|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ζάκυνθος, 6/18 Δεκεμβρίου 1826
Επιστολή των Παναγιώτη Στεφάνου και Κωνσταντίνου Δραγώνα, μελών της Επιτροπής Ζακύνθου, προς άδηλους «γενναιότατους», πιθανόν προς τους Ανδρέα Ζαΐμη και Κανέλλο Δεληγιάννη, οι οποίοι υπέγραφαν στη Βοστίτσα επιστολή προς την Επιτροπή στις 3/15 Δεκεμβρίου και τη συνόδευαν με επιστολή του Γενικού Αρχηγού (βλ. Δημ. Καμπούρογλου, Ιστορικόν Αρχείον Ρώμα, τ. 2, σ. 791-793). Με την παρούσα ενημερώνουν για το σχέδιο του Ιμπραήμ πασά να καταλάβει τη λίμνη της Αγουλινίτσας και να εισβάλει στις νησίδες που βρίσκονται εντός αυτής, όπου είχαν αναζητήσει καταφύγιο πολλές οικογένειες της περιοχής. Κατόπιν σχεδιάζει να κινηθεί προς τις εύφορες περιοχές της Γαστούνης και του Πύργου, με σκοπό να αποκαταστήσει τη χερσαία σύνδεση μεταξύ των μεσσηνιακών φρουρίων και της Πάτρας. Οι επιστολογράφοι καλούν τους παραλήπτες να αναλάβουν άμεσα δράση για να ακυρώσουν τα σχέδιά του. Δεν εντοπίστηκε ο γραμματικός του Γενναίου που αναφέρεται ως κομιστής επιστολής, ενώ ένας εκ των γνωστών γραμματικών του, ο Θεόδωρος Ρηγόπουλος, δεν αναφέρει κάτι σχετικό στα απομνημονεύματά του.
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκ Ζακίνθου τῆ 18 Δεκεμβρίου 1826
Γενναιώτατοι:-
Σήμερον ἔφθασεν ἐδῶ ὁ γραμματικὸς του καπετὰν Γενναίου καὶ δι’ αὐτοῦ ἐλάβομεν εὐχαρίστως τὸ φιλικὸν γράμμα σας ἀπὸ 15 τρέχοντος. Πρὶν ἔλθη ὁ προῤῥηθεῖς νέος ἐπληροφορήθημεν μὲ λύπην μας τὸν συμβάντα αὐτοῦ ναυαγησμόν.
Δὲν εἶναι ὀλίγη ὧρα, ἀφ’ ἧς ἐγνωστοποιήθημεν μέτὰ βεβαιότητος ἕνα κρυφὸν σχέδιον καταδρομῆς, ὅπου ὁ δραστήριος Ἰμπραὴμ πασιᾶς συνέλαβεν εἰς τὴν Μοθόνην καὶ ὁλονένα ἐκεῖ καταγίνεται μὲ ἐπιμονὴν διοργανίζων καὶ προετοιμάζων τὰ ἐπιτηδειότερα μέσα, πρὸς τὴν σύντομον διενέργιαν αὐτοῦ τοῦ ἐχ(θ)ρικοῦ ἐπιχειρήματος καὶ πρὸς ἰδίαν περαίωσιν καὶ ἐπιτυχίαν τῶν πολεμικῶν του ἐργασιῶν. Τοῦτο τὸ σχέδιον συνίσταται εἰς μίαν του ἐκστρατείαν τὴν ὁποῖαν μελετᾶ ἀφεύκτως νὰ πράξη ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν. Καὶ ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς μιᾶς ταύτης καταδρομῆς ἀποβλέπει κυρίως τὴν κιρίευσιν τῆς λύμνης Ἀγουλινήτζας, ἔσω τῆς ὁποῖας εὐρισκόμενα ἐκεῖνα τὰ νησόπουλα ὁποῦ ἀσφαλίζονται οἱ περισσότεροι τῶν κατοίκων έκεῖνων τῶν μερῶν, στοχάζομαι πῶς ἐξαίφνης καὶ διὰ μιᾶς δύναται νὰ εἰσβάλλη εἰς ἐκεῖνα τὰ νησόπουλα, καὶ οὕτω πῶς νὰ αἰχμαλωτίση ὅλον ἐκεῖνον τὸν ἀθῶον λαὸν ὁποῦ τὰ κατοικῆ. Ἀλλ’ ἠδέα τοῦ Ἠμπραὴμ δὲν εἶναι μόνον εἰς τὸ νὰ σ[φά]ξει καὶ ἐχμαλωτήση τοιούτους ὁμογενεῖς μας. Τὸ σχέδιον ἐκτείνεται καὶ παρέκει, ἐπειδὴ ἀφ’ οὗ κυριεύση αὐτὰ τὰ νησόπουλα, σκοπεύη ὁσαύτως, νὰ βάλλη ἐκεῖ μίαν ἱκανὴν δύναμιν, διὰ τῆς ὁποίας νὰ κατακυριεύῃ οὕτω πῶς καὶ τὸν εὔκαρπον κάμπον τοῦ Πύργου, Γαστούνης, καὶ νὰ ἀνοίξη ἕνα ἀδίστακτον δρόμον μεταξύ τῶν φρουρίων τοῦ Μεσινιακοῦ κόλπου καὶ τῆς Πάτρας. Ὅθεν δι’ αὐτὸ τὸ τέλος ἔλαβεν αὐτὸς ὁ τρισκατάρατος πασιᾶς ὅλα τὰ ἀνοίκοντα μέτρα καὶ σύν τοῖς ἄλλοις ἐκατασκεύασε ἐπὶ τούτου μεγάλα μονόξυλα, μὲ τὰ ὁποῖα νὰ ἡμπορέσῃ εὐκολοτέρως νὰ εἰσβάλῃ κατ’ ἐκείνων τῶν νησίων, καὶ τόσον εἶναι καλῶς διοργανισμένον καὶ μιστυκῶς προπαρασκευασμένον ἓν τοιοῦτον ὀλέθριον σχέδιον, τὸ ὁποῖον ὄχι μόνον ἀφανίζη τὴν παρούσαν θέσιν καὶ κατάστασιν τῶν πραγμάτων ἀλλὰ ἀπονεκρώνει διόλου καὶ τὰ ἐρχόμενα, εἰς κοινὴν καὶ μερικὴν ὠφελεἰαν, ὥστε εἶναι ἐξάπαντος ἀποφασισμένον νὰ τὸ βάλλη εἰς ἐνέργειαν πολλὰ γλήγορα, διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης. Ἡμεῖς προνοοῦντες τὰ δυστυχῆ ἀποτελέσματα ὅσα δύνανται νὰ ἐπισυμβῶσιν ἀπὸ τὴν ἐπιτυχίαν, ὅ μὴ γένοιτο, μιᾶς τοιαύτης ἐχθρικῆς ἐκστρατείας, δὲν χάνωμεν πολὺν καιρὸν ἀπὸ τοῦ νὰ σᾶς τὴν φανερώσωμεν, ἐν ὧ ὡς φίλοι τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς γενναιότητός σας σᾶς παρακινοῦμεν ἐν ὀνόματι τοῦ ἐσταυρομένου, ἀμέσως ὁποῦ λάβεται τὸ παρὸν μας νὰ ξεκινήσετε πέρνωντας μαζύ σας ὅσους ἠμπορέσεται ὁμογενεῖς καὶ ἀδελφούς, διὰ νὰ παρευρεθεῖτε εἰς ἐκεῖνα τὰ ἐπαπειλούμενα μέρη καταβάλλοντας τὰς ἀναγκαίας θέσεις, τὰς ὁποῖας καλῶς ὀχυρόνεται πρὸς ἀνθίστασιν τοῦ ἐρχομένου ἐχθροῦ, ὁ ὁποῖος ὀρκίσθη νὰ ἐκδικηθῇ κατὰ τῶν νησίων ἐκείνων ὁποῦ ἔλαβε ἐπέρ- | σι τὴν κατισχύνην, τὸ νὰ μὴν ἠμπορέση νὰ τὰ καταδαμάσῃ καὶ νὰ φολεύσῃ ἐκεῖ καὶ τέλος νὰ μὴν ἀφήση πλέον τοὺς ὁμογενεῖς ἡσύχους καὶ ἀταράχους εἰς τὰς γεωργίας των έργασίας.
Ἰδού λοιπὸν ποῖα εἶναι ἡ νέα τοῦ Ἠμπραήμη· ὅθεν λάβετε καλλὰ τὰ μέτρα σας καὶ μὴν ἀδιαφορήσεται ἀπὸ τοῦ νὰ προλάβεται τὸν καιρὸν καὶ νὰ πράξεται ὀγλήγωρα χωρὶς νὰ χασοημερίσεται μήτε μίαν στιγμὴν ὅ,τι εἶναι ὠφέλημον καὶ σωτήριον εἰς τὴν ὑπεράσπησιν τῶν μερῶν ἐκείνων καὶ εἰς ἀνατροπὴν τοῦ ἐχθρικοῦ τούτου ἐπιχειρήματος πρὸς ἰδίαν σας δόξαν καὶ πρὸς αἰωνίαν εὐγνωμοσύνην τῶν ἀδυνάτων ὑποκειμένων, τὰ ὁποῖα θέλετε κάμη παντοίως τρόπως νὰ ἀσφαλησθῶσιν εἰς μέρη ὀχυρᾶ, ὥστε νὰ μὴν εἶναι έκθεμένα εἰς τὴν ὀργὴν και λύπην τοῦ Ἰμπραήμη.
Ὅσον ἀπὸ μέρος μας δηλοποιοῦντες σας τούτου ἐκάμαμεν τὸ χρέως μας· εἰς τὴν γεναιωτητά σας πλέον μένη ἡ φροντίς νὰ μεταχειρησθήτε πά(ν)τα τρόπον, πλὴν μὲ ἐτοιμότητα εἰς τὸ νὰ κατορθώσεται τὴν ἀνοίκουσαν ἐκδίκησιν, ἐναντίον τῆς ἐχθρικῆς ταύτης μελετομένης ἐπιδρομῆς, ἐν ὧ ἤμεθα βέβαιοι ὅτι θέλετε καταβάλλη ὅλα σας τὰ δυνατὰ πρὸς ἐπιτυχίαν τοῦ σκοπουμένου, ἐπειδὴ γνωρίζωμεν πραγματικῶς ὅτι ἐφάνητε πάντωτε προθυμότατα εἰς τὴν φονὴν τῆς Πατρίδος. Μάλιστα τῶρα καθ’ ἥν στηγμὴν ἐλκίεται ἀπὸ τὰς πλέον γλυκείας ἀποδείξεις ὅτι τὸ αὐτόνομόν της διοργανίζεται καὶ εἶναι σύντομα νὰ ἀποκατασταθῆ ἐνδόξως καὶ δια παντός. Σᾶς ἀσπαζόμεθα ἀπὸ ψυχῆς καὶ μένωμεν.
Είς τοὺς ὁρισμούς σας
παναγιώτης θ. στεφάνου
Κ. δραγόνας
|