|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά) και Κωνσταντίνο Αλεξανδρόπουλο (Υψηλάντη)
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Ζαράκοβα
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
01/06/1821
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
1
|
|
Διαστάσεις
|
|
214x305
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Αντίγραφο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ζαράκοβα, 1 Ιουνίου 1821
Αντίγραφο επιστολής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τους Νικήτα Σταματελόπουλο και Κωνσταντή Αλέξανδρο (ή Αλεξανδρόπουλο), η οποία αναφέρεται στην ενίσχυση της άμυνας των Δερβενίων της Κορίνθου με την αποστολή του Ηλία Μαυρομιχάλη και του Νικήτα Σταματελόπουλου, ήδη αρχηγού της πολιορκίας Ναυπλίου. Η διαταγή εκστρατείας του Νικήτα ανακλήθηκε την επόμενη μέρα (βλ. σχετικό [41] και τα σχόλια του Γενναίου Κολοκοτρώνη στα Υπομνήματα, σ. 27). Η επιστολή πρέπει να συσχετιστεί και με εκείνη που απέστειλαν οι επικεφαλής του στρατοπέδου Βερβένων την προηγούμενη ημέρα (βλ. σχετικό [37]). Το αντίγραφο βρίσκεται σε δίφυλλο, στο οποίο έχουν γραφεί άλλα τέσσερα αντίγραφα (τα έγγρ. [41], [45], [67], [68]), όλα με παραλήπτη των Κωνσταντή Αλεξάνδρου από τα πρωτότυπα που βρίσκονταν στην κατοχή του γιου του Αλέξανδρου Αλεξανδρόπουλου (βλ. Φωτάκος, Βίοι Πελοποννησίων ανδρών, σ. 132), ο οποίος είναι και ο αντιγραφέας.
|
|
Παραπομπές
|
|
Υπομνήματα, σ. 27 ▪ ΙΑΘ, τ. 1, σ. 84-85
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Σταματελόπουλος Νικήτας / Νικηταρὰς
|
|
Κείμενο
|
|
καπετὰν Νικῆτα, κὺρ Κωνσταντῆ καὶ λοιποὶ χαίρετε,
Ἔλαβον τὸ ἀδελφικόν σας καὶ ἴδον τὰ γραφόμενά σας· τὸ ἅλας καὶ κρεμμύδια καὶ λοιπὰ ἀκόμη δέν μᾶς ἦλθαν. Ἴδομεν καὶ τήν σημείωσιν μὲ τὰ ἱερὰ στοιχεῖα, ἡ ὁποία εἶναι γνωστή σας καὶ ἐπὶ τούτου ἐδιωρίσθη ὁ Μπεϊζαδὲ Ἡλίας μὲ 200: καὶ ἔρχεται ἀπὸ αὐτοῦ· πρέπει καὶ ἐσὺ καπετὰν Νικήτα κατὰ τὴν ὀρδίνιαν τῶν ἐφόρων νὰ ἀκολουθήσης τὸν πηγεμόν σου. Ἀληθινά, ἀδελφοί, καὶ τὴν αὐτοῦ χρείαν γνωρίζω ἀλλὰ τὸ μόνον άναγκαῖον μέσον εἶναι ἐκεῖνο ὡς ὠφέλιμον καθ’ ὅλην τὴν Πατρίδα, καὶ ἄργητα δὲν πρέπει, οὔτε νὰ κοινολογηθῆ τὸ τοιοῦτον καὶ οἱ λοιποὶ σταθῆτε αὐτοῦ, καὶ βαστᾶτε τὸ μέρος αὐτὸ καλῶς, καὶ μὲ τὸν ἐκεῖ σύν Θεῶ πηγεμόν του, ἂν ἰδῆ πῶς εἶναι ἀσφάλεια ἢ ἂς ἐπιστρέψῃ καὶ ἂς μείνῃ ὁ Μπεϊζαδές, ἢ ἀς μᾶς γράψῃ ὅ,τι ἀκολουθεῖ. Καὶ ἂν δὲν εἶναι ἀνάγκη τὸν σηκώνομεν καὶ ἔρχεται αὐτοῦ. Καὶ κατὰ τοῦτο, ἀδελφοί, σταθῆτε προσεκτικοί, ὅ,τι εἴδησις σᾶς ἦλθεν ἀμέσως μὲ μεζήλι νὰ μᾶς φανερώσετε διὰ ῥέγουλαν καὶ κυβέρνησιν.
Ὅλοι οἱ ἀδελφοὶ σᾶς ἀσπάζονται. Ὑγιαίνοιτε.
Τη αῃ Ἰουνίου 1821, Ζαράκοβα
ὁ ἀδελφός σας
Θ. Κολοκοτρώνης
Κἀγὼ σᾶς ἀσπάζομαι ὁλοψύχως
(ὁ γραφεὺς Ἀναγν. Ζαφειρόπουλος)
(ὑπογραφή)
Τοῖς ἀδελφοῖς καπετὰν Νικῆτα, κυρ Κωνσταντῆ Ἀλεξάντρῳ καὶ λοιποῖς
Εἰς Ἄργος
ἀπαράλλακτον τοῦ εἰς χείρας μου εὑρι(σκομένου) πρωτοτύπου
Ἀ. Ἀλεξανδρόπουλος
Ἀδελφοὶ
[πλαγίως]: ριϛ΄ 23 Ἰουν. Σελις 41.
|