|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Ανδρέα Ισκου προς Ιωάννη Θ.Κολοκοτρώνη (Γενναίο)
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Μεσολόγγι
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
10/06/1825
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
1
|
|
Διαστάσεις
|
|
220x226
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Μεσολόγγι, 10 Ιουνίου 1825
Επιστολή του Ανδρέα Ίσκου προς τον Γενναίο Κολοκοτρώνη, με την οποία περιγράφει τις εξελίξεις στην πολιορκία του Μεσολογγίου, την προσέγγιση των Οθωμανών στα τείχη της πόλης και την κατασκευή χαντακιών (τάφρων, χαρακωμάτων). Ο επιστολογράφος εκφράζει την πεποίθησή του πως δεν θα επιτύχουν, καθώς οι υπερασπιστές της πόλης ήταν «πολά δυναμωμένοι». Ακόμη, ο Ανδρέας Ίσκος σημειώνει πως έχει αποστείλει άλλες δύο επιστολές στον Γενναίο, τις οποίες δεν γνωρίζει αν τις είχε λάβει. Η φράση «μήν ἀστοχᾶς την ἀδελφώτητα» δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα κατανόησης και απαιτεί διασαφήσεις. Είναι πολύ πιθανό να μην πρόκειται για μια συνηθισμένη αναφορά στην αδελφική φιλία, που είναι κάτι πολύ συνηθισμένο αυτή την εποχή, αλλά να υπονοείται κάποια μυστική «αδελφότητα», αναβαθμισμένη μορφή της παραδοσιακής αδελφοποίησης, που στα χρόνια του Αγώνα κατοχυρωνόταν με την υπογραφή μυστικού ένορκου συμφωνητικού αμοιβαίας φιλίας και υπεράσπισης. Δεν είναι βιβλιογραφικά γνωστό τέτοιο συμφωνητικό αδελφότητας στην οποία να μετείχε ο Γενναίος. Ούτε είναι σαφές από το παρόν αν η αναφορά αυτή σχετίζεται με τις διεργασίες που είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1825 στο Μεσολόγγι και οδήγησαν αργότερα στην ίδρυση της αδελφότητας των Φιλοδικαίων (βλ. Α. Σώκος, Αδελφότης των Φιλοδικαίων, σ. 38 κ.εξ.).
|
|
Παραπομπές
|
|
ΙΕΡΟΣ ΑΓΩΝ Ι.Ε.Θ: Β Σελ 339
Υπομνήματα, σ. 157 ▪ ΙΑΘ, τ. 2, σ. 339
|
|
Κείμενο
|
|
Γεναιώταται ἀδελφαὶ μου κ. Γεναίε, ἀσπαζωμὲ σε ἀδελφικῶς
Καὶ σὲ φανερῶνω, ἐγώ ὑγιαῖνω θέλοντας ὁ Θεός· καὶ ἅλα δύω γραμματὰ μου σοῦ ἔχω στήλη, τὰ ἔλαβες ή ὅχι δὲν ἠξεύρω, ἀποκρισήν σου δὲν ἴδον· ἐμεῖς ἐδῶ εἰς Μισολόγγι εὐβρισκῶμεθα. Ὁ ἐχθρός μᾶς ἐζήγωσεν πολλὰ σιμᾶ φθιάνοντας χαντάκια, καὶ ἦλθεν ἕως τὰ τείχη τοῦ κάστρου, πλὴν εἴμεθα καὶ ἐμεῖς πολὰ δυναμωμένη, καὶ μὲ τὴν δύναμην τοῦ Θεοῦ στοχαζῶμεθα ὅτι τίποτες δὲν θὰ κάμη. Ἀπό τὰ αὐτὰ μέρη δὲν ἔχωμεν καμίαν ἴδησην καθαρήν, πλὴν μὴν ἀστοχᾶς την ἀδελφώτητα, ὅμως παρακαλῶ σε νὰ μὲ γράφεις πάντοτε την ὑγείαν σου εἰς χαράν μου, καὶ τὰ τρέχοντα ἐντεῦθεν· μὴν ἔχοντας ἅλω μένω.
ὁ ἰληκρινῆς ἀδελφώ σου
ανδρεας ισκου
1825, 10
Ἰουνίου, Μισολόγγι
τρεληνόθεε μήν ἀστοχᾶς νά μᾶς γράφης πάντοτε τά τρέχοντα.
[Πλαγίως:] Τόν ἐξωχώτατον γερωντά μας πρωσκυνῶ ὡς υἱός.
|