|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ζάκυνθος, 4 Ιουνίου 1825
Επιστολή του Θεόδωρου Λεονταρίτη και του γιου του από την Ζάκυνθο προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία τον συμβουλεύει να καλλιεργεί την ομόνοια και να μην αλληλογραφεί ούτε αυτός ούτε οι άλλοι δημόσιοι άνδρες της χώρας με «ὅλους τοὺς ἔξω νομιζομένους φίλους», γιατί υπάρχουν κατάσκοποι που μεταφέρουν τις πληροφορίες στην Ζάκυνθο και στη συνέχεια τις μαθαίνουν οι Οθωμανοί. Δεν είναι σαφές ποιους εννοεί ότι είναι κατάσκοποι στη Ζάκυνθο και κοινοποιούν τις πληροφορίες που φθάνουν στο νησί στους Τούρκους, αλλά είναι προφανές ότι πίσω από τις γραμμές της επιστολής υποκρύπτονται ενδο-Ζακυνθινές διαφορές αντιλήψεων και ενεργειών. Ο Θεόδωρος Λεονταρίτης ήταν Πελοποννήσιος έμπορος στην Ζάκυνθο, όπου μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και από εκεί γνωριζόταν με τον Κολοκοτρώνη (Ντ. Κονόμος, Ζακυνθινοί φιλικοί, σ. 20 και 73). Ο αναφερόμενος γιος του Θεόδ. Λεονταρίτη είναι ο Ιωάννης Λεονταρίτης, επίσης μέλος της Φιλικής Εταιρείας (Β. Μέξας, Οι Φιλικοί, σ. 55).
|
|
Κείμενο
|
|
Γεναιότατε!
Πολλὺ διαφορετικὰ ἐστάθησαν τὰ αἴτια, τὰ ὁποῖα ἔφερον εἰς τὴν παρελθοῦσαν κατάστασιν τὴν Πατρίδα, ἀπὸ ὅ,τι οἱ πολλοὶ τὰ ἐστοχάζοντο· ἐκεῖνο ὅμως ὁποῦ ἐνέργησεν παραπολὺ ἐστάθη ἡ ἐδικὴ σας ἐμπιστοσύνη τόσον εἰς τοὺς ἔσω, καθὼς καὶ εἰς τοὺς ἔξωθεν ἐνεργοῦντας. Ἂν λοιπὸν εἶναι ὠφέλημον τὰ παθήματα νὰ γίνονται μαθήματα, μάθετε ἀπὸ τὰ ἀπερασμένα καὶ διὰ τοῦτο μίαν ἔχετε βλέψιν, τὴν πρὸς ἀλλήλους ὁμόνοιαν, καὶ ἕνα σκοπόν, τοῦ ἐχθροῦ τὸν ἀφανισμόν.
Παύσετε ὅλοι κοινῶς [[με]] ἀπὸ ἀνταποκρήσεις μὲ ὅλους τοὺς ἔξω νομιζομένους φίλους σας, διατὶ γράφοντες τοὺς σκοποὺς καὶ τὰ κινηματά σας ἐπροδίνατε τὸν ἑαυτόν σας, ἐπειδὴ οἱ λεγόμενοι φίλοι σας εἶναι κατάσκοποι τῶν ἔργων σας. Μὴν ἀκούετε ἄλλὴν συμβουλὴν παρὰ ἐκείνην ὁποῦ σᾶς προσκαλεῖ εἰς τὴν μεταξύ σας ὁμόνοιαν, καὶ σᾶς δείχνει πῶς εὐκολώτερα νὰ νικήσετε τὸν ἐχθρόν.
Ὅλοι κοινῶς (ἐκτός ἐκείνων τῶν πεισματικῶν φατριαστῶν οἵτινες κατήντησαν ὅλως μησέλληνες) ἐχάρησαν ἀκουόντας Σὲ πάλιν ὀδηγὸν τοῦ στρατοῦ, καὶ περιμένουν νὰ ἀκούσουν τὰς συνήθεις σου νίκας (οὓς ΚΥΡΙΟΣ δώσοι σοι συμαντικοὺς καὶ ἀναλόγους τῆς τωρινῆς καταστάσεως) διὰ νὰ σὲ ὠνομάσουν Πατέρα Πατρίδος.
Ἡ συνέργειά σου εἰς τὰ πράγματα ἐστάθι ἐπωχὴ χαρᾶς, διότι συνεπέφερεν πανταχόθεν θριάμβους, εἶθε καὶ αἱ ἰδικαί σου νὰ στεφανώσουν αὐτάς, νὰ σώσουν τὴν Ἑλλάδα, καὶ νὰ δείξουν καὶ τοὺς Πελοποννησίους ὁποίους τὰ ἀπερασμένα τοὺς ἔδειξαν!
Μὴν ἐμπιστεύεσθε νὰ γράφετε εἰς κᾀνένα τὸ τὶ κάμνετε καὶ τὶ στοχάζεσθε νὰ κάμετε, διὰ νὰ μὴν γνωρίζουν οἱ ἐχθροί σας τὰ κινήματὰ σας καὶ τοὺς σκοπούς σας, καὶ τοῦτο παραγγήλατε εἰς ὅλους: αὐτοῦ δὲ παρευρίσκονται ἐπίτηδες ἄνθρωποι διὰ νὰ μανθάνουν καὶ διὰ νὰ γράφουν τοὺς σκοπούς σας καὶ τὰ κινήματὰ σας εἰς τοὺς ἐδώ, οἵτινες προθύμως τὰς μεταδίδουν εἰς τοὺς ἐχθροὺς .
Μὴν γράφεις οὗτε εἰς ἡμᾶς, διότι ἡμεῖς ἀλλο δέν ἐπιθυμοῦμεν καὶ δι’ ἄλλο δέν χαιρόμεθα, παρὰ ὅταν σὲ ἀκούωμεν ἐν ὑγιείᾳ | καὶ νικῶντα καὶ θριαμβεύοντα κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς Πατρίδος!
Εἰς τὶ ὠφέλημος ἡ ἀλληλογραφία; Διὰ νὰ μανθάνετε τὰ ἀναγκαῖα; Ὄχι βέβαια· διότι ἀναγκαιότερον καὶ κυριώτερον ἀπὸ τοῦ ἐχθροῦ τὸν ἀφανισμὸν οὗτε ἔχετε, οὗτε ἠμπορῆτε νὰ ἔχετε. Διὰ νὰ λαμβάνετε συμβουλάς; Ὄχι· διότι ἐννομένοι ὄντες κατὰ τοῦ ἐχθροῦ δέν ἔχετε ἄλλὴν χρείαν. Διὰ νὰ μάθετε τοὺς ἐν τῇ Ἑλλάδι κακοβούλους; Ὄχι· διότι οὗτ’ αἰ περιστάσεις, οὗτ’ ὁ καιρὸς τὸ συγχωρεῖ, καὶ ἔπ[ει]τα ὁ χρόνος ὁ πατὴρ τῆς ἀληθείας σᾶς τοὺς ἐφανέρωσε δακτιλοδύκτου[ς].
Εἰς ἡμᾶς λοιπὸν κατὰ τὸ παρὸν δέν μένει εἰμὶ ἡ εὐχαρίστησις νὰ ὑποσημειωθοῦμεν μ’ ὅλον τὸ σέβας
Τῷ Πατρὶ Πατρίδος
Ἐκ Ζακύνθου τῇ 4 Ἰουνίου 1825
Εἰλικρινέστατοι φίλοι
Θεόδωρος Ν. λεονταρίτης καὶ υἱός
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Τῷ γεναιοτάτῳ κυρίῳ κῴ Θεοδώρῳ ἀρχιστρατήγῳ Κολοκοτρόνῃ
Εἰς ἰδίας αὑτοῦ χείρας
ὅ,που
[Πρόχειρη σημείωση, ἐπὶ τοῦ φακέλου τῆς ἐπιστολῆς:]
[[Ὑποπτεύω]] Ἐνδεχόμενον ὅμως ὅτι καὶ νὰ προχωρείσῃ ἀκόμη, διότι ἡ προλαβοῦσα παραμέλεια, τοιαῦτα παρακολουθήματα εἵπετο νὰ ἔχῃ.
|