|
Γλώσσα
|
|
Ελληνική
|
|
Τίτλος
|
|
Επιστολή Ιωάννη Θ.Κολοκοτρώνη (Γενναίου) προς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη σχετικά με την στρατηγική του Ιμπραήμ κινήσεις και αναφορά κινήσεων εχθρού
|
|
Τόπος σύνταξης
|
|
Σούλι Δερβενίου (Λεονταρίου, Μεγαλοπόλεως)
|
|
Ημερομηνία σύνταξης
|
|
28/05/1825
|
|
Αριθμός Σελίδων
|
|
2
|
|
Διαστάσεις
|
|
165x218
|
|
Μορφολογικός Χαρακτηρισμός
|
|
Πρωτότυπο
|
|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Σούλι (Λεονταρίου), 28 Μαΐου 1825
Επιστολή του Γενναίου Κολοκοτρώνη προς τον πατέρα του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με την οποία του μεταφέρει πληροφορίες που έλαβε από τους Νικήτα Φλέσσα, και Δημήτριο Παπατσώνη από τη Μονή Προφήτη Ηλία Καλαμάτας. Ο Δ. Παπατσώνης μαζί με τον Νικήτα Φλέσσα είχαν μεταβεί την προηγούμενη εκεί και απέστειλαν ενημερωτική επιστολή στον Γενναίο (βλ. σχετικά). Στο στρατόπεδο του «Προφήτη Ηλία» βρίσκεται και ο Γεώργ. Γιατράκος με λακωνικές δυνάμεις. Οι επιστολογράφοι περιγράφουν τις κινήσεις των αιγυπτιακών δυνάμεων προς τις Μαντίνειες της Μάνης. Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης προβαίνει και σε μια άκρως ενδιαφέρουσα ερμηνεία της στρατηγικής του Ιμπραήμ πασά: «αὐτὸς δὲν κοιτάζει τερβένια καὶ χωριά, εἰμὴ νὰ τζακίζῃ καὶ νὰ σκορπίζῃ ὁρδιὰ». Ο αναφερόμενος Γιατράκος, πρέπει να είναι ο Γεώργιος, γιος του στρατηγού Παναγ. Γιατράκου, ο οποίος την εποχή αυτή βρισκόταν αιχμάλωτος του Ιμπραήμ πασά στο Νεόκαστρο. (Αθ. Φωτόπουλος, Οι Γιατράκοι του 1821, τ. 2, σ. 168 και 353-361).
|
|
Παραπομπές
|
|
Υπομνήματα, σ. 141 ▪ ΙΑΘ, τ. 2, σ. 295
|
|
Συντάκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Ἰωάννης / Γενναῖος
|
|
Αποδέκτης
|
|
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
|
|
Κείμενο
|
|
Σεβαστέ μοι πάτερ προσκυνῶ.
Πάλιν σᾶς οἰδοποιῶ ταύτην τὴν στιγμὴν μᾶς ἦλθε ἕτερον γραμμα ἀπὸ Παπατζόνην καὶ Φλέσσαν, ἀπὸ Ἄγιον Ἡλίαν Καλαμάτας ὅπου ἐκεῖ εὑρίσκεται καὶ ὁ Γιατράκος, οἱ ὁποῖοι συμποσοῦνται ἔως τρεῖς ἥμισυ χιλιάδες. Μᾶς λέγουν ὅτι ὁ ἐχθρὸς ἀπέρασεν ἀπὸ Καλαμάτα καὶ εἰσχώρισε ἔως εἰς τὴν Μαντινίαν. Τοὺς σκοπούς τους καὶ ἔως ποῦ θὰ ἐκτανθοῦν ἀγνοῶμεν. Πατίρ μου, τὸ σχέδιον αὐτουνοῦ εἶναι ὅπου βλέπει στράτευμα, συνάζει ὅλην τὴν δύναμίν του καὶ τὸ κτυπᾶι. Ὁ σκοπός του δὲν εἶναι τὸ νὰ πέρνη τόπους, ὅτι τὴν Ἁρκαδίαν τὴν ἄφησεν πάντι ἐλεύθερον. Πρέπει ἡ γεναιότης σου νὰ εὔγῃς ἔξω, καὶ νὰ γράψῃς εἰς ὅλα τὰ μέρη ὅθεν εἶναι ὁρδιά, νὰ γενοῦμεν μία κολῶνα καθώς καὶ αὐτὸς κινεῖται μέ αὐτούς τούς τρόπους, ὅτι αὐτὸς δὲν κοιτάζει τερβένια καὶ χωριά, εἰμὴ νὰ τζακίζῃ καὶ νὰ σκορπίζῃ ὁρδιὰ τὰ ὁποῖα νὰ μὴν ἠμποροῦν νὰ συναχθοῦν πλέον. Ἂν εἶναι δεχτὴ ἡ γνώμη μου καλῶς, καὶ πάλιν ὡς ἀρκετὸς ἀκολούθησον. Εἶναι ὁ πόντος μεγάλος καὶ δώσεται εἰδήσεις εἰς ὅλα τὰ μέρη, τόσον καὶ δεύτερα κόλια εἰς ὅλα τὰ μέρη καὶ εἰς τὴν Καρίτενα, ὅτι ἐδώ χίλιοι Καρητινοὶ εἶναι μόνον, διὰ νὰ συναχθῶμεν. Ὁ πεζὸς θέλει σᾶς ὁμιλήσει καὶ διὰ ζῶσης, ταῦτα καὶ προσκυνῶντας σας μένω.
Τῇ 28 Μαΐου <1>825, Σούλι
ὁ υἱὸς σας
Ἰωάνης Θ. Κολοκοτρώνης
[Πλαγίως:] Ταύτῃ τῇ ὥρα ἔστειλα δεύτερον γράμμα τοῦ Κολιόπουλου ὅπου νὰ προφθάσει ἐδώ.
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Ἰω. Θ. Κολοκοτρώνης
Μαΐου 28
[Ἐπὶ τοῦ νώτου, μεταγενέστερη ἀτελὴς σημείωση μὲ ἄλλο χέρι:] δυνάμει τοῦ § Β΄ τῆς ὑπ’ ἀρ. {…} διαταγῆς τῆς Σ(εβαστῆς) Δ(ιοικήσεως)
|