|
Κείμενο
|
|
Γενναιότατε ἀδελφέ!
Τὸ ἀπὸ 20 τοῦ παρόντος γράμμα σας μᾶς ἐχαροποίησεν εἰς τὸ ἄκρον διὰ τὴν ὑγείαν σας. Τὰ ὅσα περὶ ἡμῶν γράφετε, σᾶς προσφέρομεν ἀδελφικὰς εὐχαριστήσεις. Ἡμεῖς ἐκάμομμεν τὰ χρέη μας, ἐν’ ὅσῳ ἠμπορέσαμεν νὰ βαστάξωμεν καὶ ἐν’ ὅσῳ εἴχαμεν τὰ ἀναγγαῖα πρὸς ἀνθίστασιν κατὰ τοῦ ἐχθροῦ. Δὲν μᾶς ἐκακοφάνη διὰ τοὺς ἐνδόξως ἀποθανώντας εἰς ἐκεῖνο τὸ φρούριον, καὶ διὰ τὰς ὅσας δυστυχίας καὶ ταλαιπωρίας ὑποφέρομεν, ἐπειδὴ καὶ καλῶς ἠξεύρετε καὶ ἡ γενναιότης σας, ὅτι ὁ πόλεμος παρόμοια ἀποτελέσματα ἔχει. Ἐχάσαμεν τὸ Μεσολόγγιον μόνον διὰ νὰ μὴν έχωμεν ζωοτροφίας καὶ νὰ ἀφίνωμεν εἰς χεῖρας τοῦ ἐχθροῦ παρομοίαν θέσιν, ὄχι ἀπὸ δύναμίν του, ἀλλὰ ἀπὸ τὰς περιστάσεις. Πλὴν ὑπομονή. Καὶ πάλιν, πρόθυμοι εἴμεθα νὰ ἐξακολουθήσωμεν τὰς ἐκδουλεύσεις μας καὶ διὰ τοῦτο πρὸ ὀκτώ σχεδὸν ἡμερῶν ἤλθομεν ἐδῶ πρὸς τὴν Διοίκησιν, ζητοῦντες τὰ ὅσα μᾶς εἶναι ἀναγκαῖα. Ἕως τῆς ὥρας δὲν ἐλάβομεν κᾀμμίαν προμήθειαν, ἐντὸς ὀλίγου ὅμως ἐλπίζομεν νὰ ἀρχίσωμεν νέον ἀγῶνα εἰς τὸ στάδιον τοῦ πολέμου. Τὰ δεινὰ τῆς Πελοπονήσου μετὰ τὸν χαμὸν τοῦ Μεσολογγίου τὰ γνωρίζομεν. Ὁ ἐχθρὸς ὅμως εἶναι ἀδύνατος. Μόλις ἐσώθη μέ τέσσερες ἥμισυ χιλιάδες τακτικοῦ στρατεύματος. Ὅσον διὰ τὸ ἱππικόν του ἡμεῖς ἐδῶ φροντίζομεν διὰ τὴν σύστασιν ἑννὸς ἐδικοῦ μας σώματος ἱππικοῦ, καὶ μέ αὐτὸ ἠμποροῦν νὰ ἀντιπαραταχθοῦν οἱ Ἕλληνες ἀσφαλεῖς εἰς τὸν ἐχθρόν. Ἡ γενναιότης σας ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος εἴμεθα καλῶς πληροφορημένοι, ποῖα σχέδια ἐκάμετε καὶ τὶ τρόπους ἠμπορεῖτε νὰ μεταχειρισθεῖτε πρὸς ἐξολοθρευμόν του, καὶ εἴθε νὰ συναγωνισθῶμεν ὅλοι μαζὶ καὶ νὰ θυσιάσωμεν καὶ ἡμεῖς τὸ κατὰ δύναμιν πρὸς ἐλευθέρωσίν μας. Σᾶς εὐχόμεθα νίκας κατὰ τοῦ ἐχθροῦ, καὶ μένομεν.
Τῇ 22 Μαΐου 1826 ὲν Ναυπλἰω
Οἱ ἀδελφοί σας
νοτης μποτζαρης
Κύτζος τζάβελας
Ὅλοι οἱ συνάδελφοί μας σᾶς ἀδελφικοασπάζονται, προσφέρομεν ὅλοι μαζὶ ἀδελφικοὺς ἀσπασμοὺς πρὸς ἅπαντας τοὺς στρατηγοὺς καὶ ὁπλαρχηγοὺς ὁποῦ εὐρίσκονται μαζί σας κατ’ ὄνομα.
[ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Μπότζαρης καὶ Ντζαβέλας
Ναύπλιο Μαίου 22
[ἄλλο χέρι και μελάνι:]
1826
|