|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Άγιος Πέτρος, 8-10 Ιουλίου 1825
Το έγγραφο είναι κολοβὸ, χωρίς ημερομηνία υπογραφής και βρίσκεται στο νώτο του εγγράφου [394]. Από το περιεχόμενό του και από αντιπαραβολή του με έκθεση που υπέβαλε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στις 10 Ιουλίου 1825, το σχέδιο πρέπει να συντάχθηκε μεταξύ της 8ης Ιουλίου (ημερομηνία υπογραφής του εγγράφου [397]) και της ημερομηνίας τελικής υποβολής της στρατιωτικής έκθεσης (10 Ιουλίου 1825). Το πλήρες κείμενο της έκθεσης έχει δημοσιευτεί στο Κ. Κοτσώνης, Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, σ. 172-176, όπου και σχόλια σχετικά με τα αναφερόμενα τοπωνύμια.
|
|
Κείμενο
|
|
Πρὸς τὸ ἔξοχον Ὑπουργεῖον τοῦ Πολέμου
Τὴν 2 τοῦ παρόντος [[ἔγραψα]] ἀνεφέρθην πρὸς τὸ ἔξ(οχον) Ὑπουργεῖον ἐξιστορῶν τὸν κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν γεγονότα εἰς Ἁλωνίστεναν πόλεμον. Ἔκτοτε καὶ διότι δὲν ἔλαβα εὐκαιρίαν, καὶ διότι ἀνεφέρθην κατ’ εὐθείαν πρὸς τὴν Σ(εβαστὴν) Διοίκησιν δὲν ἔγραψα πλέον· ἀλλ’ ἐπειδὴ τὰ αὐτὰ [[ἀπο]] διάφοροι διαφόρως ἴσως τὰ παρέστησαν τὰ ἐπαναλαμβάνω καὶ διὰ τῆς παρούσης μου. Τὴν 3 οἱ ἐν Τριπολιτζὰ ἐχθροὶ [[δυσαρεστηθέντες]] θυμωθέντες διὰ τὸν γεγονότα φόνον τῶν ἐδικῶν των, ἐξῆλθον περίπου τῶν δισχιλίων ἕως τὴν Πηλαλήστραν, καὶ ἐξ αὐτῶν τριακόσιοι περίπου ἱππεῖς ἦλθον ἕως εἰς Ἁλωνίστεναν οἵτινες ἀκροβολισθέντες ἀπὸ τοὺς εὑρεθέντας ἐκεῖ ἐδικούς μου, ὀπισοπόδησαν, καὶ ἡνώθησαν μετὰ τῶν λοιπῶν πρὸς τοὺς ὁποίους [[παραστήσαντες]] παρέστησαν ὅτι ἡ θέσις του Διασέλου εἶναι καλῶς ὀχυρωμένη, καὶ οὕτως ἔμειναν εἰς τὰ ἴδια, καὶ διωρίσαντες βάρδιαν περὶ τοὺς 400 εἰς τὸ Πιανοβοῦνι, [[ἔστειλαν]] εἰδοποίησαν καὶ τὸν πασιᾶν εἰς Τριπολιτζάν, ὅστις ἐξεκίνησε πανστρατιᾶ· καὶ πρὸς τὸ ἑσπέρας [[σκέψεως γενο]] συσκεφθέντες [[ἐνεκρίναμεν ὅτι ὁ μὲν στρ(ατηγός) Κολιόπουλος μὲ περίπου τῶν 900 νὰ μείνῃ]] καὶ παρατηρήσαντες ὅτι ἄν ὁ ἐχθρὸς +…δρῶν+ μᾶς ἐπιπέσῃ, καὶ ἄν καὶ τὸν νὰ βαστάσωμεν δὲν θα δυνηθῶμεν ὁπόταν νὰ τὸν ἀντιμετωπίσωμεν ἐπειδὴ μόλις εἴμεθα ὅλοι ὅλοι περίπου τῶν τρισχιλίων καθότι οἱ Καρυτινοὶ εἰς τῶν ὁποίων τὴν ἐπαρχίαν ἦσαν οἱ ἐχθροί, καὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔπρεπε νὰ εὑρίσκωνται εἰς τὸ στρατόπεδον περισσότεροι τῶν 5 χιλιάδων, μόλις ἦσαν ἑξακόσιοι, 200 ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ κύρ Κανέλλου, 200 ὑπὸ τοῦ Κολιόπουλου, καὶ διακόσιοι ὑπ’ ἐμὲ (ἐκτὸς [[δὲ]] 200 περίπου Ῥουμελιωτῶν τοὺς ὁποίους ἔχει ὁ Γενναίος). Καὶ τοῦτο διότι ἅμα ὁποῦ διελύθη τὸ εἰς Τρίκορφα στρατόπεδον ἔτρεξε ἕκαστος νἀσφαλίσῃ τὴν φαμηλίαν του, παρατηρήσαντες λέγω ὅτι θὰ διασυρθῶμεν μὲ βλάβην μας, ἀκολούθως ἀπεφασίσαμεν ὁ μὲν στρ(ατηγὸς) Κολιόπουλος μὲ περίπου τῶν 900 στὸ γελέκι νὰ μείνῃ εἰς τὸ Διάσελο ἐμπροσθοφυλακή, ἡμεῖς δὲ ὅλοι περὶ τὸ μέσον τῆς νυκτὸς νὰ τραβιχθῶμεν διὰ Μαγούλιανα ὁποῦ προετοιμασθησόμενοι νἀναμείνωμεν τὸν ἐχθρὸν ἐκεῖ ἄν δοκιμάσῃ νὰ ἔλθη, ὥστε νὰ συναχθῶσι καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπαρχιῶν στρατεύματα, καὶ οὕτω πρὸς τὸ λυκαυγές τῶν 5 ἀνεχωρήσαμεν ἡμεῖς· ἀλλ’ ὁ ἐχθρὸς [[ἀκούραστος]] τολμηρός, διὰ νυκτὸς γίνεται εἰς τρεῖς κολῶνας, μίαν στέλλει διὰ τοῦ Λυμβομπισίου ἀπὸ τὸν Ἀρκουδορεματίτικον Ἁγιολιᾶν, ἄλλην ἀπὸ τὸ Διάσελον, καὶ ἄλλην ἀπὸ τὴν Πατερίτζαν, καὶ ὅλαι τρεῖς συνάμα πρωΐ πρωΐ ἦλθον περὶ τὸ Διάσελον, καὶ ἐνῶ ἀκόμη τινὲς τῶν στρατιωτῶν μας (ἡ πισινέλα μας) ἦσαν εἰς τοὺς μύλους Νεμνίτζας, ἡμεῖς δὲ φθασμένοι εἰς Μαγούλιανα και προσδιωρίζοντες ἑνὶ ἑκάστῳ τὴν θέσιν του, παρατηροῦμεν ὅτι κυνηγοῦν τὸν Κολιόπουλον ὁ ὁποίος [[ἀπεράσας διά]] ἤρχετο καὶ αὐτὸς εἰς Μαγουλιανά, ἐστάθη μ’ ὅλα ταῦτα εἰς τὸ γεφύρι Βυτίνας, καὶ ἠκροβολίσθη μετ’ αὐτῶν· ἐνῶ δὲ ἐκάμαμεν ἀρχὴν νὰ κάμνωμεν καὶ τἀναγκαία ταμπούρια + ἐπὶ τούτου ὥστε + καὶ μερικοὶ τὰ ἔκαμαν, ἐξαίφνης ἐμφανίζεται εἰς Μαγούλιανα μέρος τοῦ ἱππικοῦ τοῦ ἐχθροῦ, καὶ ὡς ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐμφανισμοῦ των, καὶ τῆς ἀπροπαρασκευῆς [[τῶν]] ἡμῶν, μᾶλλον δὲ τῆς ἀπροθυμίας, [[ἀναχωροῦν]] τραβοῦνται μερικοὶ τῶν Καλαβρυτινῶν καὶ Κορινθίων ἀπὸ τάς προσδιορισθείσας θέσεις των καὶ λειποτακτοῦν, δίδουν καὶ τὸ κακὸν παράδειγμα καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς προθύμους. Καὶ οὕτω θεωροῦντες ὅτι οὔσης καὶ τῆς θέσεως τῶν Μαγουλιάνων ἐκτεταμμένης, καὶ κεκλεισμένης +σκοτεινῆς+, ἀπεφασίσαμεν νὰ διασυρθῶμεν καὶ ἀπ’ ἐκεῖ, καὶ τὸν μὲν Ζαήμην μὲ ὅσους τὸν συνηκολούθησαν φιλοτιμηθέντα νἀποθάνη ἄκοντα, καὶ μετὰ βίας τὸν ὑποχρεώσαμεν νὰ ἐξέλθη, τὸν δὲ Γενναῖον μὲ τὸν τρουμπετιέρην των ὀλίγον ἔλειψε νὰ ζωγρήσουν […]
|