὰς θέσις Τζαούσι Διάσελο καὶ Τζάϊλο, ἂν εὔγι ἐκεῖθε ὁ πασᾶς νὰ τὸν ἐμποδίσουν, καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι νὰ πιάσωμεν τὸ Ἀλὶ Τζελεπί, Ῥιόλο καὶ Μανολάδα, καὶ βγαίνω καὶ ὁ ἴδιος εἰς τὴν ἐπαρχίαν διὰ τοῦς στρατιώτας. Εἶναι εὔλογον τὰ καλαβρετινᾷ στρατεύματα, κορινθιακᾷ να κατεβοῦν εἰς τὰς θέσις τῆς Γαστούνης νὰ σισοματοθῶμεν ὁποῦ ὅταν κἄμει χρεῖα οἱ μισὶ νὰ μείνωμεν εἰς τὴν ἀνθίστασιν τῆς Πάτρας, καὶ οἱ μισοὶ νὰ τρέξωμεν κατὰ τοῦ Ἰμπραϊμπασᾶ ἂν κἄμει χρεῖα. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ γράψετε τῆς Διοικήσεως (νὰ τελειώσι διότι εἶναι ἀναγκαῖον)· φαίνεται ὅτι εἰς τὰ τῶν Καλαβρύτων στρατεύματα διορίζεται ὁ Ζαΐμης ἀρχιγός, εἰς τὰ τῆς Βοστίτζας ὁ Λόντος καὶ εἰς τὰς θέσις Γαστούνης ὁ Χρύσανθος· βλέπω ἡ ζαηρέδες σχεδὸν ἐτελείωσαν, καθὼς καὶ τζέπχανέδες ὁλίγοι, καὶ πῶς ἔχει νὰ οἰκονομηθεῖ αὐτὸ δὲν ἰξεύρο. Δια τούτο γράψεται. Στέλνο μαξοὺς τὸν ἐδικόν μας καπ. Ἡλία Ἀγκελόπουλον, διὰ νὰ εἰδῇ νὰ πλιρωφοριθεῖ τὰ περὶ Τουρκῶν, καὶ νὰ τοῦ εἰπίται διὰ νὰ ἡσυχάσωμεν καὶ πάρωμεν τὰ μέτρα μας διατὶ ἐδῷ ὁ λαὸς ἐπῆρε μεγάλον φόβον. Προσέτι ἔχει κάτι λογαριασμὸν ὁ Μαστρόδιμήτρις Στεμνιτζιώτις, καὶ νὰ μού φέρουν τοῦς παράδες ὅτι ἔχω μεγάλιν στενοχωρίαν τόσον σχεδὸν μήτε ἔξωδά μου καὶ εἰς τὴν παροῦσαν περίστασιν, εἶναι εὔλογον νὰ μοὺ στείλεται ἐδῷ τὸν Μαστρόδιμήτρι Μουτζόπουλον μὲ τοῦς παράδες καὶ μὲ τὰ σίνεργα νὰ κόψομεν τὸν λογαριασμόν, καὶ ἂν τὰ σίνεργα τάχι κἀνεὶς νὰ τὰ πάρεται νὰ τοῦ τὰ δόσεται νὰ μοὺ τὰ φέρῃ. |
Ἐγώ προσμένῳ τὸν Ἱσούφ πασᾷ ἡμέραν παρ’ ἡμέραν μὲ χιλίους περίπου διὰ νὰ ἀπεράσι νὰ ὑπάγει νὰ σοματοθὶ μὲ τὸν Ἱμπραΐμ πασᾷ καὶ καθὼς ἄνωθεν σὰς λέγο ἐγὼ ἔστειλλα νὰ πιάσο τοῦ Τζαούσι τὸ Διασέλο καὶ τὸ Τζαΐλο καὶ τὴν Μανολάδα. Λοιπὸν ὅταν ἕλθη ἀφ’ οὗ πολεμίσωμεν καὶ τζακισθῶμεν σᾶς δίδο τὴν εἴδισιν διὰ νὰ πάρεται τὰ μετρα σας. Διὰ τὸ βγαλσιμόν τον καὶ πιγεμό τον εἶναι ἄφευκτον, ὅτι ἔχωμεν τὴν βεβαιώτητα ἐντελεστάτην καὶ ἀπὸ τὴν θάλασαν καὶ ἀπὸ τὴν ξηράν. Τώρα ἔλαβα γράμμα ἀπὸ τὸν εὐγενέστατον κύριον Ἀνδρέαν Ζαΐμιν, ἀπὸ Κερτίζα λεγοντάς μου ὅτι ἐξεκίνησε διὰ τὰ αὐτοῦ εἰς βοΐθιαν καθὼς καὶ οἱ ἄλλι στρατιγοὶ ἔρχωνται. Λοιπὸν σὲ παρακαλῷ νὰ μοὺ ζογραφίσεται τὰ πράγματα καὶ τὰς ἐκβάσεις. Ἄλλο τὶ νὰ σὰς εἰπῷ δὲν ἔχο, σὰς τὰ παρεστησα ὅλα. Ἀγκαλὰ καὶ σήμερις μὰς εἶπαν ὅτι 7 χιλ(ιάδες) Τούρκοι ἔρχωνται, μισοὶ πεζοὶ καὶ μισοὶ καβάλα, ὅμως αὐτὸ εἶναι ψεύμα· ὅτι ἀλιθεύσι ἀπ’ ἐδῷ ἔχεται μαξοὺς πεζὸν διὰ ὁδιγίαν σας καθὼς καὶ ἡ ἀφεντιά σας τὸ ἴδιον νὰ κἄμεται. Ὑγειαῖνεται.
ὁ ἀδελφός σας
γεώργιος σισίνης
1825, Ἰουνίῳ 12, Γαστούνη
Τώρα ἔλαβον γράμμα ἀπὸ Γλαρέντζα καὶ μου λέγουν ὅτι ἄκουσαν ἕναν φοβερὸν βρόντον εἰς Μισολόγκι, τὸ αἴτιον ἀγνοῶμεν εἰσέτι, δὲν ἰξεύρῳ μὴν ἔβαλλαν μίνα τὰ καράβια μας, ἔπειασαν ἕνα καράβι μὲ παξιμάδι καὶ πολεμοφόδια καὶ ἐκαταφθάσθι τὸ Μισολόγκι ὁποῦ δέν εἶχε διὰ τρεῖς ἡμέρας ψομή καὶ τώρα ἔχει διὰ τρεῖς μῆνας. Προσμένουν καὶ ἄλλα δύο ἀπὸ Μισίρι εἶπαν ὅτι ἔρχονται. Τοῦ στρατιγοῦ Νικήτα καθιμερινῶς τοῦ γράφω τὰ αὐτοῦ διατρέχωντα.
[Πλαγίως:] Ἂν αὐτοῦ ἔφθασε ὁ πανευγενέστατος κύριος Α. Ζαΐμης τὸν ἀσπάζομαι ἀδελφικῶς. Τὴν ἀπόκρισιν τοῦ γραμματός του τὴν δίδο τοῦ πεζοῦ του. Εἴθελα τὴν στείλλο αὐτοῦ μὰ δέν ἴξευρα ἂν εἶναι φθασμένος· ἀπὸ τὸ γράμμα ἐτούτο ὅμως πληροφορεῖται.
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Σησηνης
1825
|