|
Κείμενο
|
|
Σεβαστέ μοι πάτερ υἱϊκῶς προσκυνῶ.
Καὶ προχθὲς κοινῶς μετὰ τοῦ θείου μου Κολιόπουλου καὶ κυρίου Δημητράκη Ντηληγιάννη, ἀπὸ ταὶς Καρυαὶς σᾶς ἐγράφαμεν τὰ καθ’ ὑμῶν. Ἀκολούθως σᾶς ἔγραφον καὶ ἐγὼ μὲ ἕτερόν μου, ὅτι οἱ ἐχθροὶ ἔκαμον τὴν εἰσβολήν των εἰς τῆς Καρύταινας τὸν κάμπον τὴν ἰδίαν ἡμέραν, λοιπὸν ὅλην ἐκείνην τὴν ἡμέραν καὶ νύχθαν καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν χθὲς ἤρχοντο ὅλο [ἓν στρατεύματα εἰς τὸν] κάμπον Καρύταινας. Ἐκεῖ ἔρυψαν τὰς σκυνὰς των εὐθὺς καὶ ἐτέντωσαν [εἰς ὅ]λλον τὸν κάμπον, ἡμεῖς δὲ εὑρισκόμενοι εἰς τὴν θέσιν Καρυαῖς, ὁ θεῖος μου Κολιόπουλος, κὺρ Δημητράκης καὶ ἐγώ, εἶχαμαι τὰς φυλακάς μας διορισμένας καὶ ἐβήγληζον τὰ κινήματα τῶν ἐχθρῶν, οἱ ὁποῖοι χθές πρωΐ ἔφθασαν, ὁ ἀριθμὸς των ὅλλος σχεδὸν μέσα εἰς τὴν Καρύταινα, καὶ τὸ ἱππικὸν καὶ τὸ πεζικόν τους. Ἡμεῖς δὲ βλέποντες τοῦτο ἐκινήθημεν πᾶν στρατιᾶ ἐναντίον των, φθάνοντες λοιπὸν βλέποντες ὅτι ὁ σκοπὸς αὐτῶν ἦττον διὰ νὰ ἐμφολεύσουν ἐκεῖ καὶ νὰ ῥίψουν τὰς σκυνὰς εἰς τὸ Κεφαλάρη καὶ ἑπόμενον νὰ ἀρχήσουν νὰ λεϊλατοῦν τοὺς τόπους τούτους, καὶ ἐν ᾦ ἦτον φθασμένοι εἰς τὴν Καρύταιναν ἄρχησαν καὶ ἐπολεμοῦσαν τοὺς ἐν τῇ Τρύπᾳ εὑρισκομένους Καρυτινούς, ἐπέσαμεν ἐπὶ ποδὸς ταυτῶν οἱ Ἕλληνες μὲ μεγάλην προθυμίαν καὶ ἐνθουσιασμὸν ὥστε ἕνεκα τούτου ἐτράπησαν εἰς φυγὴν οἱ ἐχθροί, χωρίς νὰ ἐπιμείνουν νὰ ἀλλάξωμεν ντουφέκι παντελῶς. Οἱ Ἕλληνες γεγαυρωμένοι τοὺς ἔπεσαν στὸ ἀχνάρη καὶ τοὺς ἐπήγον κάτω εἰς τὸν κάμπον κινηγώντες, ὁποῦ τώσην φρίκην καὶ συστολὴν ἔλαβαν οἱ ἐχθροὶ εἶναι ἀπερίγραπτον. Ἠμεῖς ἀπ’ ἐκεῖ ἐκάμαμεν σχέδιον μὲ τὸν στρ. Κολιόπουλον καὶ μὲ κὺρ Δημητράκη, ὁ μὲν θεῖός μου ἐπέρασεν εἰς Ἀτζίχολον, ὁ δὲ κύρ Δημητράκης καὶ ἐγὼ ἐφθάσαμεν ἐνταῦθα σήμερον. Πλὴν ἐπειδὴ οἱ ἐχθροὶ εὑρισκόμενοι τώρα εἰς τὸν κάμπον Καρύταινας καὶ ἑπόμενον, ὁποῦ πολλοὶ ἐκ τῶν ἐπαρχιωτῶν μας ἔχωντας τὰς φαμήλιας των κατ’ ἐκεῖνα τὰ μέρη πλησίον ἀνεχώρησαν διὰ νὰ <μὴ> σκλαβωθοῦν αἱ φαμήλιαι των, ὥστε ἐγώ ἔμεινα μὲ μισθοτοὺς καὶ μὴ μισθοτοὺς ἕως ὀκτακόσιους τῶν ἀριθμῶν καὶ περιμένομεν νὰ ἰδῶμεν τὶ κινήματα θὰ κάμνουν οἱ ἐχθροί. Ἐκ τῶν Καλαβρυτινῶν κἀμμία προκοπὴ δὲν βλέπομεν, καθὰ ἐκ τοῦ ἐσωκλείστου θέλει πληροφορηθεῖς. Ὅθεν ἐπειδὴ | καὶ βλέπω εὐκόλως στρατόπεδον κατ’ αὐτὰς δὲν θέλει γίνῃ. Καὶ διότι πολλοὶ ἐκ τῶν ἐπαρχιωτῶν μας στέκονται εἰς τὰ πόστα ὅπου ἔχουν τὰς φαμήλιας των νὰ μὴ αἰχμαλωτισθοῦν, καθὼς καὶ ἀπὸ πολλὰ διδόμενα δὲν θέλει συναχθῶμεν εἰς ἓν εὐθὺς εὐθύς, διὰ τοῦτο νὰ μοῦ στείλῃ τὴν ἄδειαν νὰ [...] εἰς Ναύπλιον, ὁποῦ ἔχωμεν ἰδιατέρας ὑποθέσεις, τὰς ὁποίας καὶ [...] σᾶς εἶναι γνωστὸς καὶ ἀναγκαῖος ὁ ἐρχομός μου νὰ τὰς θεορήσω τώρα, νὰ λάβω τὴν ἄδειάν σου νὰ σικωθῶ καὶ νὰ ἔλθω, καὶ ἐπίτηδες στέλνω τοὺς παρόντας μὲ τοὺς ὁποίους ἀνυπομόνως περιμένω τὴν ἀπόκρισίν σου, καὶ μένω μὲ σέβας.
Τῇ 5 Ἰουλίου 1826
Στεμνίτζα
ὁ υἱός σου
Ἰωάννης Θ. Κολοκοτρόνης
Πάτερ ὁ σκοπός μου εἶναι τοιοῦτος διὰ νὰ ἔλθω κάτω νὰ θεωρήσομε καὶ ἡμεῖς τὰς ὑποθέσεις μας καὶ ἂν ἀγαπᾶς γράψε μου νὰ σικωθῶ ἐπειδὴ ἡ γνώμη μου εἶναι τοιαύτη.
|