|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά) και Κωνσταντίνο Αλεξανδρόπουλο (Υψηλάντη)
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Ζαράκοβα
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
02/06/1821
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
214x305
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Αντίγραφο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Eπιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον Νικήτα Σταματελόπουλο και τον Στεμνιτσιώτη Κωσταντή Αλέξανδρο ή Αλεξανδρόπουλο (βλ. Φ. Χρυσανθόπουλος, Βίοι Πελοποννησίων, σ. 132-134), με την οποία ακυρώνει τη διαταγή της προηγούμενης 1ης Ιουνίου 1821 (βλ. σχετικό [39]) και τους δίνει νέα εντολή να μην ακολουθήσουν τον Ηλία Μαυρομιχάλη στα Δερβένια της Κορίνθου. Επιπλέον τους ενημερώνει πως ο πρόκριτος Χαραλάμπης Περούκας, αφού επέστρεψε από τις Σπέτσες (βλ. σχετικό [32]), δεν παραδίδει «γεννήματα» (σιτάρι και κριθάρι) από την επαρχία Άργους στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη για τις ανάγκες των στρατευμάτων. Ασφαλώς πρόκειται για «γεννήματα» των εθνικών προσόδων της επαρχίας Άργους, των οποίων ο Θεόδ. Κολοκοτρώνη σημειώνει ότι «ημείς ελάβομεν αυτήν την πρόβλεψιν της συνάξεως». Τους δίνει εντολή για την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος και αναφέρει το επιχείρημα ότι «κάθε πράγμα τώρα είναι κοινόν», δηλ. οι πρόσοδοι των επαρχιών ανήκουν αμοιβαίως στο έθνος και όχι στην τοπική κοινότητα στην οποία πραγματοποιούνται (βλ. σχετικό [45]). Το αντίγραφο βρίσκεται σε δίφυλλο, στο οποίο έχουν γραφεί άλλα τέσσερα αντίγραφα (τα έγγρ. [45], [67], [68]), όλα με παραλήπτη τον Κωνσταντή Αλέξανδρο και αντιγραφέα τον γιο του Αλέξανδρο Αλεξανδρόπουλο.
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΑΘ, τ. 1, σ. 86-87
Σχετ.: [32], [39], [45]
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Σταματελόπουλος Νικήτας / Νικηταρὰς
|
|
Κείμενο
|
|
Ἀνεψιέ καπετάν Νικῆτα καὶ κύρ Κωνσταντή Ἀλέξα[νδρε] χαίρετε
Χθές μὲ τόν παρόντα Νικολῆ ἔλαβον τὸ γράμμα σας καὶ τὸ τῶν Δερβενιωτῶν. Ἴδον τὰ γραφόμενά σας καὶ ὅτι ὑποψία δὲν εἶναι ἀπὸ τὰ Δερβένια καὶ ἐχάρημεν ἅπαντες. Ἀλλ’ ἐπειδὴ οὕτως ἔχει τὸ πρᾶγμα κατὰ τὸ γράφειν των ἰδού γράφω πρός τὸν Μπεγζαντὲ Ἡλίαν νὰ σὲ ἀφήση αὐτοῦ καὶ ὁ ἴδιος νὰ ὑπάγῃ ἕως ἐκεῖ, καὶ ἄν ἡ χρεία τὸ καλέσῃ, τότε σὲ γράφει καὶ πηγαίνεις. Ὁμοίως καὶ ὅ,τι μανθάνετε ἡμέραν παρ’ ἡμέραν ἀπὸ τὰ | Δερβένια νὰ μοῦ φανερώνετε. Καὶ ἐσὺ ἀνεψιέ, κάθε ἐπιχείρημά σου αὐτοῦ νὰ τὸ κάμνῃς μὲ μέτρον καὶ μὲ στοχασμὸν ὀρθὸν ὡς καὶ στοματικῶς σὲ ἐπαράγγειλα. Ὁ ἄνθρωπός μας Γόντικας χθὲς βράδυ ὁποῦ ἐλάβαμεν γραφήν του μᾶς λέγει ὅτι ὁ καλὸς Περούκας δὲν ἠθέλησε νὰ τοῦ δώση γέννημα ὁποῦ ἔχομεν χρείαν, εἰς καιρὸν ὁποῦ ἡ φιλογένιά του ἐκάθητο εἰς τήν [Πέ]τζαν. Καὶ ἡμεῖς ἐλάβομεν αὐτὴν τὴν πρόβλεψιν τῆς συνάξεως καὶ ἂν οὔτως ἔχῃ λανθάνεται, μάλιστα ὁποῦ κάθε πράγμα τώρα εἶναι κοινόν, καὶ ἂς λείψουν τὰ τοιαῦτα, διότι μεταμελεῖται χωρίς ὠφέλειαν ὕστερον. Ἐπειδὴ ἡ ἐπαρχία μου, ἂν εἶχε γένημα, δὲν ἠθέλαμε καταδεχθῆ νὰ ζητήσωμεν ἀπὸ αὐτοῦ. Καὶ πλέον καὶ ὡς προέγραφον νὰ μᾶς προφθάσης τὸ γέννημα τὸ μισὸν σιτάρι καὶ τὸ μισὸν κριθάρι χωρὶς ἄλλο, ἐπειδή αὐτὸ καὶ μόνον χρειαζόμεθα κατὰ τὸ παρόν, ὥστε νὰ εὔγουν καὶ τὰ ἐδικά μας γεννήματα καὶ μή μᾶς λείψη. Ὑγιαίνοιτε ἐν ἀγαθοῖς.
1821 Ἰουνίου 2
Ζαράκοβα
ὁ ἀδελφὸς σας
Θ. Κολοκοτρώνης
[ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ ἀνεψιῷ μου καπετὰν Νικήτα Σταματελόπούλῳ καὶ κύρ Κωσταντίνω Ἀλεξανδροπούλῳ εἰς Ἄργος
ἀπαράλλακτον τοῦ εἰς χείρας μου πρωτοτύπου
Ἀ. Ἀλεξανδρόπουλος
|