|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Ναύπλιο, 28 Ιουλίου 1826
Επιστολή του Αναγνώστη Δεληγιάννη προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με την οποία εξιστορεί την αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει με τον πρόεδρο της Διοικητικής Επιτροπής Ανδρέα Ζαΐμη. Ο τελευταίος απαιτούσε να εξουσιοδοτηθεί να οργανώσει εκστρατεία με Σουλιώτες και με σώματα από τα Καλάβρυτα, τη Βοστίτσα και την Κορινθία, πιθανώς για την καταστολή των ταραχών (βλ. και σχετικό [748]). Ο Αναγν. Δεληγιάννης περιγράφει αναλυτικά τη σφοδρή προσωπική τους σύγκρουση στην οικία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στο Ναύπλιο, κατά την κοινή συνεδρίαση της Διοικητικής Επιτροπής και της Επιτροπής της Συνελεύσεως. Εκφράζει τη λύπη και την ντροπή του για την εξέλιξη αυτή και την ένταση των προσωπικών διενέξεων για ζητήματα ασήμαντα, τη στιγμή που επικρέμαται άμεσος ο κίνδυνος από τις δυνάμεις του Ιμπραήμ πασά. Αναφέρει ότι η πρόταση αυτή απορρίφθηκε και ο Ανδρέας Ζαΐμης «κακιωμένος» έχει επιστρέψει στο Μπούρτζι, αφού αρνήθηκε μια συνάντηση καταλλαγής στην Άρια (οικισμός πλησίον του Ναυπλίου) με τους Πετρόμπεη, Πανούτσο Νοταρά, Αναγνώστη Δεληγιάννη και την παρουσία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Επαναλαμβάνει ότι ο Ανδρέας Ζαΐμης βρίσκεται σε προσωπικές συνεννοήσεις με τα στρατιωτικά σώματα των Σουλιωτών που διαμένουν στο Ναύπλιο και ετοιμάζονται να εκστρατεύσουν στην Κορινθία – Αχαΐα, υπονοώντας ότι ο αληθινός σκοπός τους είναι η επικείμενη σοδειά της σταφίδας. Το έγγραφο αναφέρεται στις συνεδριάσεις που έγιναν μεταξύ μελών της Διοίκησης, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα που είχε ανακύψει στην επαρχία Κορινθίας μεταξύ των εξαδέλφων Ιωάννη Νοταρά και Παναγιώτη Νοταρά (βλ. και Νικ. Σπηλιάδης, Απομνημονεύμετα, τ. 3, σ. 81). Ο αναφερόμενος Καραχάλιος είναι ο γνώστος μας, σημαιοφόρος και έμπιστος άνθρωπος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (βλ. σχόλιά μας για το πρόσωπο στο έγγρ. [348]).
|
|
Κείμενο
|
|
Ἐκλαμπρότατε!
Καὶ χθὲς μὲ τὸν Καραχάλιον σᾶς ἔγραφον ἐν συντομίᾳ περὶ τοῦ προβλήματος ὁποῦ ἔγινεν εἰς τὸ σῶμα μας περὶ τῆς ἐκστρατίας τοῦ κύρ Ἀνδρέα ἐπικεφαλῆς τῶν Σουλιοτῶν καὶ τῶν λοιπῶν σωμάτων Καλαβρύτων, Βοστίτζας καὶ Κορίνθου καὶ τὴν ἀπόκρισιν ὁποῦ ἐδόσαμεν δι’ αὐτὸ τὸ πρόβλημα. Ἀλλὰ ἀφοῦ ἐμαγήρευσαν τὸ πρᾶγμα καλῶς καὶ τὸ διοργάνισαν καὶ τὸ ἀποφάσισαν ὅλοι σχεδόν, χθὲς τὸ ἐσπέρας ἐσυνάχθησαν ὅλοι εἰς τοῦ (μ)πέϊ τὸ κονάκι, ἔχωντες ἐκεῖ φερμένους καὶ τέσσερα μέλη ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Συνελεύσεως διὰ συμβοηθούς. Ἐφώναξαν καὶ ἐμένα καὶ τὸν κὺρ Βλάχον, καὶ μετὰ μίαν πολύλογον δημηγορίαν ὁποῦ μᾶς ἔκαμαν ἀπαραστένωντας τὰς μεγάλας ὠφελείας ὁποῦ θέλει προξενήση εἰς τὴν πατρίδα ἡ ἐκστρατία τοῦ κύρ Ἀνδρέα καὶ ὅτι ἐγνωρίζαντες ὅλαυτα τὸ ἐνέκριναν καὶ τὸ ἀποφάσισαν διὰ νὰ γένη ἡ ἐκστρατία τοῦ κύρ Ἀνδρέα. Ἀφοῦ ἀκούσαμεν ὅλ’ αὐτὰ καὶ ἐζήτησαν νὰ δόσωμεν καὶ ἡμεῖς τὴν γνώμην μας διὰ να γένουν αἱ ἀναγκαίαι διαταγαί, τοὺς ἀποκρήθην ἐγώ ὅτι εἶναι ἐσφαλμένη ἡ εἴδησις καὶ τὸ φρόνημα αὐτό, διότι ἂν ἕνα τοιοῦτον ἀποφασισθῆ διὰ νὰ ἐκστρατεύση ὁ κύρ Ἀνδρέας, ἐκτὸς ὁποῦ δέν θέλει προξενηθῆ καμμία ὠφέλεια εἰς τὴν Πατρίδα, θὲ νὰ ἐπιφέρει τόσας διερέσεις διχονοίας καὶ τὸν ἐμφύλιον πόλεμον καὶ θὲ νὰ προξενιθοῦν τόσα δεινὰ ὁποῦ νὰ σταθοῦν ἀνίατα καὶ ἀδιόρθωτα, καὶ τέλος νὰ ἐπιφέρη τὸν τέλειον ἀφανισμὸν τῆς Πατρίδος καὶ ἄλλα ἀπερίγραπτα. Μ’ ὅλα αὐτὰ οἱ μέν λοιποὶ ἐφιλονικοῦσαν καὶ ἐπέμεναν εἰς τὸν σκοπόν τους, ὁ δὲ κύριος Βλάχος, Τρικούπης καὶ Δημητρακόπουλος κα- | ταπεισθέντες ἐστάθησαν σύμφωνοι μὲ ἐμέ. Καὶ ἀφοῦ ἔγινε μία μικρὰ φιλονικία καὶ μία μεγάλη λογομαχία προσωπικὴ μεταξύ ἐμοῦ καὶ τοῦ κύρ Ἀνδρέα, ὥστε ὁποῦ ἐξεσχίσθη τὸ πρᾶγμα καὶ δέν δύναμαι νὰ σᾶς περιγράψω τὰ ὅσα εἴπομεν εἷς τὸν ἄλλον ὁποῦ ἔφριξαν ὅλο τὸ πλῆθος ὁποῦ ἦτον εἰς τὸ κονάκι τοῦ πέϊ μέσα καὶ ἔξω. Τέλος πάντων ἔπεσαι τὸ πρόβλημα αὐτὸ διὰ νὰ μὴν ἐκστρατεύση ὁ κύρ Ἀνδρέας καὶ οὖτως ἐδιαλύθει αὐτὴ ἡ σημαντικὴ συνέλευσις μὲ μεγάλην ἀδημονίαν καὶ δυσαρέσκειαν ἀμφοτέρων τῶν μερῶν. Σήμερον δὲ συναχθέντες εἰς τὸ ἴδιον μέρος καὶ αἱ δίο ἐπιτροπαὶ ἀφοῦ ἐδιαβάσθει ἡ ἀναφορὰ τοῦ στρ. Νοταρᾶ διὰ τὸν πόλεμον ὁποῦ ἔγινεν εἰς τὸ Σοῦλι, ἐπέσαμεν πάλιν εἰς λογομαχίας περισσοτέρας ἀπὸ τὰς χθεσινὰς καὶ διὰ νὰ μὴν πολυλογῶ ἐπειδὴ καὶ δέν ἐδέχθοιμεν τὰ προβλήματά του διὰ νὰ συνενέσωμεν, ἀπὸ τὴν ἀδημονίαν καὶ πείσμα του ἐσυκώθει λέγωντας ὅτι, ἐπειδὴ καὶ δέν θέλωμεν νὰ ἀκούσωμεν τὰ δίκαια καὶ νὰ κάμη ἡ Διοίκησις ἐκεῖνο ὁποῦ πρέπει διὰ νὰ περιορισθοῦν οἱ ταραχοποιοὶ καὶ νὰ φυλαχθῆ ἡ ὑπεροχὴ καὶ ἡ ὑπόληψις τοῦ Νοταρᾶ καὶ Λόντου, παραιτεῖται καὶ οὗτως μὲ τὸν συνηθισμένον τρόπον ἀνεχώρισεν. Ἔπειτα ἔγινεν ὁμιλία καὶ παρὰ τῶν δίο ἐπιτροπῶν ὅτι διὰ νὰ καταπαῦσουν ὅλα αὐτὰ καὶ νὰ γίνη κοινὴ ὁμόνοια καὶ συμφωνία ἐκρίθη παρὰ πάντων εὔλογον ὁποῦ ἡ Διοίκησις νὰ γράψη τῆς ἐκλαμπρότητὸς σας νὰ ἐλθῆτε εἰς τὴν Ἄριαν, καὶ ἐκεῖ νὰ εὐγῆ ὁ πέϊς, ὁ γέρο Πανοῦτζος, ὁ κύρ Ἀνδρέας καὶ ἐγώ νὰ ἀνταμωθῶμεν, νὰ ὁμιλήσωμεν καὶ μεταξύ μας ἐκεῖ να διορθώσωμεν τὰ πράγματα· ἀλλὰ καὶ αὐτὸ δέν τὸ ἐδέχθει. Ἐπῆγε εἰς τοῦ Κῶστα Μπότζαρη τὸ κονάκι, ἐκεῖ ἐκάθησαι ἕως τὸ δῆλι καὶ ἐσυνομίλησαι μὲ τοὺς Σουλιότας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐμβῆκε εἰς τὸ Μπούρτζι καὶ κάθεται κακιομένος. Τὶ σκοπὸν ἔχει νὰ κάμει δέν ἠξεύρομεν. Μετὰ τὸ δῆλι οἱ Σουλιόται ἔδωσαν εἴδησιν εἰς τοὺς ἀνθρώπους των | διὰ νὰ εἶναι ἕτοιμοι ἐπειδὴ καὶ αὔριον θὲ νὰ εὔγουν χωρίς ἄλλο. Καὶ ἐδιαδόθει φήμη ὅτι εἶναι νὰ ἐκστρατεύσουν διὰ τὰς σταφίδας. Ἦλθε καὶ ο στρ. Νότι Μπότσαρις πρὸς τὸ ἐσπέρας εἰς τὴν Διοίκησην μᾶς εἶπε κἄμποσαις λέξεις φοβεριστικαῖς καὶ ἀνεχώρησεν. Αὐτὰ ἠκολούθησαν χθὲς καὶ σήμερον ἐνταῦθα. Τὸ προσοπεῖον ἐσχίσθει καὶ ὁ καβγὰς μεταξύ μας ἐχόντρινε. Καβγὰς ἄδικος καὶ χωρὶς νόημα, καὶ ὁποῦ κᾀνένας δέν ἐπιθυμοῦσαι ὄχι καβγὰς νὰ ἀκολουθήση εἰς παρομοίας δεινὰς περιστάσεις ἀλλὰ μήτε ἡ παραμικρὴ δυσαρέσκεια, ὄχι μεταξὺ συγγενῶν καὶ ἀδελφῶν, ἀλλὰ μήτε καὶ ξένων, καὶ ἄς ὄψονται οἱ αἴτιοι. Ἐγώ, ἀδελφέ, λυποῦμαι κυρίως ὁποῦ μένει ἡ χρεία τῆς Πατρίδος παραμελημένη ἀπὸ τοιαύτας ἀσυμφωνίας, καὶ ὁ ἐχθρὸς ἐλεύθερος ἂν θὲ νὰ κάμη τὸν σκοπόν του νὰ μᾶς καταπίη ὅλους, καὶ ἐντρέπωμαι καὶ ἀπὸ τὸν κόσμον νὰ θεατριζώμεθα χωρίς νόημα καὶ νὰ μὴν θέλει νὰ ἔμβη εἰς τὴν εὐθείαν ὁδόν. Πρὸ πολλῶν ἡμερῶν ἤθελε ἀκολουθήσουν αὐτά, ἀλλ’ ἐγώ ἔχωντας μεγάλην ὑπομονὴν δέν ἤθελα νὰ γένη ῥίξις τῶν πραγμάτων καὶ νὰ φθάσωμεν εἰς τοιαύτην κατάστασην εἰς ἕνα τέτοιον καιρόν, καὶ ὑπόμενα παραβλέπωντας, παρακούωντας καὶ οἰκονομῶντας πολλὰ διὰ νὰ μὴν ξεσχισθῶμεν καὶ γίνομεν θέατρον καὶ παίγνιον τοῦ κόσμου καὶ βλαπτῆ ἡ πατρίς, πλὴν τὶ τὸ ὄφελος, ὁποῦ ἐκεῖνοι πού ἐπροξένησαν τὰς πρῶτας ταραχὰς [[καὶ]] οἱ αὐτοὶ εἶναι καὶ τῶρα αἴτιοι καὶ ἂς ὄψονται. Ἀποκρίσου μου περὶ πάντων καὶ γράφε μου συνεχῶς. Καὶ μένω.
Τη 28 Ἰουλλίου Ναύπλιον
Ἀναγνώστης δηλιγιάννης
[πλαγίως:]
Γράψετέ μου ἂν ἐλάβατε τὸ χθεσινὸν γράμμα μου ὁποῦ ἔδοσα τοῦ Καραχάλιου.
[Ἐπιγραφὴ διεύθυνσης:]
Πρὸς τὸν ἐκλαμπρότατον γενικὸν ἀρχηγὸν κύριον Θεόδωρον Κολοκοτρώνην
Εἰς Ἄργος
[ἄλλο χέρι:]
Ἀναγνόστης Δεληγιάννης
28 Ἰουλίου Ναύπλιον
|